3.Bölüm

2.4K 141 64
                                    

-Percy-
Anlamıyordum kendimi.Neden Nico bu kadar arkadaşım olsun istiyordum?
Vicdan azabı.
Pişmanlık.
Nico di Angelo insanların nasıl hızlı değişebileceğinin bir kanıtıydı belki de.
Athena kulübesine tekrar gittiğimde Nico'nun yanında ne kadar süre kaldığımı fark ettim.Ayrıca onu aklımdan da çıkaramıyordum.Gece olmuştu ve gece ayakta kalmanın ne kadar iyi olduğunu bilmiyordum.Poseidon Kulübesine gittim ve yatağa yattım.
Rüyamda birşey görmemiştim.Aslında bu iyiydi,genelde rüyalar kötü haberler verirdi.Demek ki bir süre normal olacaktık.Yani değil mi?
Kulübeme birinin girdiğini sonradan anladım ve bir anda ürperdim.
"Selam Annie."

Annabeth yanıma oturdu.Sarı saçlarını at kuyruğu yapmıştı,çok tatlı görünüyordu.
"Percy dün kapıya bakamadığım için özür dilerim.Üniversite için çalışıyordum."
Ben üniversiteye gitmek istemediğime karar vermiştim.Çok zor olacaktı.Benim DHB'm ve disleksim vardı.Nasıl okuyayım Poseidon aşkına (Allah aşkına yazmak istedi yazar ama yapamadı.)?!

"Şey Annabeth...Ben sanırım p-pek..."
Annabeth yanağıma bir öpücük kondurdu.İnanılmaz bir şekilde bu öpücük bana birşey hissettirmedi.Gülümsememi bile sağlamadı.
"Anlıyorum Yosun Kafa,ordakiler normalken seninde biraz kararsız kalman normal."
Söylemek için gücümü topladım.Utanamak yoktu.
"Ben üniversiteye gitmek istemiyorum."
Annabeth'in gözleri büyüdü.
"Percy bu bizim normal olmak için tek şansımız!"
Gülümsedim ve Annabeth'e baktım.Dudaklarına yapıştım.Yazar sizden özür diliyor ama Percico olması için başta Percabeth olmak zorunda maalesef.
Bıraktığımda ise kulağına fısıldadım."Ben normal olmak istemiyorum."
Bu sefer o dudaklarıma yapıştı.
Kapının açılma sesini duyduğumda Nico'nun normalden daha da beyazlaşmış suratını gördüm.
"Şey...B-ben özür dilerim böldüm s-sizi."
Nico utanmış mıydı yoksa üzülmüş müydü?Utanmıştan çok üzülmüş gibi çıkıyordu sesi.Gölge yolculuğu ile odadan çıktı.Annabeth bana baktı.
"Yürüyerek de çıkabilirdi."
Lütfen düşündüğüm şey olmuş olmasın!Lütfen Nico yeraltına kaçmış olmasın!
-Nico-
Tek kelime,ACI.O sahneyi gördüğümde hissettiğim tek şey acıydı.Belki de biraz kıskançlık.Çıldıracak gibi hissediyordum.Gölge yolculuğu ile yeraltına girmiştim.Bulduğum ilk boş yerde ağlamaya başladım.Yanıma bir kadın geldi.

"Persephone?"
Persephone benden hoşlanmazdı.Neden hoşlansaydı ki zaten?

"Nico,kalk.Şu anda bana kafa tutabilen melezin ağlamasını istemiyorum."
Bunu duyduğumda gerçekten tuhaf hissettim.Persephone ile birbirimizden cidden hoşlanmazdık.Kesinlikle birşey vardı.
"Persephone neden?Benden hoşlanmadığını sanıyordum?"
Persephone bana dik dik baktı.Sinir bozucuydu.
"Senden hoşlanmıyorum ama sen yine de kocamın oğlusun ve benim de üvey oğlum sayılırsın."

Persephone elimden tuttu ve kaldırdı beni.
"Şimdi Nico ne olduğunu söyle."
Gözlerimi sildim.
"Afrodit problemleri,önemli birşey değil yani."
Gülümsedi ve bana baktı.
"Aşk acısı yani."
Anında kendime geldim.Duygusal küçük çocuk değildim ben.
"Hem sen kendi işine dönmelisin.Bende kimseye aşık değilim tamam mı?"
Persophone'ın yüzü düştü. "Bana kafa tutan velet geri döndü."
Olabildiğince hızlı Persephone'ın yanından uzaklaştım ve gölge yolculuğu ile melez kampına geri döndüm.Kendi babamın topraklarının bile bana yararı yoktu.Percy bana yakınlaşmıştı bu güzeldi.Ama Annabeth ile hala çok yakınlardı ve bu can yakıyordu.Bu önemli değildi.Percy Annabeth ile mutluydu ve ne kadar acı çektiğim mühim değildi.Sadece o mutlu olduğu için onun adına mutlu hissediyordum kendimi.Üzücü yanı onun için asla 'acıdığı küçük çocuk'tan fazlası olamayacak olmamdı.Hissediyordum zaten,ben Bianca'nın ölümünden sonra canavara dönüşmüştüm.Fiziksel olarak olmayabilir ama kafamın içinde artık bir canavar vardı.Annabeth ile Percy...Annabeth'i kıskanıyordum,Percy'i aşkıyla mutlu ediyordu.
Ben bunları düşünürken kulübeme Annabeth ile Percy girdi.Percy nefes nefeseydi.
"Nico heryerde seni aradık!"

Annabeth de ekleme yaptı.
"Gölge yolculuğu yapınca yeraltısındasın sandık.Kulübene bile bakmıştık!"
Gözlerimi devirdim. "Yeraltındaydım sonra sıkıldım."
Percy kızardı "O olaya şahit olduğun için özür dilerim Nico."

"Şimdilik o olayı gözardı edeceğim Jackson ama artık lütfen öpüştüğünüzde kapıyı kilitleyin.İnsanı kıpkırmızı ediyor bu olaylar."
-Percy-
İşin tuhaf yanı Nico kızarmamıştı,dehşetten bembeyaz olmuştu.Yani o ne kadar bunlar önemli değil dese de önemliydi.
Bu en kısa ama en hızlı bölüm oldu ._. yani bana kızmayın please.Denedim işte.Hem bakın bu kısmı da uzatmayacağım.Hihihi.Hehehe.Huhuhu.Hahaha.

King of the Ghosts -Percico Fanfic-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin