Bir Liseli Hikayesi

29

Uyandığımda Mert yanım da değildi. Kalkıp odayı aradım. Hiç bir yerde bulamıyordum onu. Dışarı çıkıp aramaya karar verdim. Dışarda da bulamıyordum. Emirin ve Denizin kaldığı odaya gidip kapılarını çaldım. Kapıyı açan Deniz oldu.

-Deniz Merti gördün mü ?

-Hayır görmedim. Ama belki abim görmüştür.Abiiiii. Merti gördün müüü ?

-Yooo.

-Peki yine de teşekkürler ben bir arayayım onu.

Tamam şeklinde kafasını salladıktan sonra kapıyı kapattı Deniz.

Odaya gidip telefonu elime aldım. Rehber'e girip "Hayatım"
yazan numaraya tıkladım. Telefon odanın için de çalıyordu. Telefonunu bulduktan sonra mesajlarına falan baktım. Ancak nereye gittiği ile ilgili bir şey bulamadım. Odanın içinde dolaşırken bir yandan da ağlıyordum. Beni terk mi etmişti acaba.

O sırada aklıma bavuluna bakmak geldi. Bavulu oda da değildi. Onlarıda almıştı. Sanırım telefonunu unutmuştu. Telefonunu almak için belki döner diye saatlerce bekledim ama dönmedi. Artık gitme vakti gelmişti bavuluma eşyaları koymaya başladım. O sıra da kitabımın arasından bir not düştü. Notta şöyle yazıyordu.

Defne seni çok seviyorum. Sabah uyanınca muhtemelen beni bulamayacaksın ve endişeleneceksin. Ama ben iyiyim sen üzülme. Sakın seni bıraktığımı falan da zannetme. Bir işim çıktı ve apartopar gitmek zorunda kaldım. İşimin ne olduğunu gelince söylerim. Evin anahtarını şortunun cebime koydum. Sen eve git rahat et. Ben 2 güne kalmaz gelirim. Seni seviyorum.

Sevgilerimle: Mert

Gönderdiği mektup karşısında her şeye ağlayan duygusal bir kız olduğum için yine ağlamaya başladım.

Nabeeeeerr ? Yeni bölümü nasıl buldunuz. Vote ve yorumlarınızı bekliyorummmm.