Asistan

Dönüş Yolu.

Hikayemin son anda okuma oranı 2 kat arttı şaşkınlık ve mutluluk ićindeyim zaman ayırıp okuyan gözler ve üşenmeyip vetolara layık gören eller dert görmesin sizi seviyore.....

İzmire vardıklarında Lara bir çok düşünceler içinde arabadan inip eve doğru ilerledi dıştan şöyle bir süzdüğünde kendi kendine sormadan edemedi.....
-Neden geldim.
Tabi farkından olmadan iç ses dışada vurmuştu.
Aras dönüp.
-Bize bir şans verdin o yüzden geldin.
Lara şaşkın bir şekilde ..
-Seslimi sordum .
-Evet canım.
Lara birden durgunlaşır eve doğru bakmaya devam eder Arasla birden göz göze geldiklerinde Arasın ona sevgi dolu bakan gözleriyle yüzündeki endişe azalır Arasa bir adım yaklaşıp.
-Şu gözlerinle bana böyle baktıkça ben senden nasıl vazgeçerimki.
-Benden vazgeçme hep bende kal ...

Lara Arasın gözlerinin içine bakıp boynuna sarılıp.
-Sende kalmak kolayda bazı duyguları kaldırmak zor be..
-Sen bende kal kendini bana bırak yeter yanımda ol yeter nefes al benimle ....
-Ben böyle sordukça bunaltıyorum dimi.
-Sen bu soruları hep sor ben bunalmam ama artık eve girelim çok yorgunum.
-Pardon canım hadi gidip dinlenelim.
-Dinlenmesek.
-Aras lütfen.
-Tamam dinlenelim ama biraz efor sarfetsek bişeycik olmaz.
Lara Arasa elindeki poşetlerle vurup.
-Delü.
-Offfff hemde ne delü.
-Hadi bi girelim yerleşelim akışına bakarız.
-Akışına bırak bebeğim.
-Delü.
-Lara bak evi beklemicem şimdi şuracıkta saldırcam.
-Delü.
-Sen eve gir o delü lafını bak kaç kere diyebiliyosun.
-Delü.
Aras Larayı kovalar Larada elindeki poşetleri düşürmemeye çalısarak koşar kapının önüne geldiklerinde Aras elindeki bavulları yere atıp Larayı kapıya yaslar ellerini kenetleyip.
-Hadi birdaha de..
-Delü...
Aras Laranın dudaklarına yapışıp şehvetli ve sert bir şekilde öper.
Birden çekilip.
-Bir daha de...
-De...
Aras yine dudaklarına yapışır.Öpüşurken Lara ..
De....mmmmmmm.....lü..
-Tamam kabiliyetlisin öpüşürken bile dedin.
İkiside kahkahalarla içeri girerler..