A Whole New Perspective

Chapter 57: Closure

Meg's pov.

Ito na. This is the day.

"Oh? May lakad?" Tanong ni Josh.

As you all know, ikakasal kami ni Josh. So napagdesisyunan ng mga magulang namin na mag 'live in' kami.

"Yup."

"Saan punta?"

"Makikipag break sa boyfriend." I smiled bitterly.

"S-sorry."

"Apology accepted. So abala ba sayo kung ihahatid mo ko, hon?" I smiled.

"H-hon?" He asked.

"Yeah, endearment sana."

"Its cute." He smiled at hinatid naman niya ako.

*

Im here and naupo ako sa bench. One of the most important places for me. I closed my eyes and reminisced.

~Flashback~

Nakita kong pahiga narin siya sa tabi kaya naman nagtaka ako.

"Anong ginagawa mo?" Sabay takip ng kumot ko.

"Matutulog?" Pilosopong sagot niya.

"D-di-dito?" Tanong ko. Waaaaaa!

Shit shit shit. Ano to?!!

Palapit siya ng palapit. Move naman ako ng move. Hanggang sa wala nakong pwede pang galawan kasi...CORNERED NA KO!!!!! I cant give up my V card! Pero pogi naman eh. Pero kahit naaa!!!!

Etooo naaaa!!! Shitttt!!!!!! Like mga 1 inch na lang ung pagitan baby lips ko sa kissable lips nia!!!!

"U-uhhmm, Jab, kung gagawin natin, pwede wag dito" habang nakapikit na ko

"HAHAHAHAHAHHAHA!!!!!" narinig kong tawa niya. Napamulat ako.

"B-bakit?" Tanong ko. Shit lang ah.

"Wag ka mag aalala. Hindi natin gagawin yang naiisip mo." Pigil tawa parin siya

"A- akala ko ba..." oh shit. Shit!

"I respect you. Dun na lang ako sa bench sa labas. Sleep tight." He kissed me on my forehead.

Patayo na sana siya pero...

"No. Dito kalang. Sleep here." I smiled

"As you wish my princess." He smiled at humiga na siya sa tabi ko.

~end of flashback~

Binuksan ko ang mga mata ko. Im smiling. That time na akala ko, mawawala na yung Vcard ko tapos umagree pa ako. Baliw days. Hahaha.

"Hi." Napatingin ako sa boses na iyon. I stiffened. I think I can't.

"Hey. Mabilis lang 'to. Aalis na rin kasi ako." I tried to maintain a straight face.

"A-ano ba yun, Meg? Bakit may closure?"

"Aalis na ako Jab. Kaya Im breaking up with you." Please, maki sama ka naman, tears.

"W-what? Pwede naman yung LDR diba! Please don't." He pleaded.

"No." I said in a cold voice. Tangina hindi ko na kaya!

"At bakit? May iba na ba?" I looked at him, at nakita kong umiiyak na siya. Wala, Jab. Ikaw lang.

"Meg, sagutin mo. May iba na ba?!"

"Oo!" At nagtraydor na naman ang mga luha ko. P*tang*ina naman oh. Ayoko na. Bakit ganito? Sumisikip ang dibdib ko at hindi ako makahinga. Ganito ba talaga ka sakit? Di hamak na mas masakit 'to sa break up namin dati. It hurts, way more.