Medya: Defne
.
-Allah aşkına nerde olduğunu bilmiyoruz ve 1 saattir dolaşıyoruz.Diye sitem ettim.
-Ara o zaman.
-İyi be.
Dedim ve gözlerimi devirdikten sonra telefonu cebimden çıkartıp Mertin numarasını çevirdim.
-Alo?
-M-mert.
-Efendim.
-Nerede kalıyorsun sen?
-Neden?
-Merak.
-Bir arkadaşımın evinde.
-Konum at.
Dedikten sonra cevap vermesine izin vermeden telefonu yüzüne kapattım.
Bir süre sonra konumu attı.
-Heh attı.
Dedim ve yolu taksiciye gösterdim. Bizi o adrese bıraktıktan sonra gitti.
Hemen Mert'i aradım.-Kapıyı aç.
-Defne.
-Kapıyı aç.
Diye tekrarladım.
Bir süre bekledikten sonra kapı açıldı. Karşımda Mert Yılmaz duruyordu. Egemeni süzdü ve şöyle dedi:
-Ne o? Egemenin ne işi var burada?
-Göstericem ne işim varmış burada.
Dedi ve yumruk attı. Bunun üzerine tabii ki çığlık attım.
-Lütfen.
Yalvardım.
Dinlemediler. Koşarak oradan ayrıldım. Ağlamaya başlamıştım. Koşuyordum. Ta ki önüme birden araba çıkana kadar...
Sonra ne oldu bilmiyorum. Sesler eşliğin de uyandım. Tanımadığım bir adam sesi vardı. Egemen ve Mertinkilerle beraber.
-Gözlerini açıyor.
Dedi tanımadığım adam.
-Ne oldu?
Dememe kalmadan başıma bir ağrı saplandı.
-Ah!
Derken başımı tutuyordum.
-Bana ne oldu?
-Araba çarptı. Şuan hastanedeyiz.
Dedi Mert.
Demek ki o adam doktor.
-Ben İstanbula döneceğim yarın.
Dedim ikisine de bakarak.
-Neden?
Diye sordular.
-Nerede kalacaksın?
Diye ikinci soruyu sordu Mert.
-Evde.
-Satmamışmıydın ?
-Geri Alırım.
Dedim.
Vee son ❤
![](https://img.wattpad.com/cover/47123854-288-k306963.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Liseli Hikayesi
Teen FictionHayatta her an zorluklarla karşılaşabiliriz. Her zaman istediğimiz olmaz. Bu durumların karşısın da güçlü kalmamız gerekir. Defne de bu zorluklar karşısında ne olursa olsun direnmeye çalışıyor. İşte bir liseli hikayesi...