₪Ölümün Elçisi₪(TAMAMLANDI)

₪27₪Tarifsiz

₪

Tekrardan merhaba!

Sanırım hızlı gelişen bir bölüm oldu. Nedenini bende anlamadım aslında. Neyse sizi bu kısımla yormayacağım. Bölümü @serpillena 'ya ithaf ediyorum. Umarım beğenmişsinizdir. Düşünce/eleştiri ve oylarınızı eksik etmeyin. Unutmadan Multimedia'ya bakmayı unutmayın. Kendinize dikkat edin...

İnstagram; olumunelcisi

₪

Adamo elini belime koyarak R.A.M.'ın koridorunda yönlendiriyordu. Ric'in odasının önüne geldiğimizde geçmem için kapıyı önden açtı. İçeriye peş peşe girerek Ric'in karşısına geçtik.

"Sizi dinliyorum." Söze ben başlayamadan Adamo başladı.

"Plan ilk başta iyi gidiyordu. Ta ki arabanın farklı bir yola girdiğinde aslında onların bize kurduğu tuzağı anlayana kadar. Belina'yı uyardığımda her şey için geçti."

Ric başını hafif benden tarafa çevirirken mavi gözleri de ona ayak uydurdu.

"Orada ne oldu, Belina?"

"Beni yakaladıktan sonra gözlerimi küçük bir odada açtım. Bir deponun odasındaydım. Ellerim ve ayaklarım bantlarla sabitlenmişti." Hayır, plastik kelepçelerle sabitlenmişti.

"Levent Altun geldi ve bana kim olduğumu sordu. Belina Lothario dedim, tanımaz diye düşünerek. Öyle de oldu, beni tanımadı. Bir kaç soru sordu sonra dışarıya çıktı. Bende o sırada yaptım yapacağımı. El bileklerimde ki bantları yırttım ve ayağımdakileri de çözdüğümde kaçtım. Ya depoda bizden başka kimse yoktu ya da gitmiştiler. Zaten oradan kurtulduktan sonra kendi yöntemlerim ile Adamo'nun yanına döndüm." Ric sonuna kadar sakince beni dinledi. Konuşmam bittiğinde başını salladı. "Bir dahakine böyle bir hata olmayacağını bilmem gerekiyor, Adamo.'

"Olmayacak, efendim." Adamo'nın konuşmasının sonunda kapı sakince açıldı. İçeriye koyu lacivert kot pantolon ve beyaz gömleği ile açık kumral saçlı biri girdi. Adamo kapı tarafında olduğu için kapıya bakarken onunda yüz ifadesini görmüştüm. Çenesinin gerildiğini ve gözlerinin kısıldığını.

"Owen ile tanış, Belina." Mavi gözlerim Adamo'dan Owen'a doğru kaydı. Öylece gözlerine bakarken o bana gülümseyerek karşılık verdi, masum bir gülüş değildi. Tehdit barındırıyordu, tehlikeliydi. Ancak aklıma takılan Adamo'nın neden gerildiğiydi. Adamo bakışlarını Ric'e çevirdiğinde kaşları çatıktı.

"Biz çıkalım." Ric bir şey demeden Adamo bileğimden tuttuğu gibi beni peşinde sürükledi. Odadan çıkmamıza rağmen hâlâ bileğimden tutmuş peşinden sürüklüyordu.

"Adamo?" Bekledim, hiç bir tepki vermeyince ani bir şekilde bileğimi elinin arasından çektiğimde durdu ve bana döndüğünde neden bu kadar sinirli olduğunu daha çok merak ettim.

"Ne yapıyorsun sen?" Sesimin sinirli çıkması için küçük bir çaba sarf ederken mimiklerini inceledim.

"Owen ile konuşmayacaksın, Lothario. Ne olursa olsun onunla konuşmayacaksın." Sert sesi, refleks alarak bir adım geri gitmeme sebep oldu.

"Neden?"

"Tanımıyorsun. Nasıl biri olduğunu bilmiyorsun, o yüzden ondan uzak duracaksın. Gerekirse seni buraya getirmeye çalıştığım gibi yollamak içinde her şeyi yaparım."

"Bana emir verme." dedim sesim yükselirken. "Ne var onunla konuşmamda? Bilmemem gereken bir şey varsa şuan söylemeni tercih ederim." Üzerine doğru bir adım attığımda gözlerimi kıstım.