Kusursuz Aşk (hilser)

Bölüm 26

Kapıya gelen kişiyle şok oldum . O uzun zamandır Milano'daydı ne ara bana haber vermeden geldi buraya ?

"M-Mina !" Dedim zorlukla .

"Saf ablan sana sürpriz yapmış buralara gelmiş sarılmayacak mısın ?" Dedi ablam kollarını açıp . Kedimi rüya mı görüyorum diye tokat atsam da yok gerçek bu , ablam gelmiş !

Ona sarılıp kokusunu içinme çektim . Yaklaşık sekiz yıldır Milano'daydı ve ara sıra görüşüyorduk . Saçlarımı karıştırıp beni bir kez daha öptü .

"Artık temelli geldim ablacım !" Dedi ablam . Kocaman sırıtıp yanaklarından öptüm . Sonra etrafa göz atmaya başladı .

"Serenay neler çeviriyorsun ? Bu ev ne ?" Dedi . Evet arkadaşlar beni uçurumdan atabilirsiniz .

"Ş-şey boşver sen ben sana evin anahtarını vereyim sen eve git ben de sonra geleyim ." Dedim sırıtarak . Gözlerini kısarak bana baktı ve valizinin üzerine oturdu .

"Merve dedi zaten duyacaklarından önce ambulans çağır diye ." Dedi ablam . Ah Merve ah ! Niye ablamı böyle zehirliyorsun ?

"Tamam anlatacağım ama ilk sen eve git !" Dedim . Sonra arkadan Zerrin teyzenin sesi duyuldu .

"Serenay kızım gelmiyor musun ?" Dedi . Ablam iyice kuşkulanıp beni iterek eve girdi . Yemin ederim her anım aksiyon , bıktım !
Ablamın peşinden koşarak onu durdurmaya çalıştım ama lanet topuklular beni engelledi . Salona girince ben de hemen arkasından salona girdim .

"Kim bu bayan ?" Dedi Ümit amca .

"Ş-şey benim-" derken ablam sözümü kesti .

"Mina Aktaş ! Peki siz kimsiniz ?" Dedi ablam . Ablamın çok asi olduğunu söylemiş miydim ?

"Biz de Serenay'ın nişanlısının anne ve babasıyız . Ama ben sizi anlayamadım ."

"Mina benim ablam ."dedim ortamı pek kasmayarak . Ama ablam eve gidince beni kesecek !

"Serenay senin bir ablan mı var ?" Dedi Zeynep

"Yok ben dayısıyım da ablası kılığına girdim (!) kardeşim ablasıyım diyorum ya !"

"Abla biz eve gidelim mi ?"

"Niye Canım kalın burada hem ablanı tanıyalım , müstakbel yengeciğim ." Dedi Zeynep . Allah'ım sen sabır ver .

"Senin o müstakbel yengeciğim deyen yuvarlağımsı ağzını yırtarım ! Sizden de sorry amca ve teyze . Serenay hadi eve !" Dedi ablam . Bir lafını iki etmeyip hemen çantamı aldım ve ablamı takip etmeye başladım .

Hayır yani onca zaman dönmedin dönmedin de , şimdi mi döneceğin tuttu Milano'dan ! Zaten çıkarken kimse birşey diyemedi ablam biraz asi olduğu için . Ama bence benim için endişelenin çünkü ablam tam bir psikopat !
Eve gidince beni 34 ayrı yerimden pıçaklayıp , kıyma makinesinden geçirip , Etlerimi yemek yapıp kedi köpeğe dağıtacak ! Şaka o kadar değil ama yine de çok azar işiteceğim ve ağlayacağım .

Taksiye binip giderken ablamın burnundan solumadı beni o kadar çok korkutuyor ki şuan camdan atlayabilirim . Yaparım bunu !

"Abla bence bir cafede oturup konuşalım ."

"Hayır ."

"Merve de mi gelse özledi seni !"

"Ha-yır ."

"Sana İstanbul'u gezdireyim mi unutmuşsundur ."

"Ağzını dikeceğim Sero sus !"

"Tamam be , senle de konuşulmuyor ." Dedim ve ellerimi göğsümde birleştirdim . Eve gelince üç Fatiha okudum ve kapıdan girdim . Ablam valizi bir köşeye atıp konuşmaya başladı . Bismillah !

"Ne demek evlenecektin ve bana haber vermedin ? Lan nişanlanmışınız ve bana haber verilmiyor ! Ben kimim Serenay ? Ben eşşek basımıyım ? Ben senin ablanım . Sen Nasıl bana haber vermezsin ? Ben senden dört yaş büyüğüm ! Oldu olacak doğacak kuzenlerimin de fotoğraflarını internetten atsaydın . Ben senin bir telefon uzağındayken sen bana haber bile vermedin !"
Tam cevap verecekken kapı alacaklı gibi çalmaya başladı . Ablam sinirle kapıyı açtı ve içeri Hilmicem girdi .

"Mina hanım öncelikle size haber vermediğimiz için çok üzgünüz ama biz Serenayla uzun zamandır aşk yaşıyoruz . Onu gerçekten çok seviyorum !" Dedi ve dudaklarıma yapıştı .

Evet Hilmicem beni öptü !

Kabul edin ki ne abla olayını ne öpüşmeyi hiç bekletmiyordunuz !
Ben de çok şaşırdım kendime .

Tam iki gündür Bursa'dayız akraba ziyareti ve na Zaman elimde telefon görseler kızıyorlar . Valla bunaldım !
Ben de artık dönüş yolunda yazdım bunu .

İnşallah beğenmişsinizdir ! Yorumlarınızı bekliyorum .