Dun, Dunner, Dunst

16

*Brigje's point of view*

Een paar dagen later nadat ik met Jonas heb afgesproken, krijg ik een appje van hem.

▶️Jonas
Hee Brigje!! Zin om wat leuks te doen morgen?

Even denken.... Morgen wat te doen? Nee dus het kan wel.

▶️Brigje
Ja lijkt me leuk!!

▶️Jonas
Oke! Dan haal ik je morgen om 2 uur op!

▶️Brigje
Is goed! Zie ik je dan!

Hopelijk weet hij nu dat ik hem leuk vind met die hartjes en die kusjes... Dan maakt die Isa sowieso geen kans meer!
Ik loop naar mijn kleding kast, even kijken wat ik morgen aan ga doen.
Ik kies voor een leuk, misschien iets aan de korte kant, jurkje. (Zie media)
Ik leg het jurkje alvast klaar. Ik moet natuurlijk zo mooi mogelijk overkomen bij Jonas, anders maak ik geen kans.
Ik denk weer aan Jonas, aan zijn mooie groene ogen, zijn haar....ik laat me achterover vallen op mijn bed en glimlach van geluk.

De volgende dag 14:00uur

Ik sta voor de spiegel. Zie ik er goed uit? Ik strijk het jurkje nog even strak en keur mezelf goed.
Trrinngggggggggzz
De bel. Ik ik vlieg zowat naar de deur, en als ik de deur open doe, zie ik Jonas. Hij bekijkt me van top tot teen.
"Ziet er goed uit Brig." zegt hij. Yes dat is al 1 punt voor mij.
Ik voel het bloed naar m'n wangen stromen "dankje,jij ook" zeg ik verlegen.
"Zullen we gaan?" vraagt Jonas. Ik knik.
Ik zie een auto staan, ik schrik een beetje is hij al zo oud?!
"Wow wacht.. Mag je hier al alleen in rijden?!" zeg ik. "Haha ja ik ben net achttien slimpie." "heheh oke" HO WACHT STOP. was dat nou een bijnaam?! Yesss.
Ik stap in, en we rijden niet heel lang, we stoppen bij een bos of een park, ik weet niet wat het is. Jonas loopt naar de kofferbak en pakt een grote picknickmand.
"We moeten nog wel even lopen voordat we op de bestemming zijn." zegt Jonas en ik kom naast hem lopen.
Af en toe komen onze handen per ongeluk tegen elkaar aan. Toch durf ik zijn hand niet te pakken, straks wijst hij me dan af... En dat moet niet.
Als we al even aan het lopen zijn, komt zijn hand weer tegen de mijne aan, maar dan wat langer. Dan pakt hij mijn hand, ik wil terugtrekken van de schrik maar doe het niet, het enige wat ik doe is verliefd zijn, ik kijk hem verliefd aan en hij mij. Dit is het teken!! Hij valt voor me en nu is hij van mij.. Maar.... Hebben we nu dan?
Ik adem diep in en uit. Is this really happening?!
Van binnen ben ik zo'n beetje aan het spacen, ik spreek mezelf toe, in mijn gedachten dan. Kom op Brigje het is maar een hand! Dat is nog niks! Het is pas officeel als hij zoenen toe staat. Moet ik hem zo gaan zoenen dan? Moet je dan metteen tongen? Ik denk het niet. Zal ik hem dan gaan zoenen? Mijn gedachten worden onderbroken.
"Is er wat?" vraagt Jonas.
"Nee? Hoezo dan?"
"Nou je keek zo voor je uit.."
"Ik zat gewoon na te denken."
"Oh. Waar over dan?" zegt Jonas plagerig
"Hahah over jou." zeg ik op dezelfde manier terug.
"Nou oke dan is het goed." zegt hij weer op dezelfde toon.
Als we even later nog hand in hand lopen, zegt Jonas. "Nou hier zijn we dan!"
Het is een prachtig mooi veldje met allemaal bloemen en middelhoog gras.
Je hoort de vogeltjes fluiten, het is echt prachtig.
"Wauw....dit is echt romantisch..." zeg ik zacht vol bewondering.
Jonas zet de picknickmand neer, pakt er een kleedje uit en legt die neer.
"Gaat u zitten, mijne hoogheid." zegt Jonas op een beleefde manier, wat er grappig klinkt.
Ik pak de puntjes van mijn jurkje en zak een beetje door mijn knieën, alsof ik een echte prinses ben. Daarna schieten we allebei in de lach. "Wat wil je?" vraagt Jonas later. "Wil je cola, sinas of mountain dew?" "doe mij maar mountain dew." antwoord ik en hij geeft me een felgeel flesje. "Alstublieft. Ik heb heel wat lekkers mee dus kies maar uit."
Ik kijk Jonas dankbaar aan en pak een sandwich, "h-eerlijk!" zeg ik met half volle mond en ik kijk Jonas onschuldig aan van, ik heb wel manieren maar daar doe ik nu even niet aan. Hij glimlacht, ik doe hetzelfde terug. Hij komt dichter op me af, WACHT WAT GAAT HIJ ME NOU ZOENEN MAAR IK HEB NOG BROOD TUSSEN MIJN TANDEN OFZO. Ik schiet met mijn ogen heen en weer, maar zie dan dat hij gewoon wat eten pakte. Ik schrok al, ik had mijn mond nog zowat vol.
Als in mijn sandwich op heb, pak ik nog wat chips, Jonas wil het blijkbaar ook pakken en onze handen raken elkaar weer, ik kijk hem met een glimlach aan en hij mij.
"Echt een goed idee... Deze picknick." zeg ik
Jonas knikt.
Ik kijk hem weer aan in zijn mooie, blauwgroene ogen, je kunt er wel in verdrinken.
Hij pakt mijn hand weer vast en nu de andere ook. Hij kijkt me aan. Ik kijk hem aan. Hij komt steeds dichterbij.

~
Zozo mooi einde ik schrijf hier nog wel over verder hoor maar ik vond dit wel even mooi!
Ik weet niet als je de smileys ziet, zeg dat dan ff in de comments btw achter het laatste berichtje van Brigje moet een kusje emoji staan.
EN NOG FF EEN MEDEDELING
WIE WIL HET MEISJE ZIJN DIE LATER IN HET VERHAAL VOOR KOMT?? Zet in de comments: naam+uiterlijk.
En ik ben zoo blij mijn boek staat vandaag 01*02*16 op #14 van non fictie
Byebyeeexx sanneeee