Who I am

4 - Brandon

We lopen bij de achtbaan vandaan.

'Zo erg was die toch niet?' vraag ik.

'Nee, het viel wel mee' geeft Victoria toe. Ik glimlach. Een eindje verderop staat het spookhuis.

'Zullen we in het spookhuis?' stel ik voor.

'Ja, is goed' zegt ze me een lichte twijfel in haar stem.

'Als je niet wil dan...'

'Nee, we gaan' onderbreekt ze me.

'Oke.' We lopen naar het spookhuis en ik koop de kaartjes. Het is een loopspookhuis dus ik kan langer met Victoria zijn. We lopen richting de ingang.

'Ga jij maar voorop' zegt Victoria.

'Ben je bang?' grijns ik.

'Ik ben een meisje, dat mag.' Ik grinnik en sla mijn arm om haar heen. We lopen naar binnen. Het is donker en je ziet dan ook niks.

'Dit is eerder een doolhof' mompel ik. Ik zou mijn mobiel kunnen pakken en de zaklamp aanzetten maar het is leuker in het donker. Als er licht is wil Victoria waarschijnlijk zelf lopen maar ik heb liever mijn arm om haar heen. Ik voel hoe Victoria dichter me aan komt lopen dus verstevig ik mijn grip. Het is echt klote dat ik niks met haar kan beginnen. Ik wil haar elke dag zien maar dat kan niet. Ik ben hier maar twee weken en dan ga ik op tournee. Victoria slaat een kreet waardoor ik opschrik uit mijn gedachten. Er wordt een "mens" onthoofd.

'Ik wil daar echt niet langs' zegt Victoria.

'Het is nep' probeer ik haar duidelijk te maken.

'Weet ik, maar toch.' Ik voel haar ogen op me branden. 'Ik hou ook al niet van horrorfilms.'

'Hoezo niet?' vraag ik.

'Ik kan er niet van slapen.'

'En als er iemand bij je is?' Ze haalt haar schouders op.

'Weet ik niet.'

'Heb je nooit een film gekeken met je vriendje? Of althans, nu ex neem ik aan.' Ik kijk haar aan en zie dat ze haar ogen neerslaat.

'Ik heb nog nooit een vriendje gehad.'

'Dat is toch niet erg?' Ze zucht.

'Iedereen heeft al meerdere relaties gehad en ik nog geen één. Ze hebben wel eens gedacht dat ik lesbisch ofzo was maar dat ben ik niet.' Door het kleine beetje licht dat schijnt zie ik Victoria's ogen glinsteren van de tranen.

'Hé, kom hier.' Ik sla mijn armen om haar heen en druk haar tegen me aan. 'Je moet je niets aantrekken van wat ze zeggen.' Het is echt afschuwelijk om te zien dat het iemand zo'n pijn kan doen, ook al is diegene dat niet eens. Ik wrijf over haar rug en plaats een kus op haar haar. Nu ze dit zo zegt wil ik nog liever dat ze mijn vriendin wordt. Niet alleen omdat ik gevoelens voor haar heb maar ook om die sukkels uit haar klas te laten zien dat ze fout zaten. Het is nogal apart om met iemand te knuffelen in een spookhuis maar op dit moment kan het me vrijwel niks schelen. Het gaat erom dat Victoria zich goed voelt. Victoria laat me los en veegt de tranen uit haar ogen.

'Zullen we maar verdergaan? Anders zijn we hier over tien minuten nog.'

'Is goed.' Ik pak haar hand vast en zo lopen we verder. Wanneer de uitgang in zicht komt slaakt Victoria een opgeluchte zucht. We lopen naar buiten en ik knipper een paar keer met mijn ogen door het plotselinge felle licht.

'Zullen we iets eten?' vraag ik. Victoria knikt en we lopen richting de patatkraam. Wanneer ik wil bestellen merk ik dat ik Victoria's hand nog steeds vast heb. Haar hand in de mijne voelt geweldig maar ik kan hem niet de hele dag vasthouden, niet als we niks hebben. Met veel moeite laat ik haar hand los.

'Wat wil jij?' vraag ik aan haar.

'Doe maar hetzelfde als jij. Ik lust alles.'

