Hani ÖZGÜR RUH isimli yeni hikayeme baksanız falan :-----) Mutlu olup ilham fişeklesem, ilham fişekleyince de daha sık bölüm yazsam Luxúria'ya :-----)
DismissAngel1D Bölüm DAMLA'ya ithafen. Ya işfa yapmayı çok seviyorum :') akdlglf
İyi okumalar!
#
"Neymar.."
Derin bir nefes alarak belki de yirminci kez üzerime attığı bacağını ittirmeyi denedim. Yorucu bir soluk verip kafamı yastığa attığımda alnımdan soğuk terler dökülüyordu. Göğsümün üstünden belime kadar uzattığı kolu tüm hareket alanımı sıfırlamıştı. Resmen oyuncak ayı muamelesi görüyordum!
Ani sinir atağıyla çene hizamdaki omzunu dişlediğimde olumsuz birkaç mırıltı çıkarıp beni, sanki mümkünmüş gibi iyice kendine çekerek iki kolunu tüm gövdeme sardı. Sinirle kakülüme üflerken yüzünde yakaladığım hınzır gülümseme tepemin tasını attırmaya yetti.
"Ay! Yeter!" diye çemkirdim ayaklarımla yatağı döverken. "Nefes alamıyorum!"
Hoş bir tınıyla kıkırdayıp gözlerini araladı ve yalandan bir ifadeyle esnedi. Ayaklarımı yatağa vurmaya kesip baldırına geçirdiğimde, onun yerine ben inledim acıyla. Neşe dolu bir kahkaha atıp kahküllerimin ikiye ayrıldığı açıklığa bastırdı dolgun dudaklarını. Daha sonra bedenimi kavrayan uzuvlarını benden uzaklaştırarak iki parmağıyla burnumu sıktı.
"Sana da günaydın Adriana(!)" dedi alaylı bir sırıtışla. Yataktan hızla doğrulup ağrıyan uzuvlarımı hareket ettirmeye çalıştım. Resmen ter basmıştı vücudumu sıcak bedeni yüzünden. Kendisi de yerinden doğrulduğunda köşedeki telefonuna uzandı ve ekran kilidini açıp gelen mesajda gezdirdi gözlerini.
"Tek istediğim evde kalıp müstakbel karım ile başbaşa, yaramaz bir gün geçirmekken neden?" diye sızlandı yüzünü avuçlayarak. Gideceğini anlamam huzursuz etse de sarf ettiği 'Müstakbel karım' ifadesi tüm günü aptalca sırıtarak geçirmeme sebep olacaktı.
"Hoşuna mı gitti?" dedi arsızca sırıtarak. Aniden toparlanıp sırıtmayı kestim ve kaşlarımı çattım. Arkamdaki yastığı kafasına geçirdiğimde geriye doğru düştü ve son anda kollarımı kavrayarak küçük bir çığlık eşliğinde onunla birlikte gitmemi sağladı.
"Kahvaltı için bekleniyoruz." dedi kolunu belime atarken. Kafamı sert göğsünden kaldırıp anlamazca suratına baktım.
"Gelenek gibi düşün, tam kadro toplanıyoruz." diye şakıdıktan sonra dudakları yine o çarpık sırıtışla kıvrıldı. "Eşler de dahil. Bayan Santos olarak yani."
Utanmanın verdiği agresiflikle tıslayıp dirseğimi geçirdim çıplak gövdesine. "Hoşuna gidiyor değil mi beni utandırmak?" dedim somurtarak. Neymar ise yüzümü kapatan kakülü kulağımın arkasına yolayıp dirseği üzerinde doğruldu. Yüzünde içimi ısıtacak bir tebessüm hakimdi.
"Hoşuma giden asıl kısım utanman değil." diye mırıldandı parmak uçları hala yüzüme değerken. "Bayan Santos olman." dediğinde kızgın bakışlarım yerini şaşkın bir ifadeye bıraktı. Dudaklarım bir şey söylemek için açılmıştı açılmasına, fakat aralarından çıkan tek şey kesik nefesimdi.
"Davranışlarımın kafanı karıştırdığının farkındayım, fakat bunun tarifi yok Adriana. Zihnimde bir cambaz misali ip üstündesin. Kıvrılıyor yükseliyor alçalıyorsun fakat.. Oradasın işte, bir türlü çıkmıyorsun."
Gözleri bir tepki beklercesine kısıldığında söyleyecek tek kelimem yoktu. Onun ağzından bu tarz şeyler duymaya alışık değildim. Neymar'ın bana saf bir şekilde yansıttığı sadece iki his vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Luxúria ☁ Neymar Jr.
Fanfic"Yanlış değil Adriana, tehlikeli bir şey yaptın." Elbisemin zaten düşmüş olan askısını iri elleriyle kavrayarak tamamen aşağı indirdi. "Sen bir dengesizi kendine mühürledin." ☁ Soccer Boys #1 #1 in Fanfic ⚽ 30.10.2015 18.07.2016-31.07.2016 tarihleri...