Hi sa inyo! ;)
First story ko 'to sa wattpad. Sana suportahan nyo yung story kong 'to. Pasensya na kung may mga wrong grammar o kung ano man. Sabayan nyo ng tugtog na nakalagay sa mga "NP" para mas mafeel nyo. Sige na, oh.
Your feedbacks are highly appreciated! Basa lang, gooooo :*
Enough with that. Sige, Magsisimula na ako. HAHA
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[ Np: One Last Song by A1 ] (Oh, Ayan may 'NP'. haha, epal lang. gege. Nandun sa side yung link nung song -->)
“Pinasaya ko sya nung mga oras na malungkot sya… Inalagaan ko sya nung mga oras na may sakit sya… I was even a shoulder to cry on pag umiiyak sya… At higit sa lahat kumapit ako kahit na lahat sila bumibitaw na sa kanya… Nabalewala lahat! Binalewala nya lahat ng yun.”
Hindi ko paren matanggap… Tatlong araw ng sunod sunod yung pagiyak ko. Alam ko naman na kahit magbaha pa dito dahil sa luha ko. Wala naman magbabago, e. Pero, Bat ganun?! Di ko mapigilan yung pagtulo ng luha ko.
*sigh* “Ano bang gagawin ko, Sis? Umulit nanaman ‘to. Naaawa na ren ako sayo, tumahan ka na… Pati tuloy ako naiiyak na.”
Naiiyak na natataranta ren yung mga kaybigan ko sa mga pangyayari sa akin. The best talaga sila! Alam nyo? Sa lahat ng advice nila sa akin. Eto ang pinakapaborito ko:
Sa bawat pagtatapos ay may bagong simula, Sa bawat umalis ay may bagong darating.
Tama nga naman sila, Diba? Sana nga. Sana nga may bagong dumating. Yung makakahigit nung saya na naibigay nya sa akin.
[ Music will stop here ]
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Unang chapter pa lang, Kadramahan agad. hahaha! Malalaman nyo rin kung bakit nangyayari yang kadramahan na yan if you keep on reading. Kaya, Basa lang! haha
BINABASA MO ANG
My Mr. Source of Happiness :)
Roman pour AdolescentsSome people are meant to fall in love with each other, but not meant to be together.