'Dat is makkelijk.' Ik richt me op de verkoper. 'Twee gewone patat met mayonaise.' Hij knikt en nog geen twee minuten later zitten we aan een tafeltje met tegenover ons onze patat.

'Dit heb ik zolang niet meer op' zegt Victoria terwijl ze een patatje in haar mond stopt. 'Ik heb het echt gemist.'

'Ik eet het bijna elke week' beken ik. Door de vele tournees eten we vaak makkelijk, dus pizza of patat.

'Jaloers, bij mij eten we bijna alleen maar gezond' zucht Victoria.

'Dan moet je maar vaak bij mij eten.' Ze glimlacht.

'Je verblijft in een hotel.'

'Daarom juist.' Ik eet de laatste paar patatjes op en gooi dan mijn bakje weg. Victoria volgt mijn voorbeeld.

'Ik wil nog wel schieten' zeg ik.

'Daar is de schiettent.' Victoria wijst achter me. Ik draai me om en zie inderdaad de schiettent staan. Ik pak Victoria's hand en trek haar mee. Het voelt goed om haar zo dicht bij me te hebben. Misschien vindt ze het raar dat ik haar hand vastpak maar ik kan me niet inhouden. Toen ik in de achtbaan haar hand vasthad wilde ik hem eigenlijk nooit meer loslaten. Wanneer we bij de schiettent aankomen laat ik haar hand weer los. Ik geef wat geld aan de verkoper en krijg vervolgens een geweer in mijn handen gedrukt. Victoria kijkt aandachtig toe hoe ik op de ballonnen schiet.

'Wil jij ook eens?' vraag ik aan haar.

'Ik kan dat niet' zegt ze.

'Ik leer het je wel. Kom.' Ze loopt naar me toe en neemt het geweer van me over. Ik ga achter haar staan en sla mijn armen om haar heen. 'Je moet je handen zo neerleggen.' Ik leg haar handen op de goede plekken.

'Zo?' vraagt ze.

'Ja, en nu schieten.' Ze doet wat ik zeg en haalt de trekker over. Er knapt een ballon kapot. 'Best goed voor iemand die dit nog nooit gedaan heeft.'

'Ik ben een snelle leerling.' Ik lach en haal langzaam mijn armen weg.

'Nu zelf.' Ze haalt nog een keer de trekker over en alweer gaat er een ballon kapot.

'Hier.' Victoria geeft het geweer weer aan mij.

'Als we zo doorgaan hebben we dadelijk een grote prijs' lach ik. Victoria lacht mee. Gelukkig kan ze nog lachen. Ik merk dat ze dichterbij staat dan voorheen. Zal ze dat bewust doen? Ik schud de gedachte uit mijn hoofd en richt het geweer op de overige ballonnen. Binnen een aantal seconden zijn ze allemaal kapot. De verkoper komt naar me toe en vraagt welke prijs ik wil hebben waarop ik een hele grote beer aanwijs. Hij knikt en haalt het knuffelbeest van de haak. Vervolgens geeft hij hem aan mij.

'Dank je' zeg ik. De beer is echt heel groot. Ik schat dat hij zo'n twee meter is. 'Hier.' Ik overhandig het zachte ding aan Victoria. Ze pakt hem aan en zet hem dan neer op de grond om vervolgens haar armen stevig om me heen te slaan.

'Dank je wel' mompelt ze in mijn shirt.

'Graag gedaan.' Ik druk haar dicht tegen me aan en glimlach. Ze kijkt me aan en glimlacht. Ik streel met mijn duim over haar wang.

'Zullen we skeeball doen?' stelt Victoria voor terwijl ze haar blik afwendt.

'Ja, is goed.' Victoria pakt de beer op en loopt voor me uit naar de skeeball kraam. Ik versnel mijn pas zodat ik naast haar loop. Als we er zijn zet ze de beer op de grond en stopt ze wat geld in het apparaat. Ik kijk toe hoe ze de ballen in de rondjes gooit.

'Weet je al wat je vanavond gaat eten?' vraag ik.

'Zuurkool' antwoordt ze zonder om te kijken.

'We kunnen ook bij mij iets eten.' Nu kijkt ze wel om.

'Lijkt me leuk' glimlacht ze. Ik glimlach terug. Daarna gaat ze weer verder met skeeball.