Who I am

14 - Brandon

Na een geslaagde dag ben ik weer terug in mijn hotelkamer. Ik ga Victoria echt missen als ik op tour ben. Het is moeilijk om mijn "tweede leven" geheim te houden maar ik heb geen keuze. Hoe minder mensen het weten, hoe beter het is. Als de media een idee krijgt van mijn tweede persoon kan ik het wel vergeten. Dan zal ik nooit meer normaal kunnen leven. Ik zal overal rekening mee moeten houden, met wat ik doe en vooral met Victoria. Hoe zal zij reageren als ze het over Cameron weet? Hopelijk krijgt ze niet nog meer berichten. Ik vind het vreselijk dat ze die berichten krijgt maar ik denk niet dat de mensen die de berichten sturen snel iets zullen doen. Tenzij ze doorgeslagen zijn. Snel haal ik het idee uit mijn hoofd. Er overkomt Victoria heus niets. Ik pak mijn mobiel en stuur haar een bericht.

*Hey, hoe gaat het? x*

*Goed, met jou?*

*Ook goed. Heb je nog een bericht gekregen van dat nummer?*

*Nee.*

*Als je die krijgt, zeg het dan tegen me, oke? x*

*Oke x*

*Zou je binnenkort een keer bij me willen blijven slapen? x* Na een paar minuten heb ik nog steeds geen antwoord.

*Ik ben niks van plan hoor. Ik zou jou nooit wat aandoen x* stuur ik snel.

*Dat weet ik maar is het niet een beetje vroeg? We kennen elkaar pas een paar dagen...* stuurt ze terug.

*Klopt, maar het voelt als of ik je al veel langer ken. En bovendien weten we al veel over elkaar ;)*

*Dat is waar. Ik denk er nog even over na, oke?*

*Is goed. Als je het niet wilt moet je het niet doen maar je bent al vaker in slaap gevallen bij mij.*

*Ik was gewoon moe, oke?*

*Tuurlijk ;)*

*:\*

*Ik vind je nog wel lief hoor x*

*Nou, ik jou niet meer.* Ik krijg een glimlach op mijn gezicht.

*:'(*

*Brandon*

*Ja?*

*Ik vind het fijn dat ik bij jou zo mezelf kan zijn x*

*Ik kan bij jou ook mezelf zijn. Maar is dat niet de bedoeling in een relatie, jezelf zijn?*

*Ik denk het...*

*Ik ga slapen. Have sweet dreams x*

*Jij ook x* Ik leg mijn mobiel op mijn nachtkastje en kruip onder de deken.

*****

Mijn ogen openen zich door het geluid wat mijn mobiel maakt. Ik zucht diep en pak vermoeid mijn mobiel. De vermoeidheid verdwijnt meteen als ik het berichtje van Victoria zie.

*Heey, ik heb weer zo'n berichtje gehad.*

*Kan je bij mij langs komen? Dan kan ik er even naar kijken x*

*Ja, is goed. Ik ben er over een half uur, goed?*

*Ja. Tot zo x*

*Tot zo x* Ik leg mijn mobiel weer weg en ga recht op zitten. Het is inmiddels al twaalf uur. Heb ik zo lang geslapen? Ik pak een joggingbroek van de grond en trek hem aan. Voor de rest ga ik me niet klaarmaken, dat red ik niet. Ik pak mijn mobiel weer en start twitter op. Snel reageer ik op een paar fans. Wanneer ik een klop op de deur hoor leg ik mijn mobiel weg en sta ik op. Victoria staat in de deuropening.

'Hey' groet ik haar.

'Heey, ik wist niet dat je...'

'Oh, dat is niet erg hoor. Ik loop wel vaker gewoon zo rond' zeg ik. 'Kom.' Ze loopt naar binnen en ik sluit de deur achter haar. We gaan op bed zitten.

'Laat zien.' Ze zoekt het berichtje op en drukt dan haar mobiel in mijn handen.

*Ik zei dat je uit de buurt van Cameron moest blijven.* staat er. Ik zucht even.

'Blokkeer het nummer gewoon. Dan heb je er ook geen last meer van' zeg ik terwijl ik haar mobiel teruggeef. 'Degene die dat stuurt wilt alleen maar aandacht.' Ze knikt en blokkeert het nummer. Vervolgens legt ze haar mobiel weg. Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar tegen me aan. Ze kijkt me aan en glimlacht. Ik leg mijn hand op haar wang en breng mijn lippen dichter bij de hare. Voorzichtig druk ik mijn lippen op die van haar. Victoria kruipt op mijn schoot en haalt haar handen door mijn haar. Na een paar minuten laat ik haar weer los.

'Het komt wel goed' fluister ik voor mijn lippen de hare weer vinden.