Penceremin kenarından vuran ışık aydınlatıyor odamı,
Biraz loş.
İçi boş düşüncelere dalıyorum.
Her zaman düşündüklerimden farklı değil yine,
Yine aynı vedayı tekrarlıyorum.Zihnim karanlık,
Aklım, penceremin kenarından vuran küçük ışıkla aydınlanıyor,
Aklım loş!
İçi boş düşüncelerle dolu.Her gün düşündüğüm şeyler işte,
Kaygılar ve sen.Yol, yemek, sigorta
Sonra sen.
Ekmek aş gibi,
İlk gün ki telaş gibi hayallerim
Hep aynı heyecan,
Hep aynı hüzün
