₪Ölümün Elçisi₪(TAMAMLANDI)

₪11₪Geri Dönüş✔️

Selam! Yeni taşındığımız için evimize hâlâ internet bağlatamadık. Şuan interneti olan bir yerde olduğum için yeni bölümü size dediğim gibi Perşembe, yani bugün paylaşıyorum. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.
Multimedia bulunmaktadır. Şarkı olarakta Skillet - Hero var. Şarkı ile birlikte okursunuz. Belirttiğim yerdede şarkıyı baştan açarak okursanız sevinirim.

Bölümü @ladysahanell adlı okuyucuma ithaf ediyorum.

İnstagram; olumunelcisi

₪

Serafino tam karşımda kendinden emin duruyordu, kudretinden ve gücünden. Bana göre sol tarafa doğru çok yavaş hareketlerle yürürken bende kendi sağıma doğru yürüyerek yuvarlak bir şekil çıkarıyorduk. Tüm şaşkınlığımı kenara bırakarak içimde yaşadığım nefreti gün yüzüne çıkarırken gözlerimi kıstım.

"Büyük Patron sensen, otel ne alakaydı?"

"Otel benim temiz işim. Kirli işim ise tam da burada, senin de olduğun yerde."

"Ben hiç bir yerde değilim. Bunca zaman yanınızda durmuş, beni eğitmiş olabilirisiniz ama ben buraya ait değilim, Serafino Valente."

Yürümemize devam ederken sol eli cebinde sağ eliylede çenesini kaşıyordu ve bana değilde yere doğru bakıyordu.

"O ismimi söylemene gerek yok, Belina. Gerçek ismimi söyle; Ric."

Alayla gülerken bakışlarını bana çevirebilmişti. Bana karşılık o daha alaydan uzak, bir şeyin zaferini kazanacakmış gibi gülerken ikimizde durduk. "O zaman senin isimlerinden konuşalım, Melina." O ismi söylemesi ile sinirlendiğimi hissettim. Sağ elimi yumruk yaparken sabit bir şekilde ona baktım.

"Annen, Adreanna Mears, âşık olduğu adam Mert Erkman ve biricik kızları... Sen, Melina Mears."

"Sus." Boğazım düğümlenirken gözlerimde hafif bir bulanıklık fark ettim. "Seni yanımıza aldık. Bizden isminin değişmesini istedin. Ülkeler arası rahatça girip çıkmak istedin. Bir ayağının Türkiye'de olmasını istedin, babanla ilgili rahatça bilgi sağlaman için tüm imkanları önüne sunduk. Sana Belina Lothario dedik. İstediklerini sana sonuna kadar verdik, seni eğittik, düşmanlarından, sana zarar vermek isteyenlerden nasıl kurtulacağını öğrettik."

Konuşmasını yarıda kesmişken gözlerimi bir kaç kez kırpıştırarak üzerine doğru bir kaç adım attım. "Siz bana öldürmeyi öğrettiniz. Siz bana kendimden başka kimseyi önemsememeyi, sevdiklerimi bile bir hiçlermiş gibi çöpe atmayı öğrettiniz." Beni öylece durmuş dinliyordu. Beden dilinde en ufak bir açık bile yoktu.

"Siz bana zalimliği öğrettiniz. Beni bir katil olarak yetiştirdiniz."

Hafifden kaşları çatılırken o da bana doğru bir kaç adım attı ve aramızda sadece iki metre gibi bir mesafe bıraktı.

"O zaman baştan alalım. Annen öldüğünde, peşinde olan babanın adamları sana yardımda bulundu mu? Baban seni yanına aldı mı? Ölen bir adam neden seni düşünsün, bunca yıl seni düşünmeyen, senin her kötü halini görüpte sana yardım etmeyen bir adam neden sana ölünce yardım etsin?"

Nefes alış verişlerim hızlanırken kontrol altına almaya çalıştım. Ric tekrar dönmeye başlayınca bende ona ayak uydurdum. Henry ve adamlar arkama gelince Ric'in durması ile durdum.

"Bu konuşmanın bir işe yarayacağını sanmıyorum." Adamo'nun dediği üzerine Ric ona bakmadan bana bakarak karşılık verdi. "Hayatını kurtardığımı unutma. Sonuçta sana karşı bir kurşunluk borcu daha var."