Sweet Innocence Completed

Chapter 15; it's not the way it supposed to be

UNEDITED!!!
UNEDITED!!!
UNEDITED!!!
____________________________________________________________

"Never expect. Never assume. Just live."
-unknown
___________________________________________________________
MARGARETH's POV

Nagising ako na masakit ang katawan ko. Dahan-dahan ko minulat ang mata ko. Hindi ko 'to kwarto... Oo nga pala. Wala ako sa sarili ko kwarto. Hindi ako sa kwarto ko dinala ni Andrei. Hindi kami sa kwarto ko nag---

"Oh my god!" Binigay ko na lahat! I just lost my virginity! Bigla ako napaupo at muling napahiga ng maramdaman ko may masakit sa pagitan ng aking mga hita. Pero hindi ako nalulungkot. Masaya ako. I gave myself for a man I love. And that's Andrei.

Andrei? Nasaan kaya siya? Dumako ang tingin ko sa orasan. Magtatanghalian na pala. Baka tulad ng mga napapanood ko dati sa TV. Magigising ang bidang babae na wala ang bidang lalaki sa kanyang tabi, hahanapin niya ang bidang lalaki then makikita niya iyon sa kitchen and trying to cook some foods.

Agad akong nagbihis. Medyo napapa aray ako kapag nararamdaman ko ang sakit at ngalay ng parteng balakang ko. Pero kasunod ang isang ngiti. Bumaba ako ng hagdan. Dumeretso sa kusina, pero wala. Wala si Andrei.

Baka may binili lang... Tama, baka tinamad na magluto. Tapos oorder na lang sa mga malalapit ma restaurant. Pero--pwede naman siyang tumawag na lang sa mga restaurants.

Maybe he's going to buy flowers! Maari din naman nga. May napanood na akong ganoon. Maya maya lang darating si Andrei at may mga dalang pagkain at mga bulaklak. Ang sweet naman! Hihintayin ko siya! Mabuti pa habang naghihintay ako aausin ko na ang silid niya at sarili ko. Ayaw ko madatnan niya akong losyang at madumi ang paligid.

ANDREI's POV

Kanina pa ako maneho ng maneho. I've been driving for almost three hours. Nasaan na ba ako? Huling signage na nakita ko is going to Bulacan na ako. I'm mad. Galit ako sa sarili ko. Hindi ko dapat pinakielaman si Margareth. A woman like her belives in fairy tale. Belives in 'happily ever after' thing. A woman like belives in LOVE. Which is totally different from me. Well, naniniwala naman ako pero hindi sa paraang romantiko. I love my parents because they are my parents. Pero ang Love para sa babae at lalake. Attracted maybe, but not love. Mahirap ipaliwanag pero ganun ang nararamdaman ko. Isa pa, who the hell knows if it love or just lust or just attractive or just you were just compatible with each other, right? Dahil lahat ng iyon iisa lang naman ang mga nararamdaman at pare-pareho ang symptoms.

And Margareth? I'm just so curios about her. It is not normal for every man living in this generation na may mga babae pang kagaya niya. So naive, so femenine, so soft and so innocent. And oh, I almost forgot she was VIRGIN!

VIRGIN for crying out loud, Andrei! How dare you na pagsamantalahan ang kainosentehan niya, you monster!

Shit! Napahampas ako sa manibela nang maalala ang namagitan sa amin ni Margareth. There were nights that she's haunting me in my dreams. Kahit sa trabaho naiimagine ko nasa paligid lang siya. She is my motivation to keep looking for Susana. I am always excited to go home because I want to see her angelic face. It's crazy, i know! Kaya marahil nang mabagbigyan ako ng pagkakataon hindi ko na napigilan ang sarili ko. And deep inside me, i want her more! More and more and more.

At ngayon, nakokonsensya ako. Ngayon pa! Sana huwag magbunga ang kawalang-yaan mo! Shit! Fucking Shit! Bigla ako nagpreno. Mabuti na lang maluwag ang traffic sa lugar na kinaroroonan ko.

I take a deep, deep breath. Itinabi ko muna ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Saka sumandal sa headrest ng sasakyan. Marahang pumikit at isa pa ulit buntong hininga ang pinakawalan ko.