Kusursuz Aşk (hilser)

Bölüm 12

Hilmicem'in ağzından :

Serenay gittikten sonra tüm sorular bana yöneldi . Yani gitmesinin bana neden bu kadar koyduğunu anlamış değilim .
"Serenay neden gitti ?" Dedi annem .
"Hamilelik olayına mı fazla kızdı ? "
"Hamile değil ve siz üzerine gittiniz ya ondan !" Dedim sonra telefonum çalmaya başladı . Arayan Murat :

+Hilmicem Serenay'ı hastaneye kaldırmışlar !

-Tamam hastaneyi mesaj at hemen geliyorum !

Serenay'ın ağzından :

Hem koşarak hem Ağlayarak eve girdim . Lanet olsun nasıl bunu yapabiliyor ? Evde sadece ağlamak istiyorum , sadece ağlamak .
Yatağıma oturup ağlamaya devam ettim .
Kapı çalmaya başladı . Sürüne sürüne kapıyı açtım . Karşımda Duygu'yu görmeyi beklemiyordum .
"Ne işin var burada ?" Dedim sesimi güçlü çıkartmaya çalışarak ama akan makyaj herşeyi anlatıyordu .
"Ne işim olabilir ? Seninle konuşmaya geldim !" Dedi . Bu kız hasta mı ?
"Sen ve ben konuşamayız canım ! Defol !" Dedim kapıyı kapatacakken Kapıya ayağını koyup beni ittirdi .
"Hiç içeri davet etmeyeceksin sandım !" Dedi ve salona ilerlemeye başladı .
"Duygu ne istiyorsun ?"
"Hadi ama Serenay benden nefret ettiğini ve beni bir Kaşık suda Öldürmek istediğini biliyorum ama , ikimizi de ilgilendiren bir mesele bu !" Dedi koltuğa yayılırken .  Karşısındaki tekli koltuğa oturup onu dinlemeye başladım .
"İkimiz de biliyoruz ki bu çocuk Hilmicem'den . Ve eğer sen hamile olsaydın çocuğunun babasız büyümesini ister misin ?
Ben çocuğumun babasız büyümesini istemiyorum . Lütfen senden biraz anlayış istiyorum çocuğumun babasıyla , annesiyle büyümesini istiyorum ." Dedi aslında bu kadar anlayışlı bir konuşma beklemiyordum .
Tam ben de birşey söylecekken lafa girdi .
"Ama tabii senin gibiler için para önemlidir değil mi ? Bak sana Çek yazayım .
150.000 TL veya yetmezse 200.000 TL , ne dersin ?" Dedi . Bir anlık şokla Gözlerim fal Taşı gibi açıldı .
"Sen beni ne zannediyorsun ?" Dedim .
"Lütfen ama senin bu yaşadığın yere bak bir de bizim gibilerin yaşadığı yere bak ! Sen eminim ki güzelliğini kullanıp Hilmicem'in servetine göz dikmiş yamyamlardansın !
Artık nazlanmayı bırak ve al şu çeki !" Dedi .
"Defol evimden !" Dedim hızla ayağa kalkıp Duygu'nun kolundan tuttum .
"Ben istediğim yerden istediğim zaman kalkarım Yüzsüz köpek !" Dedi bir anda gelen sinirle ona bir tokat attım .
Onu kolundan sürükleyerek Kapıya götürdüm ama . Tam kapıyı kapatıyordum ki saçımdan tuttu çekiştirmeyi başladı . Ağzımdan uzun bir Çığlık koptu .
Ben de onun saçından tuttum ve çekmeye başladım . Ama o baya abarttı ve sürüklemeye başladı . Tabii ki ben de onun saçlarını tutmuş ve yolmuş bir vaziyetteyim .
Duygu geri geri Gittiği için merdivenleri göremiyordu . Ben ne kadar durdurmak istesem de olmuyor .
"Duygu merdiveee- " 

Hilmicem'in ağzından :

