Bir Liseli Hikayesi

23

Medya: Defne

-Teşekkür ederim.

-Defne yeter kızım ya 50 kere teşekkür ettin.

Hafif güldüm. Sonra beni eve bıraktı. Bende eve gidip hemen üstümü değiştirdim. O sırada aklıma annem geldi.

-Anneeeğğ.

Ses yoktu. Odasına çıkıp baktığımda kendisini asmış olarak gördüm. Yok ya rüya bu. Ne yani annesiz ve babasızmı kaldım ben.

O sıra da bir not gördüm. Şöyle yazıyordu:

Annen...

Canım kızım seni çok seviyorum. Böyle olmak zorundaydı. Kendine iyi bak. Hayatımın anlamı. Şimdi sana dayının telefon numarasını yazıyorum. Amerika'ya git ve onu bul. Kendine iyi bak. Seni çok seven annen...❤

Ağlamaya başladım. Çığlık atıyordum artık. Aklıma Mert'i aramak geldi. Söylediklerimi duyunca çok üzüldü ve hemen yanıma geldi. Hemen boynuna atladım.

-Ağlama artık.

-Mert ben ne yaparım şimdi. Amerika'ya gitmek istemiyorum.

-Bende kal.

-Olmaz. Rahatsız olursun. Ben yarın valizlerimi toplayıp giderim.

-Defne saçmalıyorsun ama. Bende kalıyorsun olay bitti. Uzatma.

-Mert sen var ya. Sen sen seni çok seviyorum.

-Bende. Şimdi sus artık. Ambulansı aradın değil mi?

-Evet geliyorlar.

Tamam şeklinde kafasını salladı. Ambulans geldikten sonra bende eşyalarımı toplayıp Mert'in evine gittik. Eşyalarımı yerleştirdikten sonra dayımı aradım. Her şeyi anlattıktan sonra anlayışlı davranıp onayladı. Artık burada kalıyordum. Hayatım berbat olmuştu. Annemlerin resimlerine bakıp bakıp ağlıyordum.

Beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum.

-perennn