Terugkeer

Hoofdstuk 16

Eva pov

'San, wat wil jij eten?' vraag ik aan Sanne. Ik hoop dat ze gewoon antwoord zal geven, zonder bang te zijn. De laatste tijd is ze weer niet helemaal op haar gemak. Ik snap het wel, maar het doet me pijn om haar zo te zien. Sanne kijkt even bang naar mij, maar die blik verdwijnt al snel en maakt plaats voor een kleine glimlach. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Ze is ook zo lief. 'Deze?' wijst Sanne naar een croissant waar de warmte nog vanaf lijkt te stralen. Ik glimlach. Precies hetzelfde als wat ik voor mezelf in gedachten had. 'Is goed. Wat denk je dat de tweeling en Lily lekker vinden?' vraag ik. Sanne haalt haar schouders op. 'Dat weet ik echt niet hoor,' grinnikt ze. Ik bestel nog een paar broodjes in het Engels en dan geef ik het geld gepast. Daarna lopen we het winkeltje uit. 'Is dat Elena?' vraagt Sanne bij het zien van Elena die nog bezig is met het aqua gymen. 'Ja dat is Elena.' Elena kijkt twee tellen op bij het horen van haar naam en glimlacht naar ons. Ik glimlach terug en Sanne zwaait verlegen. Ik grinnik. 'Kom, dan gaan we ontbijten,' zeg ik en we lopen terug naar onze stacaravan. 

'Meiden? Trekken jullie je bikini ook aan?' vraag ik nadat we ontbeten hebben aan de tweeling en Lily terwijl ik Sanne's bikini voorzichtig bij haar om doe. Zometeen begint de Mini Club ook en daar willen de tweeling en Lily heen. Sanne heeft gezegd dat ze wel even wil kijken, maar liever niet daar alleen wil blijven zonder mij. 'Ja mam,' klinkt het uit 3 monden tegelijk. 'Ik moet je wel nog insmeren met zonnebrand,' zeg ik zacht tegen Sanne. Wolfs trekt een bedenkelijk gezicht naar mij en ik haal ongezien mijn schouders op. Ik weet dat Sanne het niet fijn vind om aangeraakt te worden op haar lichaam waar Jake en Alex haar ook hebben aangeraakt, maar ik heb vaak tegen haar gezegd dat ik haar nooit maar dan ook nooit pijn zal doen, maar toch lijkt het niet goed door te dringen bij haar. Ik snap het volkomen, maar liever zou ik hebben dat ze mij volledig zal vertrouwen, maar dat heeft tijd nodig en dat weet ik ook. Zoiets als dat Sanne vroeger heeft meegemaakt, vergeet je niet snel. Oftewel, dat is niet te vergeten, hoe hard je het ook probeert. Het is onmogelijk, en zeker voor een meisje als Sanne. 

'Oké...' zegt Sanne zacht. Ik sta even versteld van haar antwoord, maar laat dat gevoel al snel los. Dit betekent alleen maar dat ze mij echt goed begint te vertrouwen, hoe moeilijk dat soms ook voor haar is. 'Ik doe je geen pijn, dat weet je toch?' Sanne knikt en glimlacht. 'Dat weet ik, gekkie,' zegt ze eigenwijs. Ik schud lachend mijn hoofd. Voorzichtig smeer ik Sanne's lichaam in met zonnebrand creme. Ik doe het zo voorzichtig mogelijk en ik zie haar algauw ontspannen door de zachte aanrakingen. Ik glimlach. Als ik bij haar gezicht kom, verstijfd Sanne even, maar binnen een paar seconden ontspant ze weer. Als ik helemaal klaar ben geeft ze mij een dikke knuffel. Ik trek haar dicht tegen me aan.