Episode 11

8.5K 871 41
                                    

Xiuminျပန္ထြက္သြားတဲ့အထိhunတစ္ေယာက္toiletထဲကေနျပန္မထြက္ျဖစ္ေသး...စိတ္ကေနွာက္က်ိေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္..လန္းဆန္းသြားေအာင္ေရပိုက္ေခါင္းကက်လာတဲ့ေရေတြကိုလက္ခုပ္နဲ့ယူပီး......မ်က္နွာကိုေဆးေၾကာလိုက္တယ္....

ေရွ့ဆံပင္ကေနတစ္စက္စက္က်ေနတဲ့ေရစက္ေလးေတြ....မ်က္နွာေပၚမွာတင္က်န္ေနတဲ့ေရစက္ေလးေတြ..ဒါေတြကိုမွန္ထဲမွာအၾကာၾကီးၾကည့္ေနလိုက္မိ္တယ္.ပါးတစ္ဖက္ကေတာ့နီရဲေနဆဲ..

"Luhan..မင္းငါ့ကိုၾကည့္ေနနိုင္ခဲ့တယ္ေနာ္..ဒါေပမယ့္ငါမင္းကိုအျပစ္ဆိုလိုျမဴတစ္မႈန္ေတာင္မျမင္ပါဘူး..ငါ့အခ်စ္ေတြကလည္းေလ်ာ့သြားမွာမဟုတ္ဘူး..အျမဲတမ္းမင္းအတြက္ေပးဆပ္ေနမွာပါ.."

၀မ္းနည္းရိပ္ကေလးေတြေၾကာင့္..မဲ့ေနတဲ့သူ့မ်က္နွာသူမွန္ထဲမွာျပန္ၾကည့္ကာ..

"sehun..မင္းဘာလို့မဲ့ေနရတာလည္းျပံဳးထားစမ္းပါ..လာ..စိတ္ညစ္စရာေတြကိုေဖ်ာက္ပစ္ရေအာင္"

သူ့ကိုသူအားေပးသလိုေျပာလိုက္ပီး..မွန္နားကိုကပ္သြားကာ..အာေငြ့ေလးေတြကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္..

"ဟား..."

အေငြ့ေတြေၾကာင့္မွန္ေလးကေ၀၀ါးသြားတာေၾကာင့္မဲ့ေနတဲ့မ်က္နွာေလးကေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္...ေနာက္ေတာ့မွန္ေလးကိုလက္၀ါးနဲ့ျပန္ပြတ္ကာ..သုတ္လိုက္ေတာ့..မွန္ထဲမွာေပၚလာတာကခုနကမဲ့ေနတဲ့မ်က္နွာမဟုတ္ပဲဲ..ျပံဳးေနတဲ့မ်က္နွာေလး.

"ဒီလိုေနရတယ္sehunရ.."

************

Toiletထဲကေနလက္ကိုတစ္ရႈးစနဲ့ေရေတြကိုသုတ္ရင္းထြက္လာခဲ့တယ္..အေကြ့တစ္ခုကိုအေရာက္မွာေတာ့...ရုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ေၾကာင့္hunေျခလွမ္းေတြကိုေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ပီး..အကြယ္မွာပုန္းေနလိုက္တယ္...

ဖုန္းကိုနားမွာကပ္ထားပီးရပ္ေနတဲ့မိန္းမကခုနကသူ့ပါးကိုရက္ရက္စက္စက္ရိုက္သြားတဲ့မိန္းမေလ..အဲ့မိန္းမကေတာ့hunကိုမျမင္..ဖုန္းကိုအသည္းအသန္ေခၚေနပံုရတယ္....

"hello..minလား..ဘာလို့ဖုန္းမကိုင္တာလဲေခၚေနတာၾကာလွပီကို.."

ထိုမိန္းမေျပာေနတာကိုhunအတိုင္းသားၾကားေနရတယ္ေလ...

OxygenWhere stories live. Discover now