₪Ölümün Elçisi₪(TAMAMLANDI)

₪17₪Kanlı Boğulma✔️

Merhaba!

Nasılsınız, iyi misiniz? Bölümün geciktiğini biliyorum. Sınav haftalarım o yüzden gecikti ve kısa bir bölüm oldu. Tek isteğim gelecek bölüm bu kısa olan bölümü telafi etmek olacak.

Multimedia bulunmaktadır. 

İnstagram; olumunelcisi

₪

Elimdeki kırmızı şarabı tutmuş zile basarken Adamo bir adım öne adım atarak yanıma geldi. Birkaç saniye sonra kapıyı Theo'nun bilgisayarda gösterdiği Lamar Marlon'un eşi, Orlena Marlon açtı. Yüzüne takındığı sahte durmayan gülümsemesiyle bakışları ikimizin arasında gitti geldi ve en son şarap şişesine baktı.

"Buyurun?"

"Merhaba, biz biraz ileride ki villaya yeni taşındık ve doğruyu söylemek gerekirse arkadaş edinmek istiyorduk, ancak müsaitsiniz değil mi?"

"Ah, tabi." Kenara çekilirken eliyle içeriyi işaret etti. Bende güler yüzüne gülümseyerek karşılık verirken içeriye geçtik. Kapıyı kapattığında elimdeki şarabı aldı ve bir adım önümüzde ilerleyerek bize yol gösterdi.

"Umarım tok değilsinizdir. Bizde birazdan sofraya oturacaktık."

Bu sefer Adamo araya girerek konuşurken belime elini koyup sarılmasıyla başımı hızla ona çevirdim. Gözlerimin içine bakarken bir yandan konuşuyordu ve gözlerinde yüzündeki sahte gülüşten oluşan bir gülümseme yoktu.

"Aslında eşim çok güzel yemek yapar da, yeni taşındığımız için her şey yeni yeni geliyor." Ve bakışlarını gözlerimden çekip kadına döndü. "O yüzden sofraya sizinle oturmaya hayır diyemeyeceğiz."

Orlena önüne dönüp yürümeye devam ederken Adamo'nun elini belimden çekmesi ile ondan uzaklaştım. Salona girdiğimizde Lamar Marlon bizi karşıladı.

"Lamar, bu akşam misafirlerimiz var canım," diyerek eşine gülümsedi.

"Öncelikle hoş geldiniz. Benim ismim Lamar bu da eşim Orlena." Lamar ilk Adamo'ya elini uzatıp tokalaştığında sonra benimle tokalaştı.

"Hoş bulduk, benim ismimde Adamo ve eşim Belina."

Selamlaşmanın peşine kısa süre koltuklarda oturduk. Orlena biz oturduğumuzda bizimle oturmadı ve sofra ile ilgilenirken bizim içinde içeriden sandalye getirttirdi. Masanın sol tarafına da ikisini yan yana koydurtturdu. Sofraya oturana kadar bir konuşma olmadı. Sofraya geçildiğinde Lamar bir başa Orlena bir başa geçti. Bizi de masanın sol tarafına oturturken ikizlerle karşılıklı oturduk. İkizler yemeğini yiyip kalkana kadar onların sorduğu birkaç soruyu cevapladık. Hepimiz yemeği bittiğinde dördümüz sofrada oturmaya devam ederken tabaklar kaldırıldı ve getirdiğimiz şarabın servisi Lamar tarafından yapıldı.

"Ne kadar oldu evleneli?" Adamo'dan önce dudaklarımı araladım. "Beş ay oldu, daha yeniyiz."

Sol parmağımda duran formalite icabı yüzükle fark etmeden oynamaya başladığımda Orlena fark etmiş olacak ki bana gülümseyerek dudaklarını araladı.

"Acaba yüzüğüne bakabilir miyim?" Gülümseyerek başımı sallarken sağ kolumu sandalyenin kolundan çekmezken sol elimi Orlena'ya uzatarak yüzüğü gösterdim.

"Aslında bende göstermek isterdim ama..." demesi ile birlikte sağ bileğimden sandalyeye sabitlendim. Kaşlarımı çatıp ne olduğuna bakarken Adamo sandalye ile geri geri giderek masayı üstten itip Lamar ve eşini yere devirdiğinde Orlena'nın elinden düşen yuvarlak kumanda yerde yuvarlanarak bana doğru geldi. İçeri giren birkaç adamı gördüğümde kumandayı alarak hemen kelepçeleri açtım. Bana doğru gelen kişiyi gördüğümde sandalyeyi üzerine fırlattım Adamo'ya doğru gidene ise tek ayağına tekme atmamla yere yüz üstü düştüğünde ona bıraktım. Dışarıdan gelen gürültüyü duyarken yere devrilmiş olan masanın diğer tarafına geçerek Orlena'yı yerden kaldırdım. Adamo'da Lamar ile ilgilenirken kadının gözlerine olabildiğince kızgın baktım.