Terugkeer

Hoofdstuk 26

Eva pov

Die avond gaan we allemaal vroeg naar bed. Sanne ligt weer dicht tegen mij aan. Ik wilde haar vannacht nog niet alleen laten slapen. Ik ben gewoon zo bang dat er iets met haar gebeurd. 'Eva... Ik ben zo bang,' zegt Sanne zacht. Ze draait zich om en kijkt mij recht in mijn ogen aan. 'Je bent veilig, zolang Wolfs en ik bij je zijn. Wij zullen je nooit in de steek laten, wat er ook gebeurd,' zeg ik zacht. 'Ik hou van je, zus,' glimlacht ze. 'Ik hou ook van jou, lieverd.' Zachtjes geef ik Sanne een kus op haar haren. Na 10 minuten is ze in slaap gevallen. Niet veel later val ik ook in slaap.

Wolfs pov

Zachtjes, om niemand wakker te maken, pak ik de losse spullen in voor morgen. We gaan morgenochtend vroeg weg, en Elena gaat met ons mee. Ze was toch klaar met werken voor deze vakantie. Elena is de zus van de moeder van Eva en Sanne. Ik vraag me af of ze nog leeft... Misschien wel, misschien niet. We zullen het zien.

Eva pov

Die ochtend gaat de wekker heel vroeg. Ik laat Sanne nog zo lang mogelijk slapen. De tweeling en Lily maak ik wel alvast wakker. Ze openen slaperig hun ogen. 'Wat is er?' vraagt de tweeling in koor. 'We gaan terug naar Maastricht,' antwoord ik zacht. 'Waarom?' vraagt Nienke. 'Dat heeft te maken met iemand die jullie hopelijk nooit hoeven te ontmoeten. Maar trek jullie joggingsbroek maar aan, we gaan straks naar het vliegveld,' leg ik uit. Na een halfuur staan alle tassen in de taxi. De tweeling en Lily zijn in slaap gevallen op de achterbank. Ik heb Sanne opgetild. Ook zij slaapt weer. Voorzichtig zet ik Sanne naast de tweeling en Lily neer op de achterbank. Wolfs, Elena en ik stappen ook in. De chauffeur gaat achter het stuur zitten. Niet veel later rijden we naar het vliegveld. Het was niet ver van de camping. 

Na 2 uur vliegen komen we aan in Maastricht. Marion zou met de auto hierheen komen om ons op te halen. 'Daar,' wijst Wolfs naar Marion's auto. Ik knik en we lopen naar de auto toe. Sanne heb ik weer opgetild. De tweeling en Lily rennen voor ons uit naar Marion's auto. 

'Jullie zijn vroeg terug,' zegt ze als we na een uur aankomen bij de Ponti. 'Dat klopt. We zijn Alex tegen gekomen,' leg ik uit. Sanne krimpt ineen bij het horen van die naam. Ik sla mijn arm om haar heen. 'Is hij nog in Italië?' vraagt Marion. 'Ik denk het wel,' antwoord Wolfs. We lopen de Ponti in. 

'Dan zijn jullie nog wel veilig, maar als hij terugkomt in Maastricht...' Ik knik ten teken dat ik het snap. Sanne gaat net zoals de tweeling en Lily op de bank zitten. Wolfs schenkt voor iedereen wat te drinken en eten in. Dit was een leuke vakantie, totdat Alex kwam. Ik haat die man! Hij heeft het leven van mijn zusje verwoest, en verwoest nu langzaam het leven van ons allemaal. We krijgen hem en Jake nog wel, voordat ze Sanne weer meenemen. Dan sluiten we ze voor altijd op in de cel en zijn wij veilig. Voor mij is Sanne's veiligheid het belangrijkste. Ik kan haar die veiligheid garanderen als Jake en Alex in de gevangenis zitten, daar ga ik voor zorgen. Dan is ons leven weer veilig. Dan is zij veilig.

----------------------------------------

Einde

Wat vonden jullie van dit boek?

Deel 5 komt morgen online!