RelationTRIP turn to RelationSHIP?

TRIP 32

[HER POV] 

Everything seems to be so fast when I'm with him. And now, finals na namin. It's been two weeks mula nung mameet ko in person si Boyfie. I can't get in touch with him anymore. He didn't text me, just like before. The last conversation we had was on text when he asked me about my crushes. 

But then, tinetext ko pa rin siya and sometimes kinakamusta nya ako kapag katext ko si Janiel. Namimiss ko na siya, sobra. Kahit yung pagpunta namin sa bar, wala na! Busy na kasi sa study. Wala ng time for happenings, like going to bar. 

Iniinstalk ko na nga lang yung profile nya. Tinitingnan ko kung may update ba, kung may bagong pictures. Nagmumukha na akong stalker sa lagay ko na to. Pero okay lang, at least nasisilayan ko siya even in facebook only. 

"Napapagod na akong mag-memorise." reklamo ko at isinara ko ang negotiable instrument na book ko. Nanunuyo na ang laway ko dahil sa paulit-ulit na pagkakabisado ko ng mga article. 

"Kaya mo yan. Isipin mo lang si boyfie mo." sabi ni Sy at nagpatuloy siya sa pagbigkas ng mga batas. 

"Wala na akong inspirasyon. Hindi na nga ako tinetext tapos hindi din siya nagfefacebook." nafufrustrate na ako sa mga nangyayari. 

"Haist! Paano kaya kung magkakagirlfriend siya bigla. Iyak ka siguro no?" tiningnan ako ni Sy pagkatapos isara ang kanyang book. 

"Wala namang ganyanan." sabi ko sa kanya. Ayokong isipin na may girlfriend o magkakaroon ng girlfriend si Drew. 

"What if nga." 

What if? Iiyak ba ako? Ano kaya? 

"Di ko alam." mahina kong sagot. 

"Alam ko na kahit di mo sagutin. Dapat kasi maiinlove ka dun sa reachable. Hindi dyan na mahirap abutin." 

"Paano yun? Wala na akong magustuhang iba. Siya lang eh." 

"Tinry mo bang magkagusto sa iba?" 

Umiling ako. Hindi kasi ako yung tipo ng babae na tumitingin pa sa iba. Oo, madami akong nakikitang gwapo pero bakit feeling ko ahead pa rin si Boyfie sa lahat ng nakikilala ko. 

"Tumataas standard mo no? Paano ba yan halos ng nakikita nating pogi ay kung hindi taken, bakla naman." 

"Yun pa. Bahala na nga. Kung magkagirlfriend siya eh di tingnan na lang nating ang mangyayari sakin."  

Sana, hindi mangyari yun. Kawawa naman ang puso ko.

_______________________

*beep

Narinig kong nagbeep ang cellphone ko. Tinatamad ko pang kunin ang cellphone ko, kakagising ko lang kaya and nakahiga ako sa single couch habang nanonood ng tv. Isipin niyo ako kung paano nakasya sa single couch tapos nakahiga. Hehe

Di naman ata importante yung nagtext.

Yung text lang naman ni boyfie ang importante sakin and as far as i know once in a blue moon lang siyang magtex/magload kaya malabong siya yun.

Di ko na pinansin yung nagtext at nag-enjoy nalang ako sa panonood kasi baka mga giem (group message) lang yun ng mga classmate ko.

"kumain ka na."

Napatingin ako sa mama ko na umupo sa katabi ng couch na kinahihigaan ko.

Umupo muna ako. Hindi ko sinagot si Mama dun sa sinabi niyang kumain na ako. Kakagising ko lang kasi kaya tinatamad pa akong magsalita.

Kakain ba muna ako?

Ligo nalang muna ako bago kumain.

Bago ako tumayo, napatingin ako sa cellphone ko at kinuha yun. Babasahin ko na yung text kung sino man ang nagtext na yun.

Janiel: hello! Mark here! Tapos mo na ba yung sinend mo sakin o hindi pa?

Nanlaki talaga ang mata ko. Siya pala ang nagtext.

Yiy!

Kinikilig naman daw ako. hehe. Nakitext pa siya. Dapat pala kanina ko pa kinuha ang cellphone ko.

Kung alam ko lang.

Binilisan ko ang pagrereply.

Me: di pa .. di ko pa natatapos eh .. busy busyhan ako .. hehe

Sent!

Sana magreply pa siya. Namiss ko kasi siyang katext.

Sana di pa niya binibigay yung cellphone sa kapatid niya.

*beep*

Janiel: ay ganun! Di ko nalang pala muna babasahin! Kapag tapos na para di nakakabitin!

Me: sige .. sige .. :D

Ikli lang ng reply ko. For sure, di na yun magrereply. Kahit kasi gusto ko siyang laging katext, lagi din naman akong nauubusan ng sasabihin.

Tumakbo na ako para kunin ang towel sa room ko sa taas. Wala kasing cr ang room ko.

Aakyat na sana ako ng marinig ko uling nagbeep ang cellphone ko.

Tumakbo agad ako kung saan ko pinatong ang cellphone ko.

Janiel: ano pala yung itatanong mo?

Napaisip ako bigla.

May itatanong ba ako sa kanya?

Isip ..

Isip ..

Isip ..

Aist! Oo nga pala! Nagsend ako sa facebook niya na may itatanong ako sa kanya pero nakalimutan ko na kasi yung itatanong ko.

Tagal ko na kayang nasend yun.

Me: meron ba akong itatanong?

Janiel: hehe! Sige na nga! Sa fb nalang!

Me: :D

Hay! Nag-intay ako ng reply pero wala na.

Ano nga ba naman ang marereply niya sa smiley?

Ligo na nga ako at magfefacebook pa ako bago pumasok sa school. Sigurado akong nagfacebook siya eh.

________________________

Nakaharap na ako sa lappy (laptop) ko at nagfefacebook. Nakita kong may one message at five notification.

Una ko siyempreng inopen yung message kasi alam kong si boyfie yun.

*Click on message*

Wahh! Siya nga!! Kinikilig talaga ako.

Nang maopen ko na, nanlaki ang mga mata ko sa nakita kong DP (display picture) ni boyfie.

Oo! Yung DP niya talaga ang napansin ko hindi yung message niya.

Naiiyak na ako.

I closed my eyes trying myself not to see the DP but maybe I am stupid enough para iopen pa lalo yung picture at tingnang mabuti.

I started to teary eyes and I can't help it. I don’t want to look at it but then there’s a part of me pushing me to look intently at it.

Why? Why?

We are in a relationship so bakit ganun ang display picture niya? Hindi niya inisip ang mararamdaman ko? Bakit ganun?

Pero bakita ganito din ang reaction ko? Hindi naman kasi ako handa dun sa nakita ko eh. Di ko yun inaasahan.