Kusursuz Aşk (hilser)

Bölüm 17

Haberi okumamla başımdan aşağı kaynar sular döküldü . Nasıl ya ? Kim Söyler ki bunu ?
Beyefendiyi dürtüp gazeteyi suratına attım . İlk önce afallasa da sonra içini açıp Gözlerini büyülterek okudu . Bana şaşkınca baktı .
"Bu ne ya ?" Dediyse bu adam ne kadar rahat ?
"Fil sürüsü evimizi basmış onu haber etmişler Hilmiciğim (!) Mal mısın biri bizim durumumuzu haber yapmış !" Dedim .
"Kim yapar lan bunu ?"
"Bilmem benim çevremden pek fazla kişi bilmiyordu ama seninkilerden herşeyi beklerim ." Dedim sonra yüzüme patlayan flaşla o tarafa yöneldim . Bu haberi birkaç kişi daha duymuş bizim ya fotoğrafımızı çekiyor ya da bize baka baka konuşuyor .
"Ne bakıyorsunuz ? Yalan habere inanmak için doğmuşsunuz resmen ! " dedim ve yerime yerleştim . Neden bunlar bizimle uğraşıyor ki ?
"Ya annemler duyduysa ?" Dedi Hilmicem elini koltuğa vurarak .
"Duyduysa duydu korkma artık bu kadar !" Dedim ve kulaklıklarımı taktım ve bir film açtım .
Biraz yorgun olduğum için kafamı arkaya yaslayıp uykuya daldım ...

Hilmicem'in ağzından

Serenay uyuduktan sonra Duygu'nun araması iyice sinirlerimi bozdu .

"Efendim ?!" Dedim Alçak bir sesle .

"Sevgilinin bebeğimiz için yaptıklarını Görüyor musun ?"

"Ne saçmalıyorsun sen ?"

"Bu haber çıkar çıkmaz adamlarıma araştırmalarını söyledim ve bakın kimin fotoğraflarını verdiler bana ? Hepimizi rezil etti o kız !"

"Sen Serenay'ı tanımıyorsun !"

"Sen kendini kandır ! Gazetecilere gidip röportaj verirken fotoğrafları var elimde ! Rezil kız !"

Telefonu suratına kapattım ve elimle yüzümü avuçlarım . Hayır bunu o yapamaz ! Telefonuma Duygu'dan gelen mesajda gerçekten Serenay var . Birşeyler Konuşuyor ama saçları yüzünü kapatmış .

"Efendim uçak Muğla'ya indi !" Diyen  personelle düşüncelerimden ayrıldım . Serenay'ı hafif sarsarak uyandırdım ve çantaları alıp hızla uçaktan dışarı çıktım .
Serenay arkamdan nefes nefese gelip omzuma dokundu .
"Biraz bekle ! Ne oluyor ya ?" Dedi hiç cevap vermeden bizi bekleyen arabaya yöneldim . Valizleri fırlatırcasına şoföre verdim ve yanına yaklaşıp
"Serenay'ı kesinlikle götür . Peşimden gelirse seni bitiririm !" Dedim ve yakasını bıraktım . Serenay hala peşimden koşarken Şoför onun Kollarından tutup zorla arabaya bindirdi . Hala çığlıklar atarken hiçbir şey yapmadan yoluma devam ettim .

Deniz kenarına gelince yanımdaki içkileri teker teker dikmeye başladım .
Bana bunu nasıl yapar ?
Bana kimse böyle birşey yapamazken o nasıl yapar ?

Beş şişeyi bitirdiğimde kendimden geçtim zaten ama devam ediyorum , neden ben de bilmiyorum . Tüm herkese rezil olmak ayrı bir nokta . Telefonumu titreyen parmaklarımla zorlukla telefonumun kilidini açtım . O fotoğrafa tekrar baktım . Telefonumun elimde kırılmasını umursamadan cebime koydum ve bir taksiye bindim . Adresi söylerken bile sinirden kekeledim .
Ama ben iki yıl önce yaptıklarımı artık yapmayacağım !

Serenay'ın ağzından

Eve gelsem de hala bağırıp çağırıyorum . Ne yani bu şoför beni buraya getiriyor ben birşey diyemiyorum . Arabadan iner inmez şoförü ittirip bağırmaya başladım .
"Ya nereye gitti o ? Nerde o nerde ? Niye getirdin beni ? Sana diyorum !" Diye bağırınca herkes buraya toplandı . Beni tutmaya çalışsalar da buna izin veremezdim .
"Bırakın beni ! Nereye gitti o ? " diye bağırdım
"Sizin kesinlikle gelmenizi istemedi efendim !" Dedi korkak bir sesle .
"Ne demek ki o ya niye beni istemesin bak Şoför seni öldürürüm !" Dedim ve yere oturdum . Hizmetçiler korkarak yanıma yaklaştı ve kolumdan tutup zorla içeri soktular. Tüm ev ahalisi şoktayken ben hala koltukta oturmuş onu bekliyorum .
Kapının açılma sesi geldiğinde koşarak oraya gittim .
"Sen nerdesin ya ? Ne kadar merak ettim biliyor musun ?" Dedim onu ittirirken . Bizim Aramıza girseler de kendimi kontrol edemiyorum .
"Sana diyorum hayvan ! " dedim .
"Sen beni bu kadar sorunla nasıl tek Başıma bırakırsın ?"
Hızla Yanıma gelip beni itti son hissettiğim şey yanağımdaki sıcaklık .
Bana tokat attı !

Wow baya ekşın oldu bu bölümde ! Ben yazarken çok eğlendim . Inşallah siz de beğenirsiniz .
Sizi seviyorum ve yorumlarınızı bekliyorum !