Mace's pov
Long time, readers.
Dahil nagrereunion kami, hindi maiiwasan ang pag lamon. Yes, LAMON. Hindi KAIN.
"Pwede ba, pagkatapos natin kumain, swimming ulit tayo?" Suggest ni Ysa.
"Eh kahapon nandun ka lang sa sobrang babaw na part tapos may salbabida ka pa." Pang aasar ni Jab.
"Oo nga. 21 ka na diba? Pink and princesses pa yung design ng salbabida." Sabat naman ni Vans.
(A/n: ARMYs, Jin-biased ako so Pink and Princesses. <3)
"Grabe. Binabalikan ko lang ang childhood noh! Ang ganda kaya ni Ariel dito oh." Kinuha niya yung salbabida at may tinurong mermaid.
Yung iba, napa facepalm. Yung iba, tumawa. Ako? Both.
"Isip bata talaga." I murmured.
"Hoy Mckenzie! Narinig ko yun!" Sigaw niya.
"You know I hate being called 'that'."
"Alin? Yung Mckenzie?"
"Ah seriously." Tumayo ako at hinila kung saan man si Ysa.
"Hoy! Saan mo ko dadalhin?!" Pinilit niyang tanggalin yung kamay niya.
"Meg! Nella! Vans! Tulungan niyo ko!" Tinawanan lang siya nung iba. Kawawang bata.
Nang medyo makalayo kami sa kanila, I trapped her. Wall on her right, my arm on her left, me infront and another wall at the back. Nowhere to go.
"Ano ba, ha?"
"Ingay mo. I told not to call me 'that'."
"Inasar mo kong childish eh! Gumaganti lang!"
"Lower your voice." Utos ko.
"Pakawalan mo muna ako."
I smirked and lowered myself to her. Nose contact.
(A/n: Sa lahat ng ARMYs, alalahanin natin yung ilong ni Kookie <3)
"This time, I won't let you go." Akmang magsasalita pa siya nang unahan ko siya.
Kiss. The perfect way to shut a girl's mouth.
--------------
Ysa's pov
Nakabalik na kaming lahat sa kwarto pero hindi parin ako makamove on sa nangyari kanina.
May meaning kaya yon? The kiss and the 'This time, I won't let you go' niya? By any chance, may nararamdaman pa kaya siya para saakin?
"Earth to Ysa?" At nagising ako sa realidad.
"You're spacing out." Sabi ni Nella.
Hindi parin ako nagsasalita.
Nella looked at me as if she's looking or analyzing something. Then she smiled. Wickedly.
"May nangyari." She blurted out.
"WHAT?!" Sigaw nung dalawa.
Tumingin sila saakin and they're judging me. Maaaammaaa! My friends are judging meeee! Huhuhuhu.
"What?" I INNOCENTLY asked.
"What happened?" Sabay sabay nilang tanong.
Should I tell? They're my friends. Pero one thing's for sure. Aasarin nila ako!
"Wala." Iniwas ko ang tingin ko sa kanila.
"Hoy Ysabella Cassandra Farelle! You can't lie to us." Tama si Meg. Hindi ko nga kayang magtago sa kanila.
"Fine. We kissed—"
"Hala!"
"Ay grabe!"
"Muliang ibalik na this!"
Oh diba, kanya kanyang reaction sila.
"Sandali nga! Meron pa eh."
"Meron pa? Sinuko mo na ang bataan?!"
"Kingina mo, Meg."
"Ay sorry." Tumawa naman sila. Nang matapos, tinuloy ko na.
"Hindi ko kasi alam kung may meaning 'to o wala. Sinabi niya saakin 'This time, I won't let you go.'" 1...2...3....
"Muling ibalik ang tamis ng pag ibig.." Kanta nilang tatlo.
Oh diba, ang saya. Ako, gulong gulo. Tapos yung tatlo, masaya.
Natigilan sila nang may kumatok. Syempre, since ako ang naiiba sa apat, ako ang nagbukas. Nakarinig naman ako ng another set of asar nang makita ko kungs ino yung kumatok. It's Mace.
"You were just a dream that I once knew.." Kanta nila.
"Ano namang ginagawa mo dito?"
"Swimming diba?" He said. Ay oo nga pala.
"Sige, susunod na lang kami." And I closed the door.
Nang hinarap ko sila, "Tumigil kayo. Magsswimming na daw."
Habang nagbibihis, panay asar parin sila. Jusko.
*
Nagsswimming na kami. Ang saya saya.
"Hoy Ysabelle! Akala ko ba swimming? Anong ginagawa mo dyan?" Sabi nila.
"Nag sswimming din naman ako ah!" I acted as if im really swimming.
"Yung totoo, Ysa. Tumayo ka nga." At sinunod ko naman sila.
"See? Tapos nakasalbabida ka pa."
"Ano naman?" Sabi ko at bumaba ulit sa tubig. Kapag nakatayo kasi ako, hanggang tuhod ko lang yung tubig. Alam kong mababaw. Pake niyo ba? Natatakot ako eh.
Naglalaro ako sa sand nang may humila saakin papunta sa malalim. Tapos naiwan ko yung salbabida kong pink doon sa mababaw.
Kung sino man to, nakayakap lang ako sa kanya. As in yung kamay ko naka yakap sa leeg niya. Yung legs ko, nasa bewang niya. Tapos naka pikit ako.
"HOOOY! KUNG SINO KA MAN! IBALIK MO NA AKO SA SALBABIDA KO PLEASE! NAG MAMAKAAWA AKO!" Sigaw ko.
"Aish. Ingay talaga." Agad kong minulat ang mata ko.
"MACE?!"
"Ayieee!"Pang aasar na naman nila. Putahamnida, wala akong pake sa asar nila. Ayoko pang mamatay.
"Bitaw." Utos saakin ni Mace.
"Baliw ka ba?" Nasa malalim kami. There's no way na bibitaw ako sa kanya.
"Bitaw sabi eh." Pinilit niya tanggalin ang mga binti ko sa bewang niya. Natanggal niya at tuluyan na akong umiyak.
"Bakit ka umiiyak?" He asked. And again, I wrapped my legs around his waist.
"N-natatakot ka-si a-ako."
"Why?"
"Naalala mo dati? Yung muntik na akong mamatay dahil sa n-nalunod ako."
"Naalala ko yun."
"Oh diba?" I closed my eyes.
"Shh." He said at dahan dahang tinanggal ang mga binti ko at hinawakan ang mga kamay ko. Hindi na ako nakayakap sa kanya.
"Open your eyes." Sinunod ko naman siya.
PUTANGHAMNIDA TALAGA. AYOKO NA. NASA MALALIM NA TALAGA KAMI. ANG LAYO NAMIN KINA MEG.
He cupped my face. "Remember this. I won't let you go again." He said and kissed my forehead. At biglaan akong nakaramdam ng butterflies sa tiyan ko. It's been awhile since I felt those butterflies.
BINABASA MO ANG
A Whole New Perspective
RomanceA simple friendship that turned into something unexpected. Don't get too attached. People come and go. Pero kaya mo bang hindi maatach sa isang kaibigang sobra nang napamahal sayo? Kayanin mo kaya ang 'challenges' na naghihintay sayo?
