"Luhan...မင္းဟာက မဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္"
rehearsalလုပ္ျပီး...ခဏအနားယူတာနဲ႔...
စီးကရက္ကို...ထုတ္...မီးညွိျပီး...stage စင္ေပၚ
ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္တဲ႔...ကြ်န္ေတာ့္ကို... ...Chenက...သေဘာမေတြ႕သလို ဆိုတယ္...
"ဘာကိုလဲ?"
ကြ်န္ေတာ္...သူ႕ ျပစ္တင္ ေလသံ ၾကားထဲကပဲ...
မီးခိုးေငြ႕ေတြကို...အဆုတ္နဲ႔အျပည့္ ရႈသြင္းလိုက္ျပီး သူတို႕ထဲက ေလျပြန္တစ္ေလွ်ာက္ လွ်ံတက္လာတဲ႔ အနည္းအက်ဥ္းကို...အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္းကေနတစ္ဆင့္...တစိမ့္စိမ့္ျပန္ထြက္သြားေစရင္း...
မၾကားလိုက္သလို...နားမလည္သလို ပံုစံနဲ႔...
ေမးခြန္းထုတ္လိုက္မိရဲ႕......
"မနက္ျဖန္ သန္ဘက္ခါဆိုရင္ပဲ...showရိွေနျပီ...
ဘာလို႕ ေဆးလိပ္ေတြ ေသာက္ေနတုန္းလဲ?...
မင္း...အေမာ ခံနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး"
ကရုဏာေဒါေသာနဲ႕...Chenက...
ကြ်န္ေတာ့္ေဘးနား...ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး...အိတ္ထဲက...
စီးကရက္ဘူးကို...လွမ္းယူဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္...
ကြ်န္ေတာ္...သူ႕လက္ေတြကို ခပ္သာသာ တြန္းဖယ္လိုက္ရင္း...
"ေနစမ္းပါ...Chenရာ...ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ...
ငါ့ကိုယ္ငါ သိပါတယ္..."
"မလုပ္တာဘဲ...ရိွတာမလား..."
သူ႕ရဲ႕...ဘုုဆတ္ဆတ္ေလသံကို ၾကားလိုက္ရျပီးတဲ႔ေနာက္ ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္...
သူ...ေဆးလိပ္အနံ႕ကို တကယ္မုန္းေပမယ့္...ကြ်န္ေတာ့္ ေဘးနား ေပကပ္ျပီး ဆက္ထိုင္ေနဆဲ...
"အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာခဲြျခားစမ္းပါ...
ငါ့ေကာင္ရာ..."
"သိလား Chen... ဒီထက္ပိုျပီးလည္း အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ခဲြျခားရရင္...ငါ အသက္နဲ႔...ခႏၶာ အိုးစားကဲြလိမ့္မယ္ "
ေတာ္ပါျပီ...ဒီေလာက္ထိ ခဲြျခားထားရင္ ေတာ္ေရာေပါ့...
အခုေတာင္ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္...
သူ...ဘယ္ထြက္သြားမွန္း မသိလိုက္နိုင္တာ...
လမ္းမထက္မွာ...မေတာ္တဆ တြန္းတိုက္မိတဲ့အခါ...
မ်က္လံုးခ်င္းေတြ အၾကည့္စံုရာက အၾကည္ဆိုက္သြားနိုင္လား...
ahh...ျဖစ္နိုင္ရင္ အိမ္မွာ ၾကိဳးတုပ္ တံခါးပိတ္ျပီး ေသာ့ခတ္ထားခဲ႔ခ်င္တာ...
YOU ARE READING
TRAP
Fanfictionဟင့္အင္း~ ဘယ္ဟာက...အရင္စတင္ခဲ႔သလဲ ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူး~ေသခ်ာတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕နွစ္ေယာက္ ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုထဲ ပိတ္မိရင္း... ကိုယ္တိုက္တဲ႔က်ိန္စာ~ကိုယ္စီ ျပန္စူးခဲ႔ၾကတယ္
