♀♀ Chapter54: DIVERSION SUCH A DECEPTION
"Hindiporket meron siya ng hinahanap mo na wala ang mahal mo eh mahal mo nasiya. Hindi porket kinilig ka eh mahal mo na--Aise."
✉Pasensyana po sa matagal na pag aantay nahihilo kasi talaga ako pag matagalnakababad sa harap ng laptop tsaka hehe medyo may pinagdaanan langang lola writer niyo :p
= = = = = = = = = == = =
✎SUNSHINE'sPOV
At dumating nga angaraw na iyon. Bago siya magtungo sa Cebu hinatid muna niya ako satrabaho. Palagi naman ganoon... hindi na ba ako nasanay? Pero hehemejo masakit padin each time it happens.
Sobrang nadrain akosa boong araw na trabaho, papunta na sana ako sa abangan ng taxi ngbigla kong naalala na may sasakyan na nga pala ako. Tinuruan ako niAya magdrive nuon kaso nga lang masyado ako mahina para sa lugar, isapa lagi kasi akong pagod baka makatulugan ko ang pagdadrive kaya masnagtyatyaga ako sa taxi.
"Hellodoctora" pagtingin ko... si Dawn nanaman. Bakit ba halosaraw-araw ko siya nakikita? "Hi" I answered back with asmile.
"Sabay kana sa akin" she offered
"Hindi sigeokay lang ako"
"May sundo ka ba?"
"...wala. Perohindi ako magtataxi" she followed me until she saw the car Ayabought me.
"Marunongka na magdrive?"
Ngumiti lang ako atsumakay na sa loob. I tried putting up a show likehow-will-a-princess-drive-her-car-out through the parking lot. But Ifailed -_________- nakalimutan ko hindi nga pala nagdradrive angprinsesa. Kutsero ang meron sila dahil sa kalesa sila nasakay at maydriver sila kung kotse naman ang sinasakyan nila. But good thing!Hindi ko naibangga ang sasakyan at wala naman akong galos.
Aya... I almost wanted to cry. Sanahindi na lang kotse yung binigay mo... mas gugustuhin ko padin naikaw ang magdridrive para sa akin.
Lahat ata ngpagtatampo ko kay Aya lumabas nung gabing iyon. Pinipilit kung waghumikbi at huwag umiyak...Then I saw Dawn, she rested her arm at mywindow and smiled "Want some help?" she offered.
Hindi ko siyapina-upo sa driver seat, pero pinapasok ko siya. She guided me allthe way out. Pag labas sa parking lot. Ngumiti siya at bumaba na rinng sasakyan. "Direderecho na lang naman na yung way papuntanginyo diba? Tsaka... konteng liko lang ang gagawin mo." shescanned every corner of the street then she looked at me and said"Tignan mo bawat kanto ha"
Gusto ko ma-offendpero haha ewan ko haha I dont get offended easily lalo na kung alamko sa part ko na hindi naman talaga ako kagalingan sa aspect na ito.Kaso... nakakahiya talaga yung ginawa ko.
But moreover, masnapanatag yung loob ko sa mga paalala ni Dawn... I badly need Ayanow.
BINABASA MO ANG
IF ONLY
General Fiction♀♥♀Tungkol ito sa dalawang taong mas piniling magmove on na lang at harapin ang kasalukuyan. Tungkol sa dalawang taong mas piniling wag ng lumingon sa nakaraan, at ipagpatuloy ang buhay kahit na wala na ang isa't-isa. Tungkol ito sa mga taong takot...