Indefinable

Birini Kaybetmek

1 hafta sonra

Geçen bir haftanın bana iyi geldiğini hissetmiştim.Zayn ile neredeyse bütün zamanımızı,Harry ve Zayn'in zamanında birlikte yaşadığı,şimdiyse grup evi olarak adlandırılan,evde geçirmiştik.Langert gibi uygulamalı oyunların yanında,yarış oyunlarının olduğu oyun odasında,çoğu korkudan oluşan,bir sürü film bulunuyorduAlta indiğinizde,adeta bir spor salonu gibi döşenmiş,koşu bandı,ağırlık kaldırma boks gibi sporların yapılabileceği bir oda karşılıyordu.Büyük bahçesinde zaman zaman koşu yarışı yapıyor, nefes tükenene kadar durmuyorduk.
Koşuda ondan daha iyiydim ama oyunlarda başarılıydı.Tamamen dünyadan kopmuş bir şekilde,bütün bir haftayı onunla geçirdiğime inanamıyordum.Bu süreç zarfı içerisinde olayın yaşandığının ertesi günü hastaneye uğramış,hastaneden çıkmış olduğunu görmüştüm.

Ona uğramaya cesaret edememiştim.
Ne diyebilirdim ki ona? Bir an için kendimi kaybetmemi mi yoksa boktan hayatımdaki yaşadığım zorlukları mı?
Hiçbir zaman kolay bir hayatım olmamıştı.Beni bu yola iten de buydu.
Hıncını alamayışım,mesafeli duruşum
ve çoğu zaman içimde tuttuğum duygularım...

Yanağımda hissettiğim öpücükle irkilmiştim."Çok dalgınsın." dedi tabağı önüme koyarken.Önümde salçalı,kocaman bir makarna
tabağı varken,aç hissetmiyordum.
Meraklı bakışlarının,ezberlercesine yüzümde dolandığını,hissediyordum.
"Bir şey mi oldu? Sesi tedirginlikle çıkıyordu.Ağzımı konuşmak için aralamışke sadeceboş hava yutmakla, yetindim.Üstüme doğru eğilip,bana kollarını doladı sahiplenircesine.
En güvenli hissettiğim yerdeydim, onun kollarında...

"Bir sorun mu var?"

Pna söyleyip söylememek konusunda kararsızfım.Evet en zor günlerimi geçirirken iyi hissetmemi sağlıyor, yanlış davranışlarda bulunsam da beni asla yargılamıyordu ama hala güven sorununu aşamamıştım.

"Onu bir haftadır görmedim."

Yüzü hüzünlendi.Karşı sandalyeye geçip,bakışlarını benimle buluşturdu.
" Eğer bir karar vereceksen,seni desteklerim.İstersen birlikte onu görmeye gidebiliriz. demişti ki
sözünü kesmiştim."Tek başıma yapacağım... Duraksadım "ama hala nasıl yapılacağımı bilmiyorum"

Kafam gerçekten karışıktı.Dikilmeyi bırakıp, karşımdaki sandalyeye oturdu.Masanın üzerindeki elimi kavradığında,bakışlarımız bıluştu.
"Birini kaybetmenin zorluğunu bilirim.Ben en yakın arkadaşım dediğim pisliğin hemen ardından, annemi kaybettim." Arkadaşına
pislik demedi gözümden kaçmamıştı.
Oldukça gergin görünürken merakım büyüyordu. "Ne yaşadın?" Doğrulup gözlerini bana dikti. "Bunları sadece sana anlatacağım." deyip derin bir nefes aldı.

"Herşey en yakın arkadaşım dediğim insanın,sevgilisiyle yatmamla başladı.
Çok içmiştim ve o orospunun tekiydi. Geceden sonra ilişkimi koparacaktım ama peşimi bırakmadı.Tekrar birlikte olmayı teklif edip,kabul etmezsem söyleyeceğini söyledi.Kabul etmeyince bunu öğrendi.Bu hayatta tek birine aşık oldum ki onun da,arkadaşım tarafından,planlandığını öğrendim.
Çok sinirlendim ve bazı bilgilerini
ifşa ettim.

"Bilgilerini?"

"O zamanlar,İngilteredeki en büyük
2. uyuşturucu çetesinin üyesiydim.
Onu tehlikeye sokacak şeyleri açığa çıkartmanın bedelini,Doniya'nın kaçırılmasıyla ödedim."

Gözleri kızarmaya başlamıştı.Onu
ikinci defa ağlarken görüyordum ki yine geçmişiyle alakalıydı.

"Onu bulana kadar çoktan bağımlı yapmıştı.Kaçırıldığının her günü
yüksek dozu dayamış.Onu bulduğumuzda baygındı."

Başı eğik,ağladığını benden gizlemeye çalışıyordu.Zayn'i,ilk defa,bu kadar çaresiz görüyordum.Anlattıkları ilgimi çekmesinin yanında,beni şaşırtıyordu aynı zamanda.O hep dimdikti.Hikayenin devamını merak ediyor,zorlamak da istemiyordum.
Bu sefer ona yaklaşan,ben olmuştum.
Ona sıkıca sarılırken,hızlı hızlı,nefes alışverişlerini hissedebiliyordum.
Elinin tersiyle gözyaşlarını temizledi.

"Onu maffetmek istiyordum."

"Onu öldürdün mü?" demiştim ki ağzımdan çıktığı anda pişman olnuştum ama geçti.

"Hayır,beni anlamıyorsun.Fiziksel acı yeterli değildi.Ablam varsa,onun da kardeşi vardı.

Kendimi kötü hissetmeye başlamıştım
Doniya'ya yapılanlar,kötü de olsa,her ne yaptıysa,hakettiğini düşünmüyordum.

"Onu düzerken viedoya alıp abisine yolladım.Bir daha da görüşmedik.
Annem ile kavgamızın nedeni bu. Yeni bir hayata başlamak  için,
Londra'dan ayrılıp,buraya yerleştim.

Şaşkınca ona bakarken,bakışları yerdeydi.Hayal kırıklığına uğramakla birlikte kaç kişiyle birlikte olduğunu düşünmekten kendimi alamadım.
Benden önce bir çok kişiyle ilişkiye girmişti ama asıl düşünmem gereken bu değildi.Bir bayana bunu yapması, kaba olsa da,o da sıkıntılar yaşamıştı.
Onu yargılayamazdım.

"Ben keşke anlattırmasaydım."

"Sorun değil.Kendimi daha iyi hissediyorum.

"Buna sevindim." dedim içten bir gülümsemeyle