New Life In New School

8.

Justin's POV

Minął może tydzień (?) od kiedy Alex ze mną nie rozmawia. Nierozumiem,dlaczego w tamtym momencie ją okłamałem. Wiedziała jaki jestem. Nie wiem,po co chciałem ukryć to,że tamtego wieczoru spotkałem się z Tiffany. Ale kiedy zauważyłem ją w drzwiach, poczułem ból. Niemogłem znieść faktu,że to przeze mnie płakała.

Flashback

- Chyba czegoś zapomnia.. - usłyszałem tak dobrze mi znany głos. Odwróciłem się w stronę drzwi i zobaczyłem brunetke. Książka od fizyki wypadła z jej rąk. Momentalnie do oczu zaczęły napływać jej łzy. Zszedłem z Tiffany i założyłem szybko bokserki.
-Alex ja..-próbowałem się wytłumaczyć, ale nie dała mi dojść do słowa. Nawet nie wiedziałem jak mam to zrobić, nie chciałem jej okłamywać kolejny raz,a i tak to co widziała zupełnie jej wystarczyło.
- Zajebista nauka.-powiedziała łamiącym się głosem i wybiegła z pokoju. Chciałem ją zatrzymać,ale nie zdążyłem.
Usłyszałem za sobą śmiech.
-Wypierdalaj-zwróciłem się do blondynki,nawet na nią nie patrząc.
- Co? Ale Justin dopiero co przyszłam.- krzyknęła podnosząc się do pozycji siedzącej.
-Wypierdalaj. Przeliterować?- miałem jej dosyć. Zamierzam z nią skończyć raz na zawsze. Szkoda,że obudziłem się dopiero po tym jak Alex nas zobaczyła. Dziewczyna zaczęła w pośpiechu zbierać swoje rzeczy. Kiedy wyszła,ubrałem dresy,białą koszulkę, wziąłem klucze i wyszedłem na parking. Odblokowałem mojego Harleya. Założyłem kask i pojechałem przed siebie. Musiałem odreagować.

Tęskniłem za nią cholernie mocno. Chciałem wszystko naprawić. Pojechałem wieczorem do kwiaciarni. Kupiłem wszystkie czerwone róże jakie mieli. Teraz nikt nie mógł mi przeszkodzić w przeproszeniu jej,chyba,że ona sama. Nie obyło się od komentarzy typu "jaki jestem kochany dla swojej dziewczyny". Zapłaciłem i podziękowałem. Szkoła mieściła się w centrum Londynu,więc nie miałem daleko do Internatu. Zaparkowałem pod wejściem. Wysiadłem i wbiegłem po schodach na ostatnie piętro. Kiedy chciałem zapukać do jej drzwi,usłyszałem płacz. Upewniłem się,że to z jej pokoju.
- Alex?-płacz ustał, drzwi się uchyliły,a przede mną stała zapłakana dziewczyna. Poczułem potrzebę chronienia jej. Jej delikatnej osoby. Na ten widok,odłożyłem bukiet na szafkę obok i przytuliłem ją. Zawsze kiedy się do niej zbliżam boję się,że ją połamię.
W pierwszej chwili się zawahała,ale wtuliła się we mnie mocniej i poczułem jak moja koszulka staję się mokra od potoku łez.
-Alex, co się stało?
-J-jay..on..- słysząc imię tego kutasa wszystko się we mnie zagotowało. Wiedziałem już o co chodziło. Próbował się dobrać do mojej małej Alex.

No Justin,chyba nie do końca Twojej.

Wiedziałem,że prędzej czy później do tego dojdzie. Nie mogłem patrzeć na to jak Alex spędza z nim coraz więcej czasu i nie móc jej przed nim ostrzec. Nie dawała mi dojść do słowa.

-Okej,nie kończ. Jestem przy Tobie. Ten kutas się już do Ciebie nie zbliży. Obiecuję.
Kiedy poczułem,że zasypia,położyłem ją na łóżku. A sam położyłem się na kanapie w drugim pokoju.

~~

Obudziły mnie promienie słoneczne,przedostające się przez okno. Alex jeszcze spała. Jak najciszej wstałem, ubrałem buty i wyszedłem. Musiałem załatwić małą drobną sprawę.
Wsiadłem na mój motor i pojechałem pod dobrze znany mi adres. Z Jay'em kiedyś się przyjaźniłem. Był dla mnie jak brat. Kontakt się urwał,kiedy zacząłem grać w kosza i więcej czasu spędzałem z chłopakami z drużyny. Wiem jaki jest wobec dziewczyn i nigdy mi to nie przeszkadzało,ponieważ ich nie znałem. I wiem również,że zawsze na weekend jedzie do swojego domu na obrzeżach miasta.
Podjechałem pod bramę. Ściągnąłem kask i zgasiłem silnik. Stanąłem przed drzwiami i zadzwoniłem. Otworzył mi zaspany Jay.
-Justin? Stary,nagle sobie o mnie przypomniałeś?- spytał z drwiną w głosie.
Zaraz potem moja pięść spotkała się z jego twarzą. Chłopak zgiął się pod siłą ciosu odnajdując równowagę.
- I już na długo nie zapomne.-odpowiedziałem ze złością.
- Chodzi Ci o tą dziwke?- zaśmiał się,trzymając rękę na nosie.
Rzuciłem nim o ziemie. Leżał na podłodze zwijając się z bólu.
-Masz się do niej nie zbliżać, albo będziesz machać mi ze szpitalnego okna.- Dodałem zmierzając w stronę drzwi. Wyszedłem, założyłem kask i chcąc odjechać usłyszałem za sobą jeszcze tego skurwiela.
- Kurwa,jaki Ty się zrobiłeś miękki. Justin wielki bohater.
Odjechałem z piskiem opon. Może miał rację. Równie dobrze mogłem zostać u mnie w pokoju i niczym się nie martwiąc pieprzyć się z Tiffany. Ale wybrałem Alex. I niczego nie żałuję. Nie chce wracać do tego, co było przed jej poznaniem. Nie chce jej stracić kolejny raz.

Co ta dziewczyna ze mną robi.