Hastaneye geldiğimizde Duygu'nun da Yaralanmış olmasını beklemiyordum . Ne olmuş ki bu kadar ?
Gözlerim Serenay'ın olduğu Odayı ararken Annem ve kardeşim bulmuşlar . Koşarak Yanlarına gittiğimde Serenayı gördüm . Doktor çıkınca direk Başına üşüştük .
"Durumu nasıl doktor bey ?" Dedim direk .
"Yani pek ciddi bir kaza değil ama sol ayak bileğinde incilme var . Beline darbe almış o Yüzden ağır Şeyler kaldırmasın ve elinizden geldiğince 1 hafta yürütmeyin . Zaten reçete yazacağım . Bunların haricinde şuan uyuyor ve girebilirsiniz . Çıkış işlemleri için de görüşmeliyiz ." Dedi .
"Peki bebek ?!" Dedi akıllı kardeşim . Nereden çıkarttın ?
"Bebek felan yok tabii diğer hastayı diyor-"
"Tamam doktor bey biz bir içeri girelim !" Dedim . Annem ve kardeşim içeri girince doktoru tekrar yakaladım .
"Diğer hasta ile ilgili birşey soracağım ." Dedim kolundan tutarak .
"Tabii ."
"Gerçekten hamile mi ?"
"Evet hanımefendi hamile . Bebeğe çok birşey olmamış ama yine de dikkat etmeli ." Dedi . Adama birşey demeden uzaklaştım .
"Of abi neredesin Serenay abla uyandı ." Dedi Zeynep hemen kendime gelip Serenay'ın yanına gitmeye başladım .
"Nasılsın Hayatım ?" Dedim zorunlu gülümsemeyle .
"İyiyim ben gidelim buradan ya !" Dedi yorganı yumruklarken .
"Tamam ben çıkış işlemlerini yapıyorum siz de burada bekleyin ." Dedi annem . Zaten kardeşim Zeynep de dışarıda telefonla konuşuyor . Kaldık baş başa .
"Duygu nasılmış ?" Dedi yüzüme bakmayarak .
"İyiymiş ."
"Onu değil bebeği soruyorum , o nasılmış ?"
"O da iyiymiş ."
"Ben sevgili bebeğinin annesine zarar vermek istemedim , gerçekten . O beni merdivene sürükledi ."
"Zaten sen onun gibi çirkef değilsin . " dedim ve saçını okşadım .
"O zaman git ve bebeğinin annesiyle ilgilen !" Dedi ve elime vurdu .
"Lütfen böyle yapmaz mısın ?!" Dedim sinirle .
"Benim yaptığım gayet doğal bence ! Duygu senden hamile ve biz hala bu haldeyiz ."
"Serenay beni öldürsen de ben Duygu'ya inanmıyorum . Yani nerden belli başkasından ol-" derken içeri Merve (oflaz ) girdi .
"Ah be Serom neler olmuş sana ?" Dedi koşarak Serenay'a sarıldı . Arkasından da Murat girdi içeri .
"Naber kardeşim ?"
"Baya kötü !" Dedim .
"Ne oldu yine ?"
"Dışarıda konuşalım ." Dedim ve dışarı çıktık .
"Duygu hamile ve tahmini benden !" Dedim Murat beni alkışlayıp resmen etrafımda dönmeye başladı .
"Sana inanamıyorum ya ! Yani nasıl birşeysin sen ? Nasıl bir varlıksın ? Tabii kesin Serenay da bunu duydu . Kız haklı abi ! Ne yapacaksın şimdi ?" Dedi .
"Beni hiçbir güç Duygu ile evlendirmez . Gerekirse Serenayla bile evlenirim , ya da evlenmem ama Duygu'la asla !"
Dedim ve odaya girdim .
Serenay giyinmiş ve Merve dertleşiyordu . Yanlarına oturdum ve arkamdan annem geldi .
"Çıkış işlemi tamam hadi gidelim ." Dedi . Hemen Serenay'ı kucağıma aldım .
"Napıyosun Hilmicem indir beni !"
"Kusura bakma prenses 1 hafta böyle bizim evdeyiz!"

Bu bölümde Görmüş olduğunuz 'Zeynep ' Hilmicem'in kardeşi . Merve'yi çıkarttım çünkü bir hikayede birden fazla Merve iyi değil ! Bundan sonra Hilmicem'in kardeşi Zeynep .