Jab's pov
Girlfriend ko na siya. Kami na. Simula nung sagutin niya ko, ako na ata ang pinakamasayang tao sa mundong to!!!!
Sunday ngayon, papunta na ko sa school. At syempre, susunduin ko pa ang Meggy ko <3
Wala pa kong sariling kotse kasi hindi pa ko legal. 17 pa lang ako. Sa Birthday ko, pwede na ko magpabili kay dad ng kotse.
*
After minutes later, nandito na ako sa bahay nina Meggy. Nag doorbell muna ako.
At si Kurt naman yung nagbukas. Binati niya ko at nagmanlyhug kami. Dumerecho kami sa may dining area at nakita ko sina tito at tita na kumakain.
"Oh hijo, susunduin mo ba si Meg?" Tanong ni tita
"Opo. Asan nga po pala siya?" Pansin ko kasing wala pa siya eh
"Nagreready na. Hintay ka lang, pababa narin yun" sabi ni tito
"Sus tol, pwede kang matulog muna! Isang araw bago matapos yang si Panget eh! HAHAHA" pangaasar ni Kurt. Nagtawanan maman kami.
"Jab, kain ka muna oh" aya ni tito
"Ah tito, hindi na po. Kumain na rin po ako sa bahay kanina" sabi ko at tumango na lamang si tito
*
"Im readyyyyy!!!!! Kuya lets goooooo" rinig kong sabi ni Meg habang pababa ng hagdan
"Ayy! Jabby? Bat ka nandito?" Nabigla ata siya hahahah. She kissed me sa cheeks.
"Alam mo, may pagkaslow ka rin noh! Boyfriend mo diba? Malamang sinusundo ka! Jusme!"pilosopong sabi ni kurt.
HAHAHAH grabe naman si Kurt! Pilosopo much?
"Whatever kuya" inirapan niya si kurt at tumingin ulit saakin
"Let go?" Tanong niya
"Kumain ka na ba?" Tanong ko
"Hmmm, wala akong appetite eh" at pilit niya akong hinila
"Kain." I said firmly. Ayokong hindi siya kumakain. May ulcer kasi siya. Pero hindi malala
"K fine. No choice naman eh" padabog siyang kumain. Mabigat man sa loob kong makita siyang naiinis sakin, ginagawa ko naman to para sa kanya.
Pagkatapos niyang kumain, nasa kotse lang kami. Napapansin ni manong na tahimik lang kami. Hayss, mataas pride nito.
"Meg, galit ka ba?" Tanong ko.
"Hindi." Nakatingin parin siya sa bintana
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.
"Sorry. Gusto ko lang kasing wag lumala yang ulcer mo. You're more then important for me. Sorry for being a paranoid boyriend" i said.
"Hays...Jabby, hindi ako galit. Nakonsensya nga ako eh. Sorry for being hard headed." She said at nagsmile saakin.
"Sge, apology accepted. Pero I want a peace offering" i smirked
"Uh oh. I dont like your smirk Jabby." Sabi niya na parang kinakabahan
"Isa lang please!" I pouted
"Aish! Isa lang ah!" At isang smack na mabili ang binigay niya sakin.
She smiled. I smiled. I kissed her forehead and she blushed. Kahit ulit ulitin namin to, hinding hindi ako magsasawa.
*
Nandito na kami sa school at pagkababa namin, shempre holding hands while walking kami.
BINABASA MO ANG
A Whole New Perspective
RomanceA simple friendship that turned into something unexpected. Don't get too attached. People come and go. Pero kaya mo bang hindi maatach sa isang kaibigang sobra nang napamahal sayo? Kayanin mo kaya ang 'challenges' na naghihintay sayo?
