We're Secretly Married (KN)

Chapter 33

KATHRYN's POV

Month passed. Halos isang buwan na rin. Isang buwan ng pasakit.

"Hey, Kathryn," bati ng kaklase ko sa isang subject. I smiled at her. "Vacation na after this. Saan ka ba?"

I shrugged. "I don't know. Wala pa kasi akong plano."

"You want come with us? May vacation kami sa Baguio with all of our colleagues." yaya niya sa'kin. Ito din ang sinasabi sa akin ni Julia noong isang linggo pero tumanggi naman ako.

"'Wag na muna siguro." tanggi ko and I shook my head.

Another year had passed like blur. Next year, graduating na ako. Natapos rin ang paghihirap namin. Wala rin din kaming plano para sa bakasyon, baka sa bahay lang siguro. Hell again with my husband.

Napa-iling naman ako habang napapatawa nalang.

"Hala. Mukha ka ng baliw, Kath." Julia remarked at me while we're sitting here at the benches.

"Iiling tapos tatawa. Anong arte 'yan, teh?" natatawang sabi naman ni Miles.

I rolled my eyes. "I'm just thinking sa vacation na mangyayari. You know."

"Is it all about him again?" tanong naman ni Julia. "Don't ruin the vacation just because if him. Kalimutan mo muna siya for a mean time. Why don't we hang out or have some vacation somewhere?"

Kinulit ng kinulit lang nila ako. I disgagreed to them, ayokong magbakasyon ng wala sa oras.

"Hindi ako pwede, eh." I told them and rolled my eyes.

"At bakit naman?" nakapameywang na sabi naman ni Miles.

I expelled a breath. "Kasi -"

Julia cutted me off. "Kasi ano? Hindi mo makasama si Daniel? Oh edi, isama mo siya. Huwag lang siyang manggago doon."

I laughed. Naiinis pa rin siya kay Daniel hanggang ngayon. I can't blame her, she loves me, kaya ganon ang over-protectiveness nila sa'kin.

I bit my lip. "Baka sasama kasi ako kina Mommy sa America." I told them. As expected, their eyes grew wider.

"So, you mean doon ka na mag-aaral?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Miles.

I giggled, shooking my head slightly. "You guys are overreacting again. Of course not, baka bakasyon lang ganun."

"Paano si Daniel?" Julia asked me.

"I don't know. Wala naman akong naririnig na magbakasyon siya or what." sabi ko, "At saka wala naman akong pakialam doon."

Miles gaped at me. "Wala nga ba?"

I looked at her at inirapan siya. "Ewan ko sa'yo."

_

Maaga akong nagising the next day. I really thought na may klase pa pero nagulat nalang ako nang makita ko si Daniel sa sala na nakaparenteng nakaupo habang nanonood ng TV.

Nasapo ko naman ang noo ko. Shit! Akala ko talaga may klase. Nakakahiya!

"Ang aga mo ah?" nakangiting tanong sa'kin ni Daniel.

I shooked my head "I forgot na bakasyon na pala." I said and walked towards him.

He chuckled. Ngayon ko lang siya nakitang masaya. Really? Masaya?

"Huwag ka ngang tumawa," I hissed at him and frowned, "Nakakainis ka. Ako na nga napahiya dito."

"I'm not." he grinned at me sheepishly kaya inirapan ko nalang siya.