Chapter 2: Nella's Beginning in Life

175 4 3
                                    

Meg's pov

Halow readers! Maria Eleanor Ganarte here! 16 years old, pretty, brainy and I believe in the saying 'Love is in the Air.' I, thank you! Oh diba pwede ng pang Miss U? HAHAHAHA.

Eto ako ngayon, nagreready for the event tomorrow.

Badminton Racket? Check!
Clothes? Check!
Hygiene stuff? Check!

Hmmm...may kulang pa ba? Maybe wala na.

Im so excited for tomorrow! Badminton kasi yung favorite sport ko and yun ung expertise ko when it comes to sports.

*and now that im without your kisses, I'll be needing stitches..."

Oh. It seems like may tumatawag. Lemme check my phone.

Nella Calling....

"Yes Nella?"

"Umm. Miss, hindi po ito si Ms.Nella. Bartender po ako sa asdfklj bar. Lasing na lasing po si Ms. Nella."

"Sige. I'll be right there."

End call.

Nella, Im coming. Wait for me.

----

Nella's pov (before the call)

Bat mo ko iniwan? Wala kang kwenta. Pare pareho lang kayo! Mga gago kayo! Pare pareho lang kayong mga lalake!

"Bakit mo ko iniwan?" Sabi ko sabay lagok ng alak.

Bakit?!!! Binigay ko na lahat!!!!! Lahat lahat!!!!!! Ano pa bang kulang?!

"Alam mo ba kung gaano ka sakit maiwan?!!!" Sigaw ko sabay lagok ulit ng alak.

Mga bwiset kayo. Mawala ka na sana!!! Mawala ka na sa buhay ko!

Before I knew it. I collapsed.

-----------

Pag gising ko, napansin kong kulay purple ung kwarto. Alam kong hindi ito ung kwarto ko. Its hers. Its Meg's. 2 years. 2 years ko na siyang kaibigan. She is the only friend I had my entire life.

Bata palang ako, homeschooled na ko. So, since then, wala akong kaibigan. Maybe 2 or 3 pero iniwan din ako. Nung nag highschool ako, nag university na ako. And ang first uni ko, is Panvile U. Then nung first day, she approached me. I can never forget that day. I had my very first bestfriend. And That's Maria Eleanor Ganarte. Tapos ngayon, may dumadagdag na isa. Si Ysa. Sana maging magkaibigan kami. I feel it. Magiging friends kaming tatlo in the near future.

And with that, napangiti ako.

"I saw that!!" Sabi ni Meg.

"Tss. What did you saw?" Pagtataray ko.

"Your smile." tapos ngumiti rin siya.

At dahil dun, tuluyan na kong naiyak. Nilapitan nia ako at niyakap.

"Bumabalik na naman ba?" Tanong niya.

Walang ako nagawa kundi tumango.

"Hindi ko alam kung anong sumapi sa kaluluwa ko at bumalik na naman siya sa isip ko."

"Wanna talk about him?" Tanong niya.

"Maybe next time. I want to rest Meg. Next time."

"Sige. Nirerespeto ko yang desisyon mo. Pahinga ka na. We have a big day tomorrow. Ako na magpapack ng things mo."

At tuluyan na ko nakatulog.

Sana. Sana wag ka nang bumalik,
Sana mawala ka na lang. Sana.

------------------------#----#####-###-------------------------------------------------------------------#-------------------

Sorry po kung paasa ako at hindi po ako nakapag update. Hindi ko po alam kung kelan ung next update ko.

A Whole New PerspectiveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon