Biz sıradanlıklarda kaybolan insanlarız
Sev ya da sevme
Arkadaş ya da sevgili ya da akraba
Hep aynı kalıplarda hırpalanıp duruyoruz
Beklentiler yaratıyoruz kimi zaman.
Ve bütünü görmüyorsun aslında
Durup silkelenmiyorsun.
Sana basit gelen duyguların var
Ya da çişini tutmak gibi üşengeçliklerin.
Hayatı da çiş gibi tutuyorsun
Kalıplaştırıyorsun onu her seferinde.
Sonra sıradan bir dünyada
Sıradan aşkları, sıradan arkadaşlıkları, akrabalıkları, duyguları yaşıyorsun.
Sonra sıkılıyorsun ve bunalıyorsun.
Bir cam kırığı gibi dağılıyorsun etrafa.
Sonra toparlanamıyorsun.
