Hoofdstuk 13

197 13 0
                                    

Eva pov

'Blijven we vanavond bij het huisje of gaan we naar het Camping Fest?' vraagt Wolfs aan mij. 'Ik denk dat Sanne wel naar het Camping Fest wilt. Maar de tweeling en Lily kunnen niet alleen blijven,' zeg ik. 'Ik blijf wel hier. Dan kan jij met Sanne iets leuks gaan doen, dat heeft ze nodig.' Ik sta op en geef Wolfs een korte kus op zijn lippen. 'Dankjewel. Morgen ga jij iets leuks doen met de tweeling en Lily en dan blijf ik thuis met Sanne. Of we gaan gewoon met z'n allen wat leuks doen.' Wolfs knikt en glimlacht. Dan geeft hij mij een kus terug. Ik kijk naar Sanne die op mijn telefoon muziek luistert met oortjes in. Eigenlijk wil ik haar niet storen, maar ik weet dat ze met haar gedachten bij haar verleden zit en daarom wil ik haar wel storen. Ik tik zachtjes op Sanne's schouder wanneer ze de muziek uitzet en de oortjes uit haar oren haalt. 'Wil je mee naar het Camping Fest?' vraag ik aan haar. Ze knikt en glimlacht. Dan geeft ze mijn telefoon weer terug aan mij en ik stop hem in mijn broekzak. 'Je kan me altijd bellen als er iets is, Wolfs,' zeg ik tegen Wolfs voordat we weglopen. 'Is goed. Veel plezier,' zegt hij nog met een glimlach en dan pakt Sanne mijn hand vast en lopen we naar het overdekte gedeelte naast het restaurant tegenover het zwembad. 'Is Elena daar ook?' vraagt Sanne zacht. Ik glimlach. 'Ik denk het wel. Je vind haar wel aardig hé?' vraag ik aan haar. Ze knikt langzaam. 'Ik vertrouw haar wel,' zegt ze zacht. Ik glimlach en leg mijn arm dan om haar schouder heen en trek haar dicht tegen me aan. Dan lopen we weer verder. Gelukkig heb ik mijn portemonnee nog in mijn broekzak zitten, want anders moesten we weer teruglopen, niet dat het ver lopen is, maar het is wel veel werk. 'Wil jij Elena een euro geven zodat je spelletjes kan doen?' vraag ik aan Sanne als we voor het tafeltje staan waar Elena achter staat. Sanne knikt en geeft Elena een euro. 'Leuk dat je mee wilt doen, Sanne,' zegt Elena nog voordat we weer weglopen. Ik knik en glimlach kort en loop dan achter Sanne aan die al vooruit was gelopen. 'Zullen we dit gaan doen?' vraagt ze vrolijk en ze wijst naar een tafel waar blikken opgestapeld staan die je met een balletje omver moet gooien en dan krijg je een soort stempel op de kaart die we net hebben gekocht en dan kan Sanne een soort ''diploma'' krijgen. 'Ik ben Niels. Weet je hoe het werkt?' vraagt de man die naast de tafel staat. Sanne schud haar hoofd en Niels legt het uit. Dan geeft hij haar het balletje. Sanne gooit hem en gooit 3 van de 7 blikken om. 'Goedzo. Je mag nog een keer,' zeg ik tegen haar. Ze glimlacht en gooit nog een keer. Dan heeft ze alle blikken omver gegooid. 'Goed gedaan hoor,' zegt Niels en Sanne geeft hem het papiertje waar hij een stempel opzet. Dan lopen we weer verder naar het volgende spelletje. 'Wat wil je nu doen?' vraag ik aan Sanne. Ze kijkt aandachtig in het rond en wijst dan naar een man die bij een water bomb spel staat. Daarbij moetje een balletje tegen een bord aangooien en als die raak is, dan valt er een waterballon op degene die op een stoel zit, onder het net waar de waterballon uitvalt. 'Is goed.' De man die naast het spel staat stelt zich voor als Marco en legt Sanne dan uit hoe het werkt. Na 2 keer gooien gooit Sanne raak en valt de waterballon op het kind dat op de stoel zit. Sanne lacht vrolijk en geeft het papiertje dan aan Marco die er vervolgens een stempel opzet. Na een halfuur heeft Sanne alle spelletjes 2x gedaan. 'Wat is dat?' Sanne wijst naar een suikerspin machine die vlakbij de kaartjesverkoop staat. 'Een suikerspin machine. Wil je er eentje proeven?' vraag ik aan haar. Ze knikt langzaam en ik betaal voor een suikerspin. 'Wil jij hem vasthouden of moet ik hem vasthouden?' vraag ik aan Sanne. 'Hou jij hem maar vast,' zegt ze en ze pakt voorzichtig een stukje van de roze suikerspin en stopt dat in haar mond. 'Lekker,' zegt ze glunderend. Ik glimlach en sla mijn arm weer om haar heen. Na 10 minuten is de suikerspin op en lopen we naar Elena om het kaartje van Sanne te laten zien. 'Je hebt alles wel heel vaak gedaan, zeg. Je krijgt een diploma,' zegt Elena en Sanne glimlacht. Elena schrijft Sanne's naam op het grote vel met het logo van de camping erop en geeft hem dan aan Sanne. 'Dankjewel,' glimlacht ze verlegen. 'Graagedaan hoor,' zegt Elena met een glimlach en dan lopen Sanne en ik weer terug naar de caravan.


TerugkeerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu