Flashback...
Maxinne's POV
"Carl... Ano kasi... Uhmm." Hindi ko masabi yung sasabihin ko! Nilamon ako ng hiya eh!
"Tell me, Maxinne." Sabi niya.
"Crush kita." Bulong ko.
"Ha?" Sabi niya.
"Sabi ko, crush kita! Bingi!" Sagot ko.
"Alam mo Maxinne, hindi lang ako bingi, bulag din ako. Nabulag sa kagandahan mo" Sabi niya.
"Huh?" Sabi ko kasi di ko nagets.
"Crush din kita Max, at sa tamang panahon, mag-aala Hyacinth at Andrei din tayo."
O/////////O
Carl wag ka ganyan, sarap mong ibulsa.
Yvette's POV
"Hyacinth, anong ginagawa mo dito sa labas ng simbahan?" Tanong ko kay Hyacinth.
"Alam mo Yvette, dati di ako naniniwala kay God."
"Ha? Bakit naman?"
"Eh kasi, ang hirap ng buhay ko, nating lahat. Laging may problema, may nasasaktan, may namamatay. Kung may Diyos talaga, bakit kailangan natin yun maranasan? Bakit kailangan nating mahirapan?"
Tinanong ko naman siya. "Eh ngayon, naniniwala ka na?"
"Oo. Kasi naisip ko na, lagi pala siyang nandiyan. Sa bawat taong namamatay, may bagong batang isinisilang. Sa bawat kalungkutan na ating nararamdaman, may tao siyang pinapadala para pasiyahin tayo. Sa bawat problema na binibigay niya, may solusyon na laging nandiyan. Hindi niya pala tayo iniiwan." Sabi niya sabay ngiti. "Noong malungkot ako, pinadala niya si Andrei."
Napatingin ako sa kanya.
"Yvette, thank you ha? Kasi ang bait bait mo sakin." Sabi niya sakin.
"Sus. Di mo lang talaga nakikita yung bad side ko." Sabi ko.
"Haha. Siguro nga. Sige ha? Mauna na ako. Babye!" Sabi niya at umalis na.
At bigla na lang akong napapikit... And then there, pictures appeared in my mind.
Hurt was written everywhere...
Pain was injected to everyone...
Hope flew and left them...
Will you believe me... If I told you... That I saw the future?
I... Saw... The future.
God, of all people, why me?
Andrei's POV (Part of Modess Feels)
"Andrei, kailangan ko ng umuwi." Sabi niya nung nasa park kami ni Hyacinth.
"Huh? Why? Tumakas ka lang ba?" Tanong ko. Nagdadate kami tapos bigla siyang aalis? Iiwan niya na lang ako? Dejk. Ang drama.
BINABASA MO ANG
When You're Gone
أدب المراهقينImAngel36's WHEN YOU'RE GONE "The only time a goodbye is painful is when you know you'll never say hello again." Join us in this journey. It's a long journey, but it's worth it!
