အထိအေတြ့...ႏႈတ္ခမ္းကိုလာထိတဲ့ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ့ေၾကာင့္......Luhanမ်က္လံုးေတြျပဴးေၾကာင္ပီးခဏတာျငိမ္သက္သြားမိတယ္....
သူ့ဘ၀မွာဘယ္မိန္းကေလးကိုမွခ်စ္ခဲ့ဖူးျခင္းမရွိသလို....ဒီလိုနမ္းဖို့ေ၀းစြ...အသားခ်င္းေတာင္ထိေတြ့ဖူးတာမဟုတ္ဘူး...ကင္းကင္းရွင္းရွင္းပဲေနလာခဲ့တာ...ခုေတာ့..
"ဖယ္စမ္းကြာ!!..."
ေနာက္ေတာ့မွအသိျပန္၀င္လာပီး...သူ့ဆီမွာထိကပ္ေနတဲ့hunရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုအားနဲ့တြန္းလႊတ္လိုက္တာေၾကာင့္....hunလည္းေျမေပၚကိုပံုက်သြားခဲ့တယ္....
"မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ!!.."
ပါးစပ္ကိုလက္ခံုနဲအၾကမ္းပတမ္းပြတ္သုတ္ကာေဒါသတၾကီးေမးလိုက္တဲ့Luhanရဲ့စကားကို..hunမေျဖနိုင္....သူ့ကိုယ့္သူေတာင္ဘာလုပ္မိသြားမွန္းမသိ..
"ေတာက္!!.မင္း...မင္းဒီအတြက္ျပန္ပီးေပးဆပ္ရမယ္..ေနာင္တရေစရမယ္..ထ..ထစမ္း!!"
ေဒါသတၾကီးေအာ္ဟစ္လိုက္ပီး...ေျမေပၚမွာလဲက်ေနတဲ့hunရဲ့အက်ႌကိုလက္နဲ့ၾကမ္းပတမ္းဆဲြကာေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္....
ကားပါကင္ထိေအာင္ဒီတိုင္းဆဲြေခၚလာခဲ့တယ္ေလ...hunကေတာ့မရုန္းပါ..သူဘာလုပ္လုပ္ခံေနရမွာပဲ....သူစီးေနက်အနီရဲရဲျပိဳင္ကားကိုေတာ့မေတြ့ပါ....အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးနားေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့...ကားဆီကိုလႊင့္ပစ္လိုက္ပီး....
"တက္..."
Hunလည္းဘာမွေျပာမေနေတာ့ပဲ...ကားေပၚကိုတက္ဖို့တံခါးလက္ကိုင္ကိုဆဲြလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ...
"မင္းကိုဘယ္သူကဒီကတက္ခိုင္းလို့လဲ...ရွႈးေနလား...ကားေနာက္ဖံုးထဲကို၀င္..."
ဒီိတစ္ခါေတာ့အံ့ၾသသြားပီးေၾကာင္ၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္....ဘယ္လိုလုပ္ပီးကားေနာက္ဖံုးထဲကေနလိုက္ရမလဲ..မျဖစ္နိုင္တာ..
"က်ြတ္...လာစမ္း.."
သူကအက်ႌစကိုျပန္ဆဲြကာ....ကားအေနာက္ဖက္ကိုေခၚသြားခဲ့ပီး.....ေနာက္ဖံုးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့....ကိုယ္လည္းမတတ္နိုင္ေတာ့..သူျပဳသမ်ွနုဖို့ကိုလည္းဆံုးျဖတ္ပီးသား..အဲ့တာလည္းအရမ္းခ်စ္လို့ပါ..မင္းကိုအရမ္းခ်စ္လို့ပါ..
YOU ARE READING
Oxygen
FanfictionLuhan : "sehun...မင္းအေပၚထားတဲ့ငါ့ရဲ့အခ်စ္ေတြကRomeoထက္ကိုအမ်ားၾကီးသာတယ္..မင္းပတြက္ဆိုအသက္ကိုေတာင္စြန့္လႊတ္ေပးနိုင္သလို..ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးနဲ့လည္းငါလဲနိုင္တယ္...မင္းကငါ့အတြက္အရာအားလံုးပါ...." Sehun : "မင္းငါ့အတြက္အသက္စြန့္ေပးစရာမလိုဘူးLuhan... မင္းငါ့အတ...
