Never Fall Again, Never

Chapter 12

Chapter 12

Forgiven

The things went right. Kahit kaunti ay nagiging komportable na ako, nakagagalaw na ako pero kapag tumitingin siya sa akin, hindi ko magawang gantihan siya ng mga titig. Ewan ko. Wala na kasing sparks kaya gano'n. Habang nasa biyahe kami, tahimik lang ako na tinatanaw ang view. Medyo iritado lang ang ilong ko sa amoy ng air freshener na gamit niya sa kotse niya kaya medyo hilo hilo ako.

"Are you okay?" he asked.

I put my thumbs up and nodded.

Nagpatuloy lang siya sa pagda-drive hanggat sa pinarada na niya ang kotse niya sa isang gilid. The place were far from the city kaya hindi ko na alam kung nasaan na kami ngayon. Lumabas siya ng kotse, pagbubuksan pa sana niya ako pero inunahan ko siya.

"Like I said, I can manage my ownself." Ngiti ko pa sa kanya. "So where to go?"

"You need to find out, Coco..." he said and flash his smile and I got stuck staring at him. Then he took my hand and walking along the side of the road.

I have no idea where we are.

"So Kristina is your new girlfriend?" I asked out of nowhere. Hindi ko rin alam kung bakit 'yon ang lumabas sa bibig ko kaya hinayaan ko na lang din siyang sagutin ako.

"Yep, you can say that." He said without looking at me.

"How long?" I asked.

But then he didn't answer me, bigla ba naman kaming tumakbo sa kung saan at hindi ko malaman dahil parang pinasok na namin 'yong gubat na may nagtataasang mga puno. Hindi ko tuloy mabitawan ang kamay niya dahil natatakot ako, natatakot akong maligaw at mag-isa dito.

"Saan ba tayo pupunt-" at sa katangahan ko, natisod pa ako.

Inangat ko naman ang tuhod ko na may gasgas ng kaunti. Lumapit naman sa akin si Eldine at naluhod din sa harap ko.

"Did it hurt?"

Pero napangiwi lang ako sa kanya at dahan dahan na tumayo. "Wala 'to, gasgas lang naman." Ngiti ko pa sa kanya. Pinapagan ko naman ang pantalon ko na nadumihan.

"Tara na," then he offer his hand, "just hold my hand and you'll be safe."

This makes me remember all of the things he said to me before that I'm safe to his hands while I'm on his hands. I just don't know what to feel when I touch this hands, I know it wasn't same as before that I can feel the static when our skin touches each other.

But now, it change how it goes, so I grabbed his hand and close it tight.

I smiled. This makes me comfortable again that somehow, the pain lose his grip into my heart.

Mayamaya lamang ay narating namin ang isang lugar. Medyo malayo na rin kami ng pinanggalingan simula ng bumaba kami ng sasakyan niya. At nang kabigin mo naman ang mga sangay at damo sa harapan namin ay doon ko lang nakita ang isang kubo sa gitna ng ilog.

"Come to see?" yaya niya sa akin. Hindi pa rin niy inaalis ang mga kamay niya sa akin. Mukhang ayaw na niyang bitawan pero pilit kong pinapasok sa utak ko na sakyan na lang ang lahat ng ginagawa ni Eldine sa akin dahil alam kong hindi siya titigil kung hindi ko siya pagbibigyan.

Kung nasaktan niya ako noon, gawin niya ang lahat ng makakaya niya at deserve niya talaga ang pagpapatawad ko sa kanya. Well, I can see the effort of him. Tinuloy namin ang paglalakad.