Dun, Dunner, Dunst

8

*Jonas' point of view*

Ik krijg een berichtje van Iris.

▶Iris
Ik weet waarom Isa zo raar deed, maar van haar mag ik het niet aan jou vertellen. Dat wil ze zelf doen.

Wat zou ze me nou moeten vertellen, zou het erg zijn?!
Aan de ene kant denk ik dat het erg is maar aan de andere kant ook niet.
Ik hoop niet dat het een eetstoornis is of iets dergelijks. Want ze sport en eet weinig en alleen nog maar water.... Dan weet ik nog niet wat ik doe.

▶Jonas
Oke, dankje dat je dat zei.

Ik bel Isa op.

"Hoi met Jonas"
"Heei, waarom bel je?"
"Kun je morgen afspreken."
"Ja denk het wel ik vraag even wacht effe.................ja kan wel, hoelaat en bij wie."
"Euhm gwn na school bij mij?"
"Ja is goed. Zie ik je dan."
"Okee doei schat."

Ik hang op.
Misschien zal ze het me dan vertellen wat er aan de hand is.

Volgende dag na schooltijd

TRIIIIINNNGGGGGGG
Ik stuif de trap af. Ik doe de deur open en ik zie dat Isa dat is.
"Hoi!" zeg ik en geef haar een kus.

Als ze binnen is en haar jas heeft opgehangen lopen we naar boven.
"Drinken?"
"Ja doe maar water." zegt Isa voorzichtig.
Zie je wel, alweer water!
Ik kom weer boven met een glas cola en een glas water en 2 roze koeken.
"Koek?" vraag ik.
"Nee, dankje heb niet zoon honger."
Geen eten...
Zelf pak ik wel een koek.
"Echt niet?" vraag ik nog een keer. Als ze nee schudt, moet ik echt weten wat er is.
Ze zucht. "Joon..." "ja?" zou ze het nu vertellen? "ik moet je iets zeggen." even was het stil.
"IkHebAnorexia" zei Isa snel.
Ik weet niet hoe ik moet reageren.
"Serieus.." zeg ik dan maar.
"Ja" ze legt alles uit (zie hoofdstuk7)

Als ze weg is zit ik te piekeren. Wat moet ik doen. Ik wil echt geen vriendin met Anorexia. Zal ik het uitmaken?

*Isa's point of view*

Ik ben best opgelucht dat Jonas het nu ook weet.
Ik bel bij Iris' huis aan.
Ze doet open "oh Isa hoi!
"Hoi"

Als we boven zitten:

"Ik heb Jonas verteld dat ik Anorexia heb."
"Mooizo! Hoe reageerde hij?"
"Een beetje verbaast, en er klonk een beetje teleurstelling in zijn stem."
"Okee"

"Morgen na school afspreken" stelt Iris voor
"Ja is goed"

De volgende dag

BIEBIEBIEBEB
De wekker gaat.
Ik haast me, ik weet eigenlijk niet waarom.
Ik doe mijn make up en haar.
Ik besluit om niks te eten en maar 1 glaasje water te drinken.
Ik pak mijn tas en fiets snel naar school.
Want hoe sneller ik fiets hoe meer ik afval.

De schooldag is zomaar voorbij.

Ik stap samen met Iris naar binnen. Ze vraagt als ik wat te drinken wil. Toch knik ik ja. "Doe maar water"

Als we boven zittem krijg ik een berichtje.
Het is Jonas

▶Jonas
Sorry ik maak het uit.

Meteen krijg ik tranen in mijn ogen.
"KLOOTZAK DAT HIJ IS!" schreeuw ik bijna zonder dat ik het door heb.
"Wat is er??!!" vraagt Iris bezorgt
"J-j-jonas....." zeg ik door mijn tranen heen
"wat is er met hem?"
"H-hij heeft h-het.." ik kan het woord uitgemaakt niet uitspreken en begin nog harder te huilen. "Wat heeft hij gedaan?!"
"Ui-uitgggemaakt"
"WAT WAAROM!" schreeuwt Iris nu ook.
"Wweet ik nniiet"

*Iris' point of view*

Een stroom van woede gaat door me heen. Wat een klootzak ook! In deze tijd heeft ze hem juist het hardst nodig.
Ik pak mijn mobiel.

▶Iris
Wat?!
Dit kun je niet maken.
Isa heeft je nu het hardst nodig en je maakt het nu uit.
Wat een naar persoon ben jij ook!!

Zo ik moest mijn woede echt even uiten

"Wat hebb jje gesstuurd" vraagt Isa nog huilend.
Ik laat het haar zien.
"Wat een klootzak, als hij het heeft uitgemaakt om je anorexia is hij het niet waard."
Ik druk Isa troostend tegen me aan.
Ik moet echt iets doen uit wraak, anders komt het niet goed met me, maar ik weet niet wat.

---------
Jaa weer een hoofdstukjee
Heb laatste tijd niet zoveel op Wattpad gezeten zoals je het misschien wel hebt gemerkt
Wat zou Iris moeten doen uit wraak?? Zet t in de comments
X