Who I am

10 - Brandon

Na het eten gaan Victoria en ik naar mijn kamer. Die zoen was geweldig ook al moesten we glimlachen waardoor we niet verder konden. Het is voor mij een teken dat ze hetzelfde voor mij voelt en dat ik het nog eens kan doen. Eenmaal bij mijn kamer aangekomen gaat Victoria op mijn bed zitten.

'Wil je een keer gitaar voor me spelen?' vraagt ze.

'Is goed.' Ik pak mijn gitaar en ga naast haar zitten. 'Welk liedje wil je horen?'

'Doe maar iets van Ed Sheeran.' Ik knik en begin met spelen. Even later begin ik ook te zingen. Victoria luistert aandachtig. Na het refrein stop ik.

'Wow' stamelt ze. 'Je hebt echt een hele mooie stem. En je kan echt super mooi gitaarspelen.'

'Zal ik het je leren?' vraag ik. Meteen knikt ze. Ik geef mijn gitaar aan haar en ga achter haar zitten met mijn benen aan weerszijden van haar. Ik sla mijn armen om haar heen en glimlach even. Ik leg haar vingers op de goede snaren.

'Ik ga dit echt nooit kunnen' zegt ze.

'Als je echt oefent wel.'

'Dan ben ik nog tien jaar bezig' lacht ze terwijl ze mijn gitaar weglegt. 'Daar heb ik het geduld niet voor.' Ze draait haar hoofd naar mij. Ik glimlach en breng mijn hoofd dichterbij de hare.

'Ik speel wel gitaar voor je' zeg ik zacht. Mijn lippen strijken licht over de hare. Ik sla mijn arm rond haar middel en druk haar zo dichter tegen me aan zodat haar lippen de mijne raken. Mijn hart gaat als een razende tekeer maar onze lippen blijven teder tegen elkaar aan bewegen. Ik weet het nu honderd procent zeker, ik wil haar als mijn vriendin. Alle twijfels over mijn andere leven verdwijnen. Met haar durf ik het aan. Victoria haalt haar hand zacht door mijn haar. Even laat ze me los. Ze kruipt op mijn schoot en drukt haar lippen dan weer op de mijne. Ik sla mijn armen weer rond haar middel. Er klinkt een luide klop op de deur waardoor ik opschrik.

'Ik kom eraan!' roep ik. Victoria gaat van mijn schoot af. Ik sta op en loop naar de deur. Vervolgens doe ik hem open.

'Wat is er?' vraag ik.

'We moeten dadelijk de studio in' zegt mijn vader. Zijn blik glijdt langs me. 'Wie is dat?'

'Ze... eh.' Ik haal bedenkelijk mijn hand door mijn haar.

'Ah, een nieuw meisje.'

'Het klinkt nu net alsof ik elke week een ander heb' zeg ik. 'Maar we hebben nog niks.'

'Weet je wat, we gaan morgen wel naar de studio.'

'Dank je.' Ik sluit de deur weer en loop terug naar het bed. Victoria heeft haar hand op haar lip.

'Wat is er?' vraag ik.

'Je beet in mijn lip' mompelt ze.

'Oh, sorry. Ik schrok en toen... Het was niet mijn bedoeling. Wacht even.' Ik loop de badkamer in en maak een washandje nat. Daarna loop ik weer naar Victoria. Ik ga naast haar zitten en hou het washandje tegen haar lip.

'Het was echt niet de bedoeling' zeg ik. Na een paar seconden haal ik het washandje van haar lippen. 'Kusje erop?' Ze begint te lachen maar knikt dan. Ik druk een korte kus op haar lippen en gooi dan het washandje op de grond.

'Moet je dat niet opruimen?' vraagt ze.

'Doe ik straks wel.' Ik pak haar hand vast. 'Gaat het?' Ze knikt. Ik druk nog een kus op haar lippen en kijk haar dan aan.

'Victoria' begin ik. 'Vanaf het moment dat ik mijn koffie over je heen gooide wist ik dat ik je beter wilde leren kennen. En nu ik meer over je weet en je beter ken, ben ik verliefd op je geworden. Zou je alsjeblieft mijn vriendin willen zijn?'

'Brandon, ik ben ook verliefd op jou.' Ze slaat haar ogen neer. 'Maar is het wel handig om dit te doen? Jij gaat straks weer terug naar Londen en dan zien we elkaar amper.'

'We bedenken wel iets. En we hebben nog anderhalve week.'

'Oke' zegt ze. 'Ik wil je vriendin zijn.' Ik glimlach en sluit haar in mijn armen.

'Mijn eerste echte relatie' mompelt ze.

'Ik vind het een eer om jouw eerste vriendje te zijn' zeg ik terwijl ik haar meetrek als ik ga liggen. Ze legt haar hoofd op mijn borst.

'Hoeveel vriendinnen heb jij gehad?' vraagt ze terwijl ze aan mijn shirt friemelt.

'Vier' antwoord ik. 'Vanaf de brugklas tot nu vier. Jij bent de vijfde.'

'En de basisschool?'

'Toen kon ik niemand krijgen. Ik was toen echt te lelijk voor woorden.' Ze lacht en trekt de naden van mijn shirt over.

'Hoe lang geleden was je laatste vriendin?'

'Bijna een jaar' zeg ik terwijl ik een plukje van haar haar om mijn vinger draai.

'Waarom ging het uit?'

'Ze kreeg het te druk met school en ik ging naar Londen dus we hadden geen tijd meer voor elkaar.'

'Sorry dat ik zoveel vragen stel' verontschuldigt ze zich.

'Geeft niets.' Ik plaats een kus op haar haar en leg mijn been over de hare heen. 'Je mag me alles vragen.' Ze slaat haar arm rond mijn buik en sluit haar ogen.

'Hoe laat moet je naar huis?' vraag ik.

'Negen uur of zo' mompelt ze.

'Oke.' Ik druk haar tegen me aan en kijk toe hoe ze in slaap valt.