မေန့ညကအရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့အိမ္မက္ေလးတစ္ခုကိုက်ြန္ေတာ္မက္ခဲ့တယ္...
Luhanကက်ြန္ေတာ့္လက္ကိုဆဲြပီးဟိုးးးေကာင္းကင္အျမင့္ၾကီးဆီကိုေခၚေဆာင္သြားတယ္တဲ့။အဲ့မွာအရမ္းလွပတဲ့သက္တံ့ၾကီးတစ္ခုရွိသလိုဂြမ္းလိုနူးညံ့အိစက္တဲ့တိမ္ေတြလည္းအမ်ားၾကီးရွိေသးတာ။
အဲ့လိုတိမ္ေတြေပၚမွာက်ြန္ေတာ္တို့နွစ္ေယာက္ေဆာ့ကစားၾကတယ္။ေမာလာရင္တိမ္ေတြေပၚမွာလဲွအိပ္ရင္းေကာင္းကင္ျပာၾကီးကိုၾကည့္ပီးစကားေတြေျပာၾကတယ္။သက္တံ့ၾကီးကေတာ့က်ြန္ေတာ္တို့နွစ္ေယာက္ကိုျပံဳးပီးၾကည့္ေနတာေပါ့...
သူပါးစပ္ကေနလည္းက်ြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္လို့ထပ္ခါထပ္ခါေျပာပီးခဏခဏနမ္းပါေသးတယ္။တစ္ကယ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေလးတစ္ခုပါ။Luhanရဲ့အျပံဳးကတစ္ကယ္ကိုေတာက္ပလြန္းလို့ေနမင္းၾကီးရဲ့အလင္းေရာင္ေတာင္ေမွးမွိန္သြားတယ္လို့ေအာက္ေမ့ရတယ္ေလ...
အဲ့အျပံဳးကက်ြန္ေတာ့္အတြက္ဘယ္ေလာက္ေတာင္အေရးပါခဲ့လဲ.....
အဲ့အျပံဳးကိုပိုင္ဆိုင္ရဖို့က်ြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကိဳစားခဲ့ရလဲ....
အဲ့အျပံဳး...သူ့ရဲ့အျပံဳးကိုက်ြန္ေတာ္ထာ၀ရျမင္ေတြ့ေနခ်င္ကက်ြန္ေတာ့္ရဲ့တစ္ခုတည္းေသာဆႏၵပါ...
ဒါေပမယ့္...........
ဒါေပမယ့္...ခုေတာ့က်ြန္ေတာ္အဲ့ဒီအျပံဳးေတြကိုျမင္ေတြ့နိုု္င္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး
တစ္သက္လံုးပါ...
ဒီတစ္သက္လံုးLuhanဆီကအျပံဳးေတြကိုက်ြန္ေတာ္မျမင္နိုင္ေတာ့ဘူး....
"Luhan..."
သူ့နာမည္ကိုတဖြဖြေရရြတ္ရင္းကုတင္ေပၚမွာအျပစ္ကင္းစြာအိပ္စက္ေနမယ့္သူ့ရဲ့ပံုပန္းသဏာၭန္ကိုက်ြန္ေတာ္ျမင္ေယာင္ၾကည့္တယ္။သူ့ရဲ့နူးညံ့တဲ့လက္ကေလးေတြကိုတင္းက်ပ္ေအာင္ဆုပ္ကိုင္ပီးသူ့မ်က္နွာကိုအာရံုထဲမွာပံုေဖာ္ေနမိတယ္...
"Luhan...ငါေခၚေနတာကိုၾကားရင္ျမန္ျမန္နိုးလာပါေတာ့...မင္းဆီကခ်စ္တယ္ဆိုတယ္စကားသံကိုငါအရမ္းၾကားခ်င္ေနမိတယ္...ဒါေပမယ့္ငါ့လိုအကန္းတစ္ေယာက္ကိုမင္းဆက္ခ်စ္နိုင္ပါ့မလား..."
YOU ARE READING
Oxygen
FanfictionLuhan : "sehun...မင္းအေပၚထားတဲ့ငါ့ရဲ့အခ်စ္ေတြကRomeoထက္ကိုအမ်ားၾကီးသာတယ္..မင္းပတြက္ဆိုအသက္ကိုေတာင္စြန့္လႊတ္ေပးနိုင္သလို..ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးနဲ့လည္းငါလဲနိုင္တယ္...မင္းကငါ့အတြက္အရာအားလံုးပါ...." Sehun : "မင္းငါ့အတြက္အသက္စြန့္ေပးစရာမလိုဘူးLuhan... မင္းငါ့အတ...
