Chapter 43

10K 224 83
                                    




KATHRYN's POV


Halos hindi ako makatulog. I was crying alone, sobbing endlessly. I just want to eliminate this pain. This pain I can't bear anymore.

Para akong tanga na umiiyak mag-isa dito sa kama. Hihintayin ko si Daniel. Gusto ko siyang makausap. Gusto kong humingi ng rason at explanation kung bakit nangyayari ang lahat ng 'to. Kahit masakit, tatanggapin ko. Nangako si Daniel, hindi niya ako iiwan.

I stood up when I felt something on my stomach. Dumiretso ako sa banyo at doon na sumuka. Hindi ko na pala nailabas 'to simula kanina. I continued to vomit until nothing came out. I washed my face and looked at the mirror.

I looked so miserable right now. Gulong-gulo ang buhok ko at mugto ang mga mata ko.

Napakurap nalang ako nang marinig kong bumukas ang pinto sa labas. Lumabas ako ng kwarto and I saw Daniel. He was surprised when he saw me at this hour.

"Kathryn?" malamig ang tono ng boses niya. "Bakit gising ka pa?"

"I want to talk to you.." I mumbled, crossing my fingers.

Nakita ko ang pag-iba ng ekspresyon niya. He became soft. I can see it through the dim light hitting his whole being.

"Tungkol saan?"

"A-About what happened earlier. Gusto kong malaman kung bakit nandito si Jasmine? W..Why you two are kissing? Hindi naman siguro kayo nagkabalikan 'di ba? O 'di kaya - "

"I'm sorry, Kathryn. I'm so sorry." he said. Sobrang hina ng pagkasabi niya at alam kong nagsisi siya na sinabi niya iyon.

Ngumiti ako ng pilit. "You are always forgiven. Mahal kit - "

"I'm sorry. We can't continue what we started." aniya na nagpagulo lalo sa isipan ko.

Napakunot ang noo ko. No, no. Hindi naman siguro mangyayari ang iniisip ko. Binalikan na ba niya si Jasmine? Paano na kami? Paano na ang pangako niyang unti-unting napapako?

"D-Daniel.." I tried to reach his hand. "You can't do this. Nangako ka na mamahalin mo ako, and you did. Minahal mo na ako tapos ngayon ka pa susuko?"

Napapikit siya ng mariin. Tears started streaming down on my cheeks.

"Listen, Kath. I made a mistake, I'm really sorry if I dragged you to this kind of mess. Oo mahal nga kita pero kailangan na natin 'to itigil. Its not healthy anymore. We need to stop," he looked at me directly, hoping I'll undertand his please. "Ibalik nalang natin 'yung sarili natin sa dati. Remember, we're just married by papers at darating din ang araw na maghihiwalay tayo as soon as the companies are completely merge. Kaya habang maaga pa, ayoko na kitang saktan."

"Damn it! Damn that papers!" sigaw ko at humagulhol na. Hindi ko na kaya. I want to surrender.

Huminga ng malalim si Daniel. "Kathryn, please do understand.."

"But how?! Tell me, Daniel! How? How can I unlove you easily when I loved you so deep? How can I understand you when you're just giving me bullshits?" I yelled at him. Nanghihina ko siyang tinignan.

Akala ko magiging masaya na ako pero hindi pa pala. Lahat pala ay may kapalit. Ang sakit sakit na.

"Ayoko mo akong saktan? Then you fucking did it! Nasaktan mo na ako!" I sobbed, "I gave you my everything, everything. I tried to make you love me. I loved you as deep as I could. Pero sasaktan mo rin pala ako sa huli."

I was breaking down infront of him. Ni hindi rin siya makagalaw sa kinatatayuan niya, he's not showing any emotions. I held his hand.

"Daniel, please. Sabihin mo lang na nagbibiro ka lang. Sabihin mo lang na nilinlang ka ni Jasmine. Just tell me if they threat you. Because I'm willing to fight for us." pagmamakaawa ko pa. Kulang nalang ay lumuhod ako at umiyak ng dugo sa ginagawa ko.

We're Secretly Married (KN)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon