Indefinable

Geçmişten Gelen Anılar

Jessica'nın ağzından

Yüzümde hissettiğim elle uyandı.Tokatlayarak uyandırıyordu.Dün beni buraya bağlayıp gitmişti.Dün burada uyuyakaldığıma inanamıyorum.

Üşüyordum.Kollarımı birbirine sarıp ısıtmaya çalışıyordum. Kendimi ısıtmaya çalışırken uyumuş olmalıyımBu depo iliklerime kadar soğuğu

hissetmemi sağlıyorduAma onun bana verdiği tek şey bana 2 beden büyük gelen bir tişörttü.Altımda birşey yoktu.Oturduğumda iç çamaşırım gözüküyordu.Bilerek yapıyordu biliyordum.Zayn'e olan sinirini benden çıkarıyordu.

"İyi uyudun mu?" diye sordu alaycı bir tavırla

Onun o gülen suratını dağıtmak istiyorumAğzımda bant varken konuşamayacağımı farketmiş olacak ki bantı hızlıca çekti.Diğer yandan ipler canımı yakıyordu.El ve ayak bileklerimde dayanılması güç sızı vardı. Daha ne kadar dayanabileceğimi bilmiyordum.Çok kötü kesmişlerdi. Bana yaklaşıp tam karşımda durdu.Bantı ağzımdan çıkarttığı gibi"Bana ne yapacaksın?"dedim güçlü görünmeye çalışarak.

"Sana bazı sorular soracağım ve sende cevap vereceksin.

"Ya vermezsem? Vermezsem ne yapacaksın?

Elini yüzüme yaklaştırınca refleks olarak gözlerimi kapadım.Acı hissetmeyi bekliyordum ama tek hissettiğim yanağıma dokunan parmaklardı.

Kendimi korkak gibi yapmayı bırakıp gözlerimi açtım.Gözlerimi gözlerine diktim.Ben hiç savunmasız gibi davranmazdım ki.Bu ben değildim.

Belki de tedirginliğim karşımdakini iyi tanımamamdan kaynaklanıyordu.Düşmanlarının zayıf noktasını bilmezsen alt edemezsin.Bu ilk kural.

Karşımdaki düşmanım da değildi de neyse.Sonuçta Zayn için beni kaçırmıştı.

"Zayn ile nerede tanıştın?"

"Cehennemin dibinde."

"Sana onunla nerede tanıştın dedim?" demesiyle bacağıma tekme attı.

"Barda.Soracağın soru bu muydu?" diye tersledim.

"Daha bitmedi güzelim."

"Bana güzelim deme piç kurusu."

"Öyle mi güzelim."

Ne yapacak diye beklerken bacağımda hissettiğim dokunuşlarla irkildim"Dokunma bana." Ellerim bağlıyken yapabileceğim hiçbir şey yoktu.

Bacağımda daireler çiziyorken tek yapabildiğim bana dokunmasına izin vermekti.Bacağımı alttan üste doğru okşarken bu işin sonunun iyi olmayacağı belliydi.Eli yukarıdan aşağıya ilerlerken yüzüne bakmıyordum.Elini kadınlığımın hizasına getirip durdurdu.Kalçamı tutuyordu

ama korkuyordum.Daha fazla eziyet çektirmeyip elini çekti.

"Görüyor musun ne kadar çaresizsin. Sana istediğimi yapabilirim."

"Pislik."

Sakin kalmaya çalışıyordu ama sinirliydi.Onu sinirlendirerek ona psikolojik baskı uyguluyordum. Şu anda benim yerimde başka biri olsa bunu yapmaya cürret göstermezdi.Ama hayattan çıkardığım ders bana savaşmam gerektiğini anlamamı sağlamıştı.Korkmak hiçbir zaman sonuca ulaştırmayan bir yoldu.

"Burada kalda aklın biraz başına gelsin dedi ve beni bu depoda bırakıp gitti.

Zayn'in ağzından

2 gün sonra

Koltuğa oturmuş düşünüyordum. Bir amacım vardı ama ben o amacın ne olduğunu çözemiyordum. Düşünmekten beynim sulanmıştı.