Reminiscence

What If

"Hoy Schera! Dalian mo na nga ang bagal mong kumilos."

"Gino naman eh, nakikita mo na ngang pilay ako minamadali mo pa hay."

Tinawanan niya lang ako at kinuha ang mga librong dala dala ko. Habang hirap na hirap akong bumaba ng hagdan.

"Bes, antayin mo lang ako sa parking. Susunduin ko muna si France." Nginitian niya ako at hinalikan sa noo. Pinagbuksan ng pintuan at umupo na ako habang hawak hawak ko ang aking saklay.

"Sige, dalian mo Gino ha. Gutom na ako! Alam na alam mo naman na dapat hinde mo ako pinapagutom!"

He ruffled my hair and laughed, "Yes, Ma'am!" Saluted, closed the door and walked away.

I sighed.

Masakit na ba Sche? Tanga ka ba talaga Schera ha? Bakit ganito. Bakit ayaw kong aminin sa sarili ko na mayroon na. Na may nararamdaman na ako para sa bestfriend ko? Bakit ganon? Bakit ang hirap. Nakakalungkot isipin na ganito na ang mga nangyayari. It's too late for us now. May girlfriend na siya at masaya naman sila. Ayaw kong sirain ang kung anong meron kame dahil lang sa feelings na 'to. Walang kwenta pwe.

I looked through the window, and there I see them both smiling and laughing, and so in love with the other. And then my heart contracts. The pain is excruciating.

Is this what it feels like to have my heart broken for the very first time, and unfortunately, he seems to be my bestfriend. And now I stare at them, as they hugged each other so tight, and I can feel the tears escaping my eyes. Mas masakit pa man 'to kaysa sa mapilayan. Di ko na kaya.

I wiped my tears away as I saw them walking slowly towards the car. And he smiled at me. I tried to smile back. His girlfriend on the other hand well tried to smile. But it seemed fake. "Schera, pwedeng favor muna? Kaya mo bang umuwi ng mag isa ngayon? Nakalimutan ko kasi na may puntahan kami ni France ngayon. Or ipasundo na lang kita sa driver niyo?"

I grinned so widely, faking it so he could see. Alam niya na inis na inis na ako sakanya. "Huwag na ako na lang ang mag text kay Manong. Sige, enjoy kayo sa date niyo. Bye."

Dahan dahan akong umalis at tumungo sa Waiting Area. She smiled at me, indicating that she won. I let it slipped.

"Bye Scheramine." Ani ni France. I nodded my head and glared at Gino.

"Sorry Sche, bawi lang ako sa'yo next time! Movie marathon tayo sa saturday."

"Sige una na ako, pagod na rin ako Gino."

"Ingat ka Bes, call me lang." he kissed me on the cheek as an indication of goodbye, ang tanga niya rin. Malandi. Nasa harap ang girlfriend tapos ganyan ang gawin niya. Tanga mo Gino.

-

Anong gawin ko? Humiga ako sa kama. Nakatulala sa kawalan.

Ganito ba talaga pag nainlove ka na sa bestfriend mo? Bakit ang hirap? Hindi ko kayang aminin kasi ayaw kong masira ang matagal na pinagsamahan namin.

For 10 years he stood by me through thick and thin, some even mistake us as a couple and now that I've fallen he isn't there too catch me, he has his eyes on someone else, he gave his heart to another girl.

Hindi ko alam kung mahal ko na ba talaga siya higit pa sa isang kaibigan. Kasi ang hirap eh. Parang sa tuwing nakikita ko siya kasama si France, sinasaksak ako ng ilang beses.

I admit that sanay na akong makita siya na kasama ang ibang babae. Malandi kasi si Gino. Ang daming alipores na umaaligid. He had his heart broken a lot of times too, but now he's serious and that hurts. Why? Kasi akala ko talaga sa akin siya magseseryoso.