"ငါမင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.."
Luhanရဲ့နႈတ္ဖ်ားကေနထြက္က်လာတဲ့စကားလံုးကိုhunမယံုၾကည္နိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ..အိမ္မက္ဆန္ေနသလိုလို..သူ့ရဲ့စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္မ်ားလားျပန္ေတြးေနမိတယ္...
အံ့ၾသလြန္းလို့ေက်ာက္ရုပ္ၾကီးလိုမလႈပ္မယွက္ျပဴးၾကည့္ေနတဲ့hunကိုၾကည့္ပီး..luhanကသူျပံဳးေနက်မဲ့ျ့ပံဳးေတြမဟုတ္ပဲ..ေတာက္ပတဲ့အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ့ျပံဳးျပလိုက္ပီး..
"ငါမင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.."
ဒီတစ္ခါေတာ့hunတစ္ေယာက္အသိျပန္၀င္လာကာ.ရင္ထဲမွာအတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ့ျပည့္လ်ွံလာလာခဲ့ပီး..မ်က္ရည္ေတြပါ၀ဲတက္လာခဲ့တယ္..
သူ့ေရွ့မွာရပ္ေနတဲ့Luhanကအရင္လိုအခ်ိန္ျပည့္မ်က္ေမွာင္ကုတ္ေနတဲ့လူဆိုးေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့သလို...အခ်စ္ရည္ေတြရႊန္းလဲ့ေနတဲ့သမင္မ်က္လံုးေလးေတြနဲ့ၾကည့္ေနပီးေတာ့...သူအၾကားခ်င္ဆံုးစကားေလးတစ္ခြန္းကိုေျပာေနတယ္ေလ..
"Luhanမင္းတစ္ကယ္ေျပာေနတာလား.."
ေသခ်ာေအာင္ထပ္ေမးၾကည့္လိုက္ပါတယ္..အဲ့ဒီအခါမွာLuhanကရီလိုက္ပီး..hunရဲ့နွာေခါင္းခ်ြန္ခ်ြန္ေလးေတြကို..လက္နဲ့ဖြဖြေလးဆဲြလိမ္လိုက္တယ္...
"တစ္ကယ္ေပါ့..ရင္ဘတ္ထဲကေနနက္နက္နဲနဲကိုခ်စ္တာ..."
အဲ့လိုေျပာပီး..hunရဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကခုအသာအယာေလးသိုင္းဖက္ပီး..ရင္ခြင္ထဲမွာျမွပ္သြားတဲ့အထိ..တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္တယ္...
"အရမ္းခ်စ္တယ္..မင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.."
Hunရဲ့ဂုတ္သားေလးေတြနားကိုသူ့ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲလတိုးေ၀ွ့ပီး..မထိတထိေလးကပ္ကာ..တိုးတိုးေလးထပ္ခါထပ္ခါေျပာေနမိတယ္ေလ...ေနာက္ဆံုးမွာ..သူ့ႏႈတ္ခမ္းေတြကhunရဲ့လည္ပင္းနားတစ္၀ိႈက္ကိုဆင္းလာခဲ့ပီး..တစ္ေနရာအေရာက္မွာ...အၾကာၾကီးဖိကပ္ထားလိုက္တယ္....
"Luhanငါလည္းမင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
Hunအတြက္ဒီတစ္ခါခ်စ္တယ္လို့ေျပာရတာ..အရင္ကနဲ့မတူပဲ..ရင္ထဲမွာေပါ့ပါးေနမိတယ္..အရင္ကဆိုသူကခ်စ္တယ္လို့ေျပာလိုက္တိုင္း..Luhanဆီကအလိုမက်မႈေတြ..ေတာက္ေခါက္သံေတြကိုပဲ..ရခဲ့တာေလ..အခုေတာ့မဟုတ္..အရမ္းကိုေပါ့ပါးေနပီး..လူကေလထဲေျမွာက္ေနသလိုကိုျဖစ္သြားခဲ့တာ
YOU ARE READING
Oxygen
FanfictionLuhan : "sehun...မင္းအေပၚထားတဲ့ငါ့ရဲ့အခ်စ္ေတြကRomeoထက္ကိုအမ်ားၾကီးသာတယ္..မင္းပတြက္ဆိုအသက္ကိုေတာင္စြန့္လႊတ္ေပးနိုင္သလို..ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးနဲ့လည္းငါလဲနိုင္တယ္...မင္းကငါ့အတြက္အရာအားလံုးပါ...." Sehun : "မင္းငါ့အတြက္အသက္စြန့္ေပးစရာမလိုဘူးLuhan... မင္းငါ့အတ...
