Sweet Innocence Completed

Chapter 17; Invitation to Mayor's Party

UNEDITED!!!
UNEDITED!!!
UNEDITED!!!
_______________________________________________________
"The worst lies are those lies we tell about ourselves."
-Shakespere
____________________________________________________________
ANDREI's POV

Marahang katok at ang kasunod ay ang pagbukas ng pinto ng opisina ko ang saglit na nagpahinto sa akin sa mga papeles na nirereview ko.

"Excuse me, Mr. Montinez. Mayor Villas and Emerald Villas is in the lobby. They wish to talk to you, Sir." My secretary informs me.

Sa karaniwang araw malayang nakakapasok at labas ang mga kaibagan ko sa opisna ko. Pero dahil binilin ko na huwag akong abalahin ng kahit sino, hindi nga agad ang mga ito makapasok. Alam ko sa sarili ko na nagiging mainitin ang ulo ko nitong mga nakaraang araw. Iyon ay dahil kay Margareth. Hirap na hirap ako makapag- focus. Her face and gestures still haunting me.

"Let them in." I command.

Sinalansan ko ng maayos ang mga papeles sa mesa ko. Inayos ko ang bahagyang gusot kong long-sleeve polo. Maya-maya lang muling bumukas ang pinto.

"Hey, Kuya Andrei!" Nangunguna si Emerald na pumasok at lumapit sa akin. Sinalubong ko ito ng yakap at halik sa pisngi. "I miss you!"

"Same here, Princess." Sanay na akong tawaging princess si Emerald. Mula pa nung bata ito ay ito na ang tawag naming magkakaibigan sa kanya. Nung bata kasi ito, napakahilig nito mglaro ng prise-prisesahan.

Well, she is really a princess indeed! Sumablay nga lang ng kaunti dahil nakakalimutan nito ang manners at poise kapag si Mattew na ang pinag uusapan. Emerald is so much in love with Mattew. Pero si Mattew ay kabaliktaran naman dito. She likes Emerald bilang babae. Kaya lamang nasa rurok pa ng pag-eenjoy si Mattew. He loves to hover in different women. Alam din nito na pagdating kay Emerald, off limits ito. Hindi niya maaring kataluhin ang prinsesa maliban na lang kung magseseryoso si Mattew na malabo pa sa putik kung mangyayari.

"Hi, Bro!" Tapik naman ang isinalubong ko kay Grego.

"Ngayon ko lang nalaman na napaka higpit mo pala magpapasok sa loob ng opisina mo. Bakit? May gusto ba magpapatay sa'yo?" Biro nito.

I smirked. "Too much work to do."

"Yeah? You can say that again, Pare. You look so... Tired."

"That's true, Kuya Andrei. You look so stress and tired." Emerald agrees. "And see your stables..." Hinawakan niya an baba ko saka ngumiwi. "When was the last time you see yourself infront of the mirror? My god! You look ten years older than your age!"

Iniiwas ko ang mukha ko kay Emerald. Ito ang prinsesang walang kyeme kung makapula! "Bro, can you tell to your cousin to slow down her tongue ? She's torturing me by her words itself."

Malutong na tawa ang itinugon ni Mayor Grego. "You know I can't do that. Perhaps she's saying the truth, pare. You are like a walking dead."

Emerald lean her back in the couch. "See? I told you, kuya Drei."

"Ah, let's change the topic." Tinatablan na din kasi ako sa sinabi nila. Pakiramdam ko din naman sa sarili ko na I was no longer healthy. Well, I am healthy like wala ako sakit. It was just I am too tired. "What brought you guys, here?"

"Oh, since you ask about that. It's my birthday this coming Saturday." States by Grego. "And you know, as a politician and business man I need to settle a party."
He handle me an invitation.