Dun, Dunner, Dunst

11

*Isa's point of view*

Het mes raakt mijn pols. Aargghh ik kan dit niet!! Ik leg het mes twijfelend weer terug in de la. Ik kan dit gewoon niet! Ik wil dit echt! Maar ik kan het niet.
Ik pak mijn mobiel. Ik klik op het internet icoontje. Ik tik in: 'hoe moet je zelfmoord plegen'
Ik klik op een site. Ik lees een beetje. Pols snijden, net geprobeerd maar geen succes. Spring van een grote hoogte, nee ik heb hoogtevrees. Laat jezelf uithongeren, nee. Laat jezelf verdrinken, nee wanneer ga ik nou zwemmen en als ik ga zwemmen ben ik niet alleen. Overdosispillen, nee dat valt denk ik het meeste op. Neem slaappillen doe een zak over je hoofd en je word de volgende ochtend niet meer wakker, hmmm, zou kunnen een dokter heeft een geheimhoudingsplicht dus ik kan die pillen halen na school... Ja. Alleen een zak......

Volgende dag

Als school is af is gelopen fiets ik samen met Iris terug. "Hee ik sla hier af, ik moet nog even wat bij de dokter weghalen van mijn moeder." "okeey, doeii!!" antwoord Iris. Yes ze gelooft het. Als ik binnenkom bij de dokterspraktijk word ik een beetje zenuwachtig. "Hoi, kan ik de dokter spreken?" "euhm ik zal even voor je navragen." een paar minuten is de vrouw weg. "Ja hij kan nu, hier rechtdoor dan eerste gangetje rechts en eerste deur links." "oke bedankt!" hier rechts... Ennn deze deur in. Ik klop aan. "Kom binnen" ik doe de deur klink naar beneden en stap naar binnen.
"Hai, waarvoor kom je?" "euhm nou.. Ik kan s'nachts niet slapen en dan ben ik de dag daarna heel moe, ik ben laatst zelfs flauwgevallen, zo moe was ik." "dat is niet best, maar wat wilde je hier mee berijken?" vraagt de dokter me. "Nou ik zou graag slaappillen willen, maar mijn ouders mogen het niet weten." "oke,waarom niet dan?"
"Ik ben bang dat ze heel erg boos worden en dat wil ik niet." " oke ik geef het door aan de assistente." ik loop weer terug naar de balie. Er staat een meisje van ongeveer 17 voor me. Ze lijkt me zo'n asociaal type die heel luidruchtig kauwgom staat te kauwen. "Ik wil graag pillen waarvan ik niet zwanger word weet je wel? Ik heb de condooms al, kijk maar!" ze haalt het uit haar tas een showt het zo'n beetje aan iedereen. Ik zit binnensmonds te lachen, echt een aso. De assistente zegt dat ze toestemming van haar ouders moet. "Ja hallo! Denk je dat ik me ouders ga vertellen dat ik seks ga hebben met een jongen?! Ja daaag!!" ze loopt boos weg. "Nou een beetje fatsoenlijker kan het ook wel" zegt de assistente tegen mij. "Ja inderdaad" zeg ik lachend. "Maar, waar kwam jij ook alweer voor?" "de slaappillen." zeg ik. "Oh ja, hier alsjeblieft"
"Moet ik dit nu ook betalen?" vraag ik. "Nee dat komt op de rekening van je ouders." ik schrik. "Nee!" ze mochten dit echt niet weten "ik heb tegen de dokter gezegd dat hij het niet tegen mijn ouders mocht zeggen." "oh oke dan moet je het nu betalen." zegt ze. Ze toetst iets in op de kassa en zegt "dat is dan tien euro." ik wil mijn pinpas tevoorschijn halen maar dat lijkt me geen slim idee want mijn ouders kunnen zien was ik koop. Ik pak mijn beurs en pak 2 vijfjes op de toonbank. "Ja dankjewel." "daag" zeg ik "doei fijne dag verder!"

Die avond

Ik kijk op het doosje hoeveel pillen ik in moet nemen. Ik pak de juiste hoeveelheid en neem dat in. Ik pak de zak en doe het over mijn hoofd. Ik ga liggen en slaap vrij snel.

*Silvya's point of view*
(Silvya is Isa's moeder)

"ISAA OPSTAAAN!!!" schreeuw ik. Na een paar minuten hoor ik boven nog geen beweging. "ISAAA!!!" schreeuw ik nog een keer onderaan de trap. Na een paar minuten nog niks. Ik ga toch maar even kijken. Als ik bij haar de kamer instap zie ik dat ze een zak over haar hoofd heeft. Tot boven haar wenkbrauwen. Wat is dit?! Denk ik bij mezelf. Voorzichtig schud ik haar wakker. "Hhmmmmfff" mompelt ze. "Hee Isa waarom heb je een zak over je hoofd?"

*Isa's point of view*

Ik word wakker geschud. Fuck ik leef nog en ik heb een zak over me hoofd terwijl mijn moeder me ziet. "Hee Isa waarom heb je een zak over je hoofd?" vraagt ze. Wat moet ik nu zeggen, snel bedenk ik iets. Ik doe alsof ik verbaasd ben. "Huh heb ik dat dan?!" ik voel op mijn hoofd. "Misschien ben ik vannacht gaan slaapwandelen?" verzin ik maar. "Ja dat zou kunnen, maar ga jezelf nou maar snel aankleden." dat ga ik doen en van de schrik durf ik het vanavond niet weer te proberen of zelfs een tijdje niet meer. Ik wil echt niet dat mijn moeder hier achterkomt. Het enige wat ik nu wil is dood.

~