Hayallerimiz her zaman uzak gelir bize.
Doyumsuz oluyoruz da bazen.
Hep daha fazlasını da arzuluyoruz yalan değil.
Kimisi güzel bir dünyada daha güzel bir dünya arıyor.
bolluk içinde daha fazla bolluk.
Sonu gelmiyor isteklerin
ardı arkasına sahiplik duygusu..
Toplumun bize kattığı duygular giderek katılaşıyor
ve biz hiç farkında olmadan nefretimizi besliyoruz.
Herkesin kendine ait bir dünyası olmalı
istediğini yapabilmeli.
Ama benlikten bağımsız olamıyoruz.
Dünya ya hep bir vücutta saklanmış gözlerle bakıyoruz.
ve
bizden başka bedenler duruyor karşımızda
bizden bağımsız hareketlerle.
Garip olan tarafıda bu zaten yaşamanın.
İstediklerini gerçekleştiremediğinde sıkışıyorsun bir köşeye
sonra gaddarca tavırlar sergileniyor
ve zorla güzellik yapmaya yöneliyorsun.
Aslına bakarsan zorla güzellik diye bir şey yok
Yine öğrenilmiş çaresizlik, yine kuru bir avuntu.
Tatmin edemediğin, dizginleyemediğin düşlerin.
Çekilen boşa kürekler gibi,
Çölde O'nu görmek gibi
Hayalden öteye gitmiyor.
