King of the Ghosts -Percico Fanfic-

Cadılar Bayramı Özel Part 2

Troll bölümde hevesinizi kırdıysam özür dilerim.Ama elimde değil çok troll bir insanım ;-;
Bu bölüm kısa olduysa da hevesinizi umarım alırsınız.Kısa yazdım diye yayınlamadığım bir bölümdü.
Nico di Emongelo -Percy ona böyle diyordu- kendisinden hoşlanıyordu.
Başka biri diye bahsettiği kişi kendisiydi.
Ama bunca zaman Percy Nico'nun ondan nefret ettiğini sanardı çünkü ablası öldüğünde Percy oradayken Nico yoktu.
Nico'ya yaklaşmak içinde çok uğraşmıştı.
Nico bu yüzden mi ondan uzak duruyordu?
Ama...Neden bu kadar kaba davranmıştı?
Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrenmişti?
Ya Annabeth öğrenirse?

Percy panik oldu ve Nico kaçmadan önce onu tuttu Nico "Bırak beni!" diye cırladı.
Percy kaşlarını çattı "Beni bu kadar çok soruyla bırakıp gidemezsin."

Nico ofladı "Bence herşey belli ben senden hoşlanıyorum,sana o yüzden sert davranıyordum falan.Hadi gitmeme izin ver!"

Percy ona baktı "Babanla kavga etmediniz mi?"

Nico "Ettik." dedi sessizce.

"O zaman nerede kalacaksın?" dedi Percy.

"Senden uzakta bir yerde." dedi Nico.

"Nico hep benden kaçamazsın!" dedi Percy.

"Kaçarım." dedi Nico ve duvara koşturdu.
Duvarın gölgelik bir yerine koştuğunda gölgeye karışmış olduğu gerçeği Percy'i daha da şok etti.
Bunu nasıl yapmıştı?
Daha da önemlisi Nico neydi?Bir insanın bunu yapması imkansızdı.
Bu çocuk ölülerin ruhlarını çağırabiliyor ve gölgelerin içine girebiliyordu.
Percy kendini ezik hissetti.
Yüzme takımının başkanı.
Kaslı,yakışıklı,popüler,fedakar süper çocuk.
Kendisine aşık olan bu kişinin yanında kendini ezik hissetti.Aşırı mükemmel balık kostümünü çıkarıp attı.Ve Nico'ya bir sürü soru sormaya hazırlandı.
İçinden bir his bu tür soruları Nico'nun da bir zamanlar sorduğunu söylüyordu.
Ama Percy bunu hatırlamıyordu.
Hatırlamıyor...
Hemde Nico çok küçükkendi.Sesini kulaklarında duyuyordu.Ama ne dediğini çıkaramıyordu.