Chapter 20
Finding Celine
*Trixia's POV*
"Wala po ba talaga kayong nakitang babaeng ganito kataas? Maputi at maamo ang mukha?"
"Wala talaga eh, pasensya na iho ah.."
We're almost 3 hours here, hotel ata ito kung saan ginaganap ang mga press conference for TV artists
Well, as usual hinahanap pa din namin ang babaeng yon -_-
Why should I waste my time for such kind of.. argg! Kung hindi ko lang talaga mahal to', sabay tingin kay JM na may kinakausap na dumadaan papasok ng hotel
Siguro kung pinagsigawan ko dito na nawawala si Celine, for sure buong pilipinas maghahanap sa kanya. Yeah, the world don't even know that celine is missing. They have lots of excuses prepared every conferences, kung saan tinatanong ng press kung nasaan si Celine. Nasa beach daw, out of the country, 6 feet under, ow, that makes me so rude -_-
And nakapang disguise look pa kami ni JM now. He's wearing a jacket and a scarf, na pati leeg niya di na makita, wth a hat and black shades, he looks like an investigator, siguro hiniram nya yan sa dressing room kanina
And me naman, wearing a pink dress with a huge white hat with feathers, and pink shades, haha hindi ko nga alam kung disguise pa nga bang matatawag ito eh, but who cares?
Then unti unting nang lumapit sa kinatatayuan ko si JM
Umiling sya, with sad face
Yeah! Finally sumuko na din sya ^_^
"Hey hey!" lumapit ako sa mamang kakadaan lang, "Did you see this girl? Three days ago?" Inabot ko yung picture ni Celine bago sya mawala, may mga blurred part para di nila mamukhaan na si Celine talaga, just some parts na marerecognize pa din as a unique person.
Panggap panggap lang para hindi isipin ni JM na hindi ako naghahanap, pero hindi talaga ako naghahanap xD
JM is on my side now, and suddenly.. Nagsalita yung mamang nasa harap namin
"Mukha syang pamilyar, parang nakita ko na sya dito dati"
O_O
The heck! Why all of a sudden?? Arrgg! >_<
Ako pa pala mismo ang makakahanap ng makakatulong sa amin. I hate this!
"Talaga po?" at nabuhayan na nga si JM at lalong lumapit sa mama
And me? Face palm (_._)\
Pagkatapos magsalita nii JM, tinignan kami ng maigi ng mama, he looks so weird, and so scary.. Lalo na nung tinignan nya ulit ako
"Why are you staring at us?" with a taas kilay pa, pero di nya makita kasi nga I wear shades
"Security officer ako ng hotel na ito" then may nilabas sya from his jacket, an ID, "Maari ba kayong maimbitahan sa presinto namin? May mga bagay bagay lang akong gustong linawin"
"Huh? But.."
"Okay"
Napatingin naman ako bigla kay JM
Are we criminals or something?! Why the hell he wants to drag us on a precint?!
Magsasalita pa sana ako to stop him, I don't trust that old freak
Then he smiled at me
Tap my back
and just a second I found myself walking with them
BINABASA MO ANG
My Reachable Star
RomanceMeet Mark, isang ordinaryong bell boy na may lihim na pag hanga sa isang tv star. Meet Celine, isang artista, mayaman, ngunit nagpanggap bilang isang lalaki upang hanapin ang isang bagay na matagal nang nawala sa kanyang buhay. Paano kung sa di in...