မ်က္နွာၾကက္ေပၚမွာ...တပ္ဆင္လို႕ထားတဲ႔...
လင္းလင္းလက္လက္ အဏုျမဴ ၾကယ္တာရာေတြကို...
ကြ်န္ေတာ္ ေငး ေနမိတယ္...
ၾကယ္ေတြ ၾကည့္ရတာ သေဘာက်တဲ႔...သူက...
အိပ္ခန္းထဲမွာ...ေကာင္းကင္ၾကီးကို ၾကည့္ေနရသလိုျဖစ္ေအာင္...ဖန္တီးလို႕ထားတယ္...
ဘယ္လိုပဲ ၾကည့္ေကာင္းပါေစ...
ဒါက...အတုအေယာင္ပါပဲ...
"Hun...ah"
ကြ်န္ေတာ့္ လက္ေမာင္းေပၚမွာ...ေခါင္းတင္ထားတဲ႔သူက
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚ လက္တင္ထားကာ...
တြယ္တြယ္တာတာ ေခၚတယ္...
"Wae?"
"နက္ျဖန္...သူနဲ႔ သြားေတြ႕မွာမလား"
"အင္း...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
သူက ပိုမိုတင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားကာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုးဝင္ရင္း...
"ေက်းဇူးတင္စရာ မလိုပါဘူး...ခ်စ္လို႕ပဲဟာ"
ကပ္ျပီး ခြ်ဲေနတဲ႔...သူ႕ကို ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ...
ဆံပင္ေတြ ဖြာေပးလိုက္မိတယ္
"သိလား...Hun...ငါကေလ...မင္းကို...ခ်စ္လြန္းလို႕...ခြင့္ျပဳတာေနာ္"
"အင္းပါ"
"နက္ျဖန္သြားေတြ႕ရင္...ငါလည္း လိုက္ခဲ႔မယ္"
"ဟင္?...Scheduleရိွတယ္ မဟုတ္လား"
"Chenကို ေျပာျပီး...ေရႊ႕ခိုင္းလိုက္ျပီ~
မင္းရဲ႕...အုပ္ထိန္းသူ တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ လိုက္ခဲ႔မယ္ေလ...ေနာ္"
"အင္း..."
"ဘာျဖစ္လို႕လဲ? ငါ့ကို မလိုက္ေစခ်င္ဘူးလား...ငါ
အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါ နားလည္ပါတယ္...ျပီးေတာ့"
"အင္း..."
"သေဘာထားလည္း...
နည္းနည္း ၾကီးေပးနိုင္မယ္ ထင္တယ္"
မယံုရဲေပမယ့္...ဒီ...စကားေလး ထြက္လာတာကိုပဲ...
ကြ်န္ေတာ္...ေကာင္းတဲ႔ လကၡဏာအျဖစ္ မွတ္ယူရင္း
သူ႕ေက်ာျပင္ကို...ဖြဖြ ပုတ္ေပးလိုက္မိရင္း...
"အိပ္ေတာ့...Lu...ညနက္ျပီ"
မနက္ျဖန္အတြက္...ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔...ကြ်န္ေတာ္
တစ္ညတာကို အိပ္စက္ျခင္းမဲ႔စြာ...ျဖတ္သန္းခဲ႔မိရဲ႕...
YOU ARE READING
TRAP
Fanfictionဟင့္အင္း~ ဘယ္ဟာက...အရင္စတင္ခဲ႔သလဲ ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူး~ေသခ်ာတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕နွစ္ေယာက္ ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုထဲ ပိတ္မိရင္း... ကိုယ္တိုက္တဲ႔က်ိန္စာ~ကိုယ္စီ ျပန္စူးခဲ႔ၾကတယ္
