Who I am

26 - Brandon

Ik slaak een diepe zucht als ik voor het gebouw van de late night show sta. Victoria knijpt kort in mijn hand om me gerust te stellen. Aan de andere kant van me staat mijn vader.

'Laten we maar naar binnen gaan' doorbreek ik de stilte die al een paar minuten gaande was. Mijn vader loopt voor Victoria en mij uit. Ik laat Victoria's hand los en sla mijn arm om haar heen. De bewaking leidt ons door het gebouw heen naar de kleedkamers. Aan het eind van de lange gang hangt er een bordje op de deur met mijn naam, Brandon. Iedereen weet het nu. We worden binnengelaten en meteen gaat de deur achter ons dicht.

'Weet je zeker dat je dit wilt?' vraag ik aan Victoria als ze op de bank gaat zitten. Ze knikt.

'Ja, je moet een reden hebben waarom je het hebt verteld en als je nu de waarheid niet spreekt komt die vanzelf wel boven water.'

'Oke.' Op de stoel ligt mijn kleding al klaar. Ik kleed me snel om. Opeens wordt er op de deur geklopt.

'Kom maar!' roep ik. De deur vliegt open en de stylistes en de visagistes komen binnen. Meteen duwen ze een jurk in Victoria's handen. Terwijl ze zich omkleedt wordt ik in een stoel geduwd en brengen ze wat make up aan zodat mijn hoofd niet zo glimt op tv. Victoria daarentegen wordt helemaal onder handen genomen, ze krullen haar lange bruine haren en smeren van alles op haar gezicht. Als ze klaar is draai ik mijn stoel naar haar toe zodat ik haar kan bekijken. Haar lippen zijn felrood gemaakt en er is wat eyeliner aangebracht op haar ooglid. Ik moet zeggen, haar blauwe ogen komen nu beter uit.

'Je ziet er mooi uit' complimenteer ik haar als ze gaat staan. Ze glimlacht lief naar me.

'Dank je.'

'Twee minuten!' wordt er aan de andere kant van de deur geroepen.

'Ben je er klaar voor?' vraag ik. Victoria haalt haar schouders op.

'Het is de eerste keer dat ik op tv kom.' Ik lach en leg mijn arm om haar middel om haar zo naar het podium te leiden. Zodra we opkomen klinkt er luid gegil. We lopen door naar Anna en begroeten haar. Vervolgens gaan we zitten. Wanneer het gegil gestopt is begint Anna met haar praatje.

'Ik ziet hier met Brandon en zijn vriendin, Victoria. Vandaag is de dag dat alles uitgelegd zal worden rondom het Brandon/Cameron gebeuren.' Daarna richt ze zich op ons. 'Dus, vanaf nu heet je Brandon?' Ik knik.

'Het is voor mij makkelijker om die naam te hebben nu het bekend is dat ik eigenlijk twee personen ben.'

'De grote vraag is natuurlijk, waarom?'

'Ik zat in Londen toen ik werd gebeld door een vriendin van Victoria' begin ik. 'Ze zei dat Victoria vermist werd dus ik ben zo snel mogelijk teruggevlogen. Daar kreeg ik een bericht van Ruben. Dat is Victoria's ex. Hij zei dat hij Victoria had en als ik haar terug zou willen moest ik mijn geheim bekendmaken. Dat heb ik dus gedaan en daardoor heb ik Victoria kunnen bevrijden.'

'Maar hoe zit dat dan precies met Ruben?' vraagt Anna aan Victoria. 'Hij is je ex?'

'Het ligt nogal ingewikkeld' zegt Victoria. 'Ik had voor Ruben nog nooit een relatie gehad. Ik werd daarom ook gepest. Ze dachten dat ik lesbisch was omdat ik nooit een relatie had. En toen kwam Ruben in mijn leven. Hij zorgde dat het pesten stopte en in het begin van onze relatie was het nog allemaal geweldig. Maar later begon hij steeds botter te doen. Ik wist niet wat me overkwam aangezien dat mijn eerste relatie was. Maar het werd steeds erger en hij dwong me om dingen te doen die ik eigenlijk niet wilde. En uiteindelijk heeft hij me verkracht.' Victoria slaat haar ogen neer. Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar tegen me aan.

'Jeetje, dat had ik echt niet verwacht' zegt Anna. 'Zit hij nu achter de tralies?'

'Gelukkig wel' mompelt Victoria.

'Ik kan me voorstellen dat je dan niet snel meer vertrouwen in iemand hebt.' Anna gaat rechtop zitten. 'Waarom vertrouwde je Brandon dan wel gelijk?'

'Tja, zodra ik Brandon zag viel ik voor hem en hij maakt me gelukkig. Af en toe moet je de gok wagen.' Ik krijg een glimlach op mijn gezicht als ik terugdenk aan onze eerste ontmoeting.

'Ik zie je glimlachen, Brandon. Wat is er zo leuk?' vraagt Anna.

'Ik dacht even aan het moment toen we elkaar ontmoetten' zeg ik.

'Vertel.' Anna neemt een slok van haar water.

'We waren in een café en ik liep volop tegen haar aan dus mijn koffie kwam over haar heen. En toen raakten we aan de praat en hebben we nummers uitgewisseld.' Anna lacht.

'Nu wat vragen van het publiek' zegt ze. 'Wie wilt er een vraag stellen?' Meteen begint het publiek te gillen. Ik lach en draai me naar ze toe. Een man met een microfoon loopt naar een fan toe.

'Wil je met Victoria trouwen?' vraagt ze.

'Later wel' antwoord ik. 'Maar we zijn daar nu nog een beetje te jong voor.'

'Hoelang hebben jullie nu iets?' vraagt een andere fan.

'Nog niet zo heel lang' antwoord ik. 'Een maand ongeveer.'

'Hebben jullie het al gedaan?'

'Wat gedaan?' lach ik. 'Nee, grapje. Maar nee, we hebben nog geen seks gehad. We doen het rustig aan. Ook vanwege Victoria's omstandigheden.'

'Zou je een fan daten?'

'Op dit moment niet want ik heb Victoria. Maar als ik single zou zijn wel. Alleen moet ze dan niet helemaal hysterisch worden als ze me ziet.'

'Ik hoorde dat Victoria's ouders zijn overleden. Klopt dat?' vraagt een meisje. Ik knik en kijk Victoria aan. Haar gezicht is naar de grond gericht.

'Ja, klopt.' Ik plaats een kus op Victoria's haar.

'Waaraan?' vraagt hetzelfde meisje.

'Een auto ongeluk' antwoord ik. Er rolt een traan over Victoria's wang. Ik veeg hem liefkozend weg en druk een kus op haar voorhoofd.

'Oke, goed' maakt Anna een eind aan de vragen. 'Ik heb nog één vraag voor je Brandon.'

'Stel maar' zeg ik terwijl ik me op haar richt.

'Waarom heb je Cameron bedacht?'

'Ik wilde ook een normaal leven zonder alle drukte om me heen. Zonder mijn normale leven kon ik niks meer in mijn vrije tijd doen.' Anna knikt begrijpend.

'Oke, de allerlaatste vraag' lacht ze. 'Zou je voor ons willen optreden?'

'Altijd.' Ik sta op en loop naar de microfoon. Even kijk ik naar Victoria. Ze kijkt me glimlachend aan. Vervolgens begin ik met zingen.

(Eindelijk een nieuw hoofdstuk! Ik hoop dat jullie hem leuk vinden x